നീലാംബരി 7 [കുഞ്ഞൻ]

അയാളുടെ ആ ഇരിപ്പിലും ഭാവത്തിലും വന്ന മാറ്റങ്ങൾ രജിതയെ അൽപ്പം ഒന്ന് ചൊടിപ്പിച്ചെങ്കിലും വാല് അൽപ്പം ക്ഷമ കാണിച്ചു…
“ഉം… രജിതാ… കാലത്ത് ആരെങ്കിലും വന്നിരുന്നോ…”
“ആര്… ആരും വന്നില്ലല്ലോ.. എന്താ…” ഭാവമാറ്റം ഒന്നും ഇല്ലാതെ അവൾ പറഞ്ഞു…
“അല്ല വിചാരിച്ചു… ആരെങ്കിലും വന്നു കാണും എന്ന്…” അയാൾ എഴുന്നേറ്റു..
പരുഷമായ മുഖത്തോടെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി..
അൽപ്പം ഭയം തോന്നിയെങ്കിലും അവൾ അവിടെ തന്നെ നിന്നു…
“അപ്പൊ ആ നീനെടെ കൂട്ടിക്കൊടുപ്പുകാരി വന്നില്ലേ… സാവിത്രി… വന്നു കാണുംന്നാ വിചാരിച്ചേ… അവൾക്കൊരു ഞെരിപ്പൻ വീഡിയോ ഞാൻ അയച്ചു കൊടുത്താരുന്നു…പറഞ്ഞില്ലാ…” മൂർത്തി എളിയിൽ കൈ കുത്തി തല മാത്രം അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് ചെരിച്ച് ചോദിച്ചു…
“അത്… അത്..”
മൂർത്തിയുടെ ചൂണ്ട് വിരൽ അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ “ശൂ” എന്ന് പറഞ്ഞ് അമർന്നു…
“നീയും നിന്റെ മറ്റോനും കൂടി എനിക്ക് പണിതരാൻ തുടങ്ങിയപ്പോ… ഞാൻ ഒരു ചെറിയ കളി കളിച്ചതല്ലേ…”
അയാളുടെ ഒരു കൈ അവളുടെ അരകെട്ടിലൂടെ ഇട്ട് തന്റെ ശരീരത്തേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിച്ചു… അയാൾ അവളുടെ മുഖത്തും കഴുത്തിലും ചെവിയുടെ സൈഡിലും ഒക്കെ മണപ്പിച്ചു…
“ഉം.. ഹാ… നിനക്ക് എന്തൊരു മണമാടി… കടിച്ച് തിന്നാൻ കൊതിയാവുന്നു…”
അയാളുടെ കൈകളിൽ നിന്ന് ഊരിപ്പോരാൻ രജിതാ ശ്രമിച്ചു… അവളുടെ മുലകൾ മൂർത്തിയുടെ നെഞ്ചിൽ അമർന്നു ഞെരിഞ്ഞു…
“ഹ്.. ഹ്.. വിട്.. മ്.. വിടാൻ…” അയാളുടെ കൈ വലിച്ചുമാറ്റി കൊണ്ട് രജിത പറഞ്ഞു…
“മൂർത്തി… വേണ്ടാ… തനിക്കെന്നെ അറിയില്ല… ഞാൻ വിചാരിച്ചാൽ എന്തൊക്കെ നടക്കും എന്നും അറിയില്ല…” രജിത ശരിക്കും ദേഷ്യത്തിൽ വിറച്ച് തുള്ളി…
“ഞാൻ തനിക്ക് കിടന്നു തന്നിട്ടുണ്ടേൽ അതിനു തക്ക ഗുണം തനിക്കും എനിക്കും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്…”
“പ്ഫ… നായിന്റെ മോളെ… എനിക്കെന്തു ഗുണമാടി… നിന്റെ ഒലിപൂറിന്റെ കടി മാറ്റിയതോ… അതാണോടി കൂത്തിച്ചി എനിക്കുണ്ടായ ഗുണം…” അവളുടെ മുടികുത്തിൽ പിടിച്ച് മൂർത്തി ചോദിച്ചു…
“നീയും നിന്റെ മറ്റവനും കൂടി എന്നെ ആ ബംഗ്ളാവിൽ നിന്ന് മാറ്റി… എനിക്ക് ഗുണം ഉണ്ടാവും എന്ന് പറഞ്ഞ് ഒരു പറകഴപ്പിയെയും കാണിച്ച് എന്നെ വശത്താക്കി അവൻ കാര്യം നേടി… ആ പുലയാടി മോൻ… കൂട്ടിന് നീയും…
എസ്റ്റേറ്റിലെ കാഷിന്റെ ഡീലിങ് മുഴുവൻ ഉണ്ടായിരുന്ന എനിക്ക് ഇപ്പൊ ജോലിക്കാരുടെ ശമ്പളം മാത്രം കൈകാര്യം ചെയ്യാം… പുതിയ ഉത്തരവ്… “