ഞാൻ : അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ല, ഇന്ന് പണി ഒന്നും ഇല്ല. പിന്നെ നല്ല നാടൻ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ തോന്നി, പിന്നെ കുറെ ആയില്ലേ വന്നിട്ട്. അതുകൊണ്ട് വന്നു.
ഞാൻ പതിയെ ചെറിയമ്മയുടെ പുറത്ത് ചുണ്ടമർത്തി. ചെറിയമ്മ ചെറുതായൊന്ന് ഞെളിഞ്ഞു.
ചെറിയമ്മ : അപ്പൊ നീ നന്നായോ, പഴയ സ്വഭാവം ഒക്കെ ഉപേക്ഷിച്ചോ…
ഞാൻ : ഏയ്… അതൊന്നും ഉപേക്ഷിച്ചിട്ടില്ല, കാണാൻ ഭംഗിയുള്ള സ്വാദുള്ള പഴങ്ങൾ കണ്ടാൽ ഇപ്പോഴും തിന്നും…
എന്ന് പറഞ്ഞു ഞാൻ ചെറിയമ്മയുടെ കമ്മലിട്ട ചെവിയിൽ കടിച്ചു. ചെറിയമ്മ ഒന്ന് കുതറി.
ചെറിയമ്മ : ചുമ്മാതിരി ചെക്കാ…
ഞാൻ ഒന്നുകൂടി ചെറിയമ്മയെ ഇറുക്കിപ്പിടിച്ചു.
ഞാൻ : കുറെയായില്ലേ… അതാ നല്ല വിശപ്പ്…
ചെറിയമ്മ : ആദ്യം ഞാൻ ഊണിനു കാലമാക്കട്ടെ… എന്നിട്ട് നമ്മുക്ക് വിശപ്പ് മാറ്റാം..
ഞാൻ : ഊണൊക്കെ നമ്മുക്ക് കഴിക്കാം അതിനുമുൻപ്….
പറഞ്ഞു തീർക്കാൻ സമ്മതിച്ചില്ല…
ചെറിയമ്മ : ഇപ്പൊ മോന് പോയി അവിടിരി… ഇതുകഴിഞ്ഞു ഞാൻ ഒന്ന് കുളിച്ചിട്ടു വരാം എന്നിട്ട് ഊണ് കഴിക്കാം..
ഞാൻ അടുക്കളയിൽ തന്നെ ഇരുന്നു ചെറിയമ്മയുടെ വിശേഷങ്ങൾ ചോദിച്ചറിഞ്ഞു. പണി കഴിഞ്ഞതും ഞാൻ ഹാളിൽ പോയിരുന്നു പത്രം മറിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ചെറിയമ്മ തുണികൾ ഒക്കെ എടുത്തു കുളിക്കാനായി പോയി. ഒരു കള്ള ചിരിയും ചിരിച്ചാണ് ചെറിയമ്മ പോയത്.
ഞാൻ ആ ഇരിപ്പു കുറച്ച് നേരം കൂടിയിരുന്നു. ചെറിയമ്മ കുളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞു ഈറനണിഞ്ഞു വന്നു…
ചെറിയമ്മ : ഇരുന്നു മുഷിഞ്ഞോ??? ഈ തുണിയൊന്നു മാറ്റിയിട്ടു ഇപ്പൊ വരാം… എന്നിട്ട് ഊണ് കഴിക്കാം..
എന്ന് പറഞ്ഞു ചെറിയമ്മ മുറിയിലേക്ക് പോയി.
ഞാൻ കുറച്ച് നേരം കൂടിയിരുന്നു, ചെറിയമ്മ ഡ്രസ്സ് മാറി വന്നു. ഹാ… എന്തൊരു ഭംഗിയാണ് ആ കാഴ്ച കാണാൻ… ഒരു കരിമ്പച്ച ബ്ലൗസും ഒരു സെറ്റ് സാരിയും ഉടുത്തു കാണാൻ നല്ല ശ്രീത്തം ഉണ്ടായിരുന്നു. മുടിയിൽ നിന്നു അപ്പോഴും വെള്ളത്തുള്ളികൾ ഇറ്റിവീഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു, വെള്ളം ആ ബ്ലൗസിലും പറ്റിയിരുന്നു.
എന്തോ വയസ്സുകുറഞ്ഞപോലെ, ഞാൻ വന്നപ്പോൾ കണ്ടതിനേക്കാൾ സുന്ദരിയായിരുന്നു. ചെറിയമ്മ എന്നെ നോക്കി അകത്തേക്ക് പോയി. ഞാനും കൈകഴുകി ചെന്നു. ചെറിയമ്മ ഓരോന്നായി മേശയിൽ എടുത്തു വെക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാനും അവരെ സഹായിച്ചു. ചെറിയമ്മ ഇലയിട്ടു…
ചെറിയമ്മ : നീ ഇരിക്ക് ഞാൻ വിളമ്പി തരാം…
ഞാൻ : അതുവേണ്ട… നമ്മുക്ക് ഒരുമിച്ചു കഴിക്കാം… നമ്മളല്ലേ ഉള്ളു… ഇവിടെ ഇരിക്ക്..
ഞാൻ ചെറിയമ്മയെ പിടിച്ചു വലിച്ചു..
ചെറിയമ്മ : മ്മ്.. ശെരി..
ചെറിയമ്മ എനിക്ക് ഓരോന്നായി വിളമ്പി തന്നു…
ഞാൻ : കുറെ ദിവസമായി നല്ല നാടൻ ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ട്…
ചെറിയമ്മ എന്നെയൊന്നു നോക്കി..
ചെറിയമ്മ : ഒരുപാടൊന്നും ഉണ്ടാകാൻ കഴിഞ്ഞില്ല… നീ വൈകിയല്ലേ വിളിച്ചത്…
ഞാൻ : ഇതുതന്നെ ധാരാളം… ഇതൊരു മിനി സദ്യ തന്നെ ഉണ്ടല്ലോ…