സുഭദ്രയ്ക്കു ശങ്കയില്ല [ഷീ]

ഇണചേരലിന്റെ  അവിസ്മരണീയ മുഹൂർത്തങ്ങൾ  സമ്മാനിച്ചു   ഒരു ദിവസം അയാൾ കളം വിട്ടു…..

അയാൾ ഇന്ന് ചത്തോ, ജീവിക്കുന്നോ എന്നൊന്നും അറിയില്ല…

സുഭദ്ര വീണ്ടും തനിച്ചയായി…

“കരിവീട്ടിയുടെ ” ഉരുക്ക് ദണ്ഡ്  കേറി ഇറങ്ങിയ പൂറ്  അനാഥമായി….

തന്നോടൊപ്പം ഇണചേർന്ന്  സ്വർഗം കാട്ടിയ ഓർമ്മകൾ സുഭദ്രയുടെ ഉള്ളിൽ   നൊമ്പരമായി  ബാക്കി നിന്നു… ആ  നേരമെത്തുമ്പോൾ  സഹിക്കാനാവാത്ത കടി, ഒരു  തരിപ്പ് …..  സുഭദ്ര അല്ലാതാവും….. സുഭദ്ര  കണ്ണിൽ കണ്ടതെന്തും  പ്രയോഗിക്കുന്ന കഴപ്പിന്റെ വിശ്വരൂപം……………………………………………. ജോലിയിൽ  മുഴുകി ഇരുന്ന  അച്യുതൻ മേസ്ത്രി  കണ്ണടയുടെ ഇടക്കൂടെ  സുഭദ്രയെ ഒന്ന് പാളി നോക്കി…

വെളുത്തു സുന്ദരിയായ  സുഭദ്ര  പതിവ് തെറ്റിക്കാതെ  കണ്ണിൽ മയ്യെഴുതീട്ടുണ്ട്…..

സമൃദ്ധമായ   മുലയും മൂടും ആരെയും കൊതിപ്പിക്കും…

പൊക്കിളിൽ നിന്നും  നാല്  ഇഞ്ചെങ്കിലും താഴ്ത്തിയാണ്  സാരി  ഉടുത്തത്.. അത് കൊണ്ട് തന്നെ  പൊക്കിളും  അതിൽ നിന്നും കീഴോട്ട് ഒഴുകുന്ന  രോമ നദിയും കാട്ടാൻ അമിതാവേശം  പോലെ… കാരണം, സാരി  നേരെ പിടിച്ചിടാൻ  ഒരു  തിടുക്കവും കണ്ടില്ല….

സുഭദ്രയുടെ വരവ് “വരവുവെച്ചെന്നു ” അറിയിച്ചു  അച്യുതൻ മേസ്ത്രിയുടെ  ജവാൻ  ഒന്ന് പിടഞ്ഞു….

വന്ന പാട്  സുഭദ്ര  ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്നു…

, “കണ്ടിട്ട്, ഒരുപാട് ആയല്ലോ, സുഭദ്രയെ? “

“ഓ… നമ്മൾ ഒക്കെ ആര്? ” സാരിത്തലപ്പ് എടുത്തു വീശിക്കൊണ്ട്  സുഭദ്ര പറഞ്ഞു

“വേണെങ്കിൽ ഒന്ന് നോക്കിക്കോടാ ” എന്ന മട്ടിൽ സാരി മാറ്റിയപ്പോൾ  മേസ്ത്രിക്ക് നോക്കാതിരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല…

ബ്ലൗസിനെ  ഭേദിച്ചു നിൽക്കുന്ന  മാംസളമായ മാറിടം  ശ്വാസ ഗതിക്ക് അനുസരിച്ചു ഉയർന്നു താഴുന്നത്  മേസ്ത്രി കൊതിയോടെ നോക്കി… മുലച്ചാൽ  സാരിത്തലപ്പ് കൊണ്ട്  തൂക്കുമ്പോൾ  കൊതിയനെ  സുഭദ്ര  ഒളിക്കണ്ണാലെ നോക്കി.

“എന്താ പിന്നെ  വന്നത്? ” മേസ്ത്രി ചോദിച്ചു

“ഒരു ബ്ലൗസ്  തയ്ക്കണം “