ഞാൻ ബാലേട്ടനെ പ്രാകി.
ബീന ;”മ്മ്..ഞാനും അതാ ആലോചിക്കുന്നേ , ഒരു മാസം കൂടി കഴിഞ്ഞിട്ട് വന്ന എനിക്കിത്രേം വിഷമം ഇല്ലാരുന്നു “
ബീനേച്ചി കഴപ്പിന്റെ ഉച്ച സ്ഥായിയിൽ ആണെന്ന് ആ ഒറ്റ ഡയലോഗിൽ നിന്നു വ്യക്തം.
ഞാൻ ;”ഇനി ഇപ്പൊ എന്ന ചെയ്യും ബീനേച്ചി…?”
ബീന ;”ഓ..ഒന്നും ചെയ്യാനില്ല..മറ്റന്നാൾ അയാളിങ്ങോട്ടു പോരും…രണ്ടു ദിവസം നമുക്ക് ഉണ്ട് “
ബീനേച്ചി വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.
ഞാൻ ;”മ്മ്…അങ്ങേര് വന്ന പഴയ പോലെ എനിക്കവിടെ വരാനും പറ്റത്തില്ല , അതാ പ്രെശ്നം “
ഞാൻ നിരാശയോടെ പറഞ്ഞു.
ബീന ;”മ്മ്…അതൊക്കെ ശരിയാ…നാളെ ലീവ് ഉള്ള ദിവസം അല്ലെ നീ വാ നമുക്കെങ്ങോട്ടേലും പോകാം “
ബീനേച്ചി ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ പറഞ്ഞു.
ഞാൻ ;”എങ്ങോട്ടേക്കു?”
ഞാൻ അന്തം വിട്ടു ചോദിച്ചു.
ബീന ;”എവിടെക്കേലും..കുറച്ചു ദൂരെ എവിടേലും പോയി റൂം എടുക്കാം…നാളെ ഒരു ദിവസം കൂടിയേ എനിക്ക് നിന്നെ ശരിക്കു കിട്ടത്തുള്ളൂ “
ബീനേച്ചി കടി മൂത്തെന്നോണം പുലമ്പി.
ഞാൻ ;”അതൊന്നും ശരിയാകത്തില്ല, ആരേലും കണ്ട മാനം പോകും..”
ഞാൻ ബീനേച്ചിയെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.
ബീന ;”ശൊ പിന്നെ എന്താടാ ഒരു വഴി “
ബീനേച്ചി നിരാശ പ്രകടിപ്പിച്ചു.
ഞാൻ ;”നാളെ കിരണിനെ എങ്ങനേലും മാറ്റു, ഞാൻ എത്തിക്കോളാം “
ബീന ;”കിരണിനെ ഞാൻ ഇന്ന് തന്നെ എന്റെ വീട്ടിലേക്കു പാഴ്സൽ ചെയ്തിട്ടുണ്ട് , നീ അതോർത്തു പേടിക്കണ്ട “