Posted by ഞാനാദ്യായിട്ടാ മോനേ. ഏടത്തി തുടുത്ത മുഖത്തോടെ പറഞ്ഞു. ഉള്ളിൽ ഏടത്തിയോടുള്ള സ്നേഹം നിറഞ്ഞപ്പോൾ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞു. ഞാൻ കുനിഞ്ഞ് ഏടത്തിയെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു. നെഞ്ചിലമർത്തി. ഒന്നും വേണ്ടെന്റെ ഏടത്തീ. ഈ സ്നേഹം മാത്രം എന്നുമുണ്ടായാൽ മതി. ഞാൻ ഏടത്തിയെ… സോറി ഏടത്തീ. ഞാൻ ആ സുന്ദരമായ മുഖത്തുമ്മവെച്ചു. എന്തൊക്കെയോ പുലമ്പി. എന്റെ കണ്ണീരു വീണ് ഏടത്തിയുടെ കവിളുകൾ നനഞ്ഞു.
ഏടത്തി ഇത്തിരി പിന്നിലേക്ക് മാറി. എന്റെ മുഖം ആ കൈകളിലുയർത്തി. അയ്യേ. ഇത്രേള്ളോടാ മോനേ. നിയ്യ് ഒരാങ്കുട്ട്യല്ലേടാ. ഏടത്തിക്ക് ഇഷ്ട്ടായിട്ടാടാ. നിക്ക് നിന്നെ വേണം. ഏടത്തി എന്നെ വരിഞ്ഞുമുറുക്കി. ഭ്രാന്തമായി ഉമ്മകൾ കൊണ്ടു മൂടി. ഒരു പെണ്ണാണെടാ ഞാൻ. എനിക്കും ജീവിക്കണം. അനുഭവിക്കണം. ചോരയും നീരും വറ്റണതിനു മുന്നേ.
ഞാൻ ചെല്ലട്ടേടാ. അമ്മ അന്വേഷിച്ചാലോ. നമുക്ക് അവസരം വരും. ഇല്ലെങ്കിൽ ഉണ്ടാക്കും. ആ മുഖത്ത് ഏതൊക്കെയോ തീരുമാനിച്ചുറപ്പിച്ച ഭാവം. പിന്നെ താഴോട്ട് നോക്കി പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. മുണ്ടുടുക്കടാ. തൂങ്ങിക്കിടന്ന എന്റെ ആണത്തത്തിലൊന്നു തഴുകി. മുടിവാരിക്കെട്ടി തുണി നേരെയാക്കി ഏടത്തി കോണിയിറങ്ങി.
പിന്നീടുള്ള ഏതാനും ദിവസങ്ങൾ എന്നുമോർമ്മിക്കാൻ, എടുത്തു താലോലിക്കാൻ, വിഷമങ്ങൾ മനസ്സിനെയുലയ്ക്കുമ്പോൾ അഭയം തേടാൻ…. എന്റെ പിന്നീടുള്ള ജീവിതത്തിൽ സ്വാധീനം ചെലുത്തിയ ദിവസങ്ങൾ.
ചെറിയച്ഛൻ എനിക്കായി വായനയുടെ ലോകം തുറന്നു തന്നു. പുള്ളിയുടെ വിശാലമായ ലൈബ്രറിയിൽ, സുഖമുള്ള പഴയ ചൂരൽക്കസേരയിലിരുന്ന് ഞാൻ മലയാള നോവലുകൾ തിന്നുതീർത്തു. പിന്നെ പതിയെ ഇംഗ്ലീഷിലും കൈവെച്ചു. പരീക്ഷയ്ക്കു തൊട്ടുമുൻപുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ അല്ലാതെ പുസ്തകങ്ങളുടെ അടുത്തുകൂടിപ്പോലും പോവാത്ത ഞാൻ ഭാവനയുടെ മായാവലയത്തിൽ ലയിച്ചു. പിന്നീടൊരിക്കലും ജീവിതത്തിൽ ഭയങ്കരമായി ബോറഡിച്ചിട്ടില്ല.
സായിപ്പിനെ കണ്ടുകിട്ടാനില്ലല്ലോ. കൊഴുത്ത ചന്തിയുടെ ഇടുക്ക് കസേരക്കൈയിലമർത്തി തടിച്ച ചന്തികൊണ്ടെന്നെ ഞെരുക്കി, ഏടത്തി പറഞ്ഞു. കൈവീരലുകൾ എന്റെ മുടിയിലിഴഞ്ഞു.