Posted by “ഹം.. എന്തേ അവള്‍ ഇല്ലാതെ നിനക്ക് സമാധാനം ഇല്ലേ?“ ഒരല്പം ദേഷ്യത്തില്‍ ആണ് അവര്‍ ചോദിച്ചത്.
“അതല്ല. മേഡം അറിയാതെ എനിക്ക് നിങ്ങളോട് ചിലത് ചോദിക്കാന്‍ ഉണ്ട്. മേഡത്തോടൊപ്പം അല്ലാതെ എനിക്ക് നിങ്ങളെ കാണാന്‍ പറ്റില്ലല്ലോ. “
അവര്‍ എന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് ഒരല്പം ഗൌരവത്തോടെ നോക്കി.
“അനീ.. ഞാന്‍ നിന്നോട് ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നു. അന്ന് നീ അവളെ അങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്തെന്നു കേട്ടപ്പോള്‍ ശരിക്കും എന്‍റെ കണ്ട്രോള്‍ പോയി. അതാ ഞാന്‍ ആ കിരണിനെ വിളിച്ചു നിന്നെ പൊക്കാന്‍ പറഞ്ഞത്. പക്ഷെ അവള്‍ നിന്നോട് ഇങ്ങനെ ചെയ്യുമെന്ന് ഞാന്‍ സ്വപ്നത്തില്‍ പോലും വിചാരിച്ചില്ല. “
“മേഡം. എനിക്ക് അതില്‍ ദേഷ്യം ഇല്ല എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ അത് കളവാകും. ദേഷ്യം ഉണ്ട്. കടിച്ചു കീറാനുള്ള ദേഷ്യം ഉണ്ട്. പക്ഷെ അത് നിങ്ങളോടല്ല. നിങ്ങള്‍ കൊട്ടേഷന്‍ കൊടുത്ത ആ ഏസീപ്പിയോടാ. നിങ്ങളോട് എനിക്ക് ദേഷ്യപ്പെടാന്‍ കഴിയില്ല. ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും എന്‍റെ ശില്പയെ സംരക്ഷിക്കുന്നത് നിങ്ങളല്ലേ. അവളുടെ അച്ഛനെ രക്ഷിച്ചതും. “
അവര്‍ ആകെ കണ്ഫ്യുഷന്‍ ആയ പോലെ തോന്നി.
“അനീ… നിനക്ക് ശില്പയെ എങ്ങനെ? നിന്‍റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ നശിച്ചു എന്നാണല്ലോ സൊണാലി പറഞ്ഞത്.
“അതൊക്കെ ശരിയാ. അപ്പോള്‍ എനിക്ക് ശില്പയെ നേരത്തെ അറിയാം എന്ന് നിങ്ങള്‍ക്ക് അറിയാം. “
അവര്‍ ഒന്നും മിണ്ടാതെ എന്നെ തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു.
അവരുടെ ആ നോട്ടം എന്നില്‍ അസ്വസ്ഥത ഉളവാക്കി തുടങ്ങിയിരുന്നു. പോരാത്തതിനു അവരുടെ പെര്‍ഫ്യുമിന്റെ ഗന്ധവും.
“എന്‍റെ ഓര്‍മ്മകളെ എന്നെ വിട്ടു പോയിട്ടുള്ളൂ. ശില്‍പ എന്നെ വിട്ടു പോയിട്ടില്ല. “
“ങേ.. ശില്‍പ. “