“ഞാന് വരാം”
പറഞ്ഞിട്ട് ഞാന് ചെന്നു. ചെന്നപ്പോള് അവള് കട്ടിലില് എഴുന്നേറ്റ് ഇരിക്കുകയാണ്, കാലുകള് നീട്ടി. തുടകള് പാവാട നീക്കിയിട്ട് മറച്ചിട്ടുണ്ട്.
“ഒരു ബ്രെയിന് ഗെയിം ഓര്മ്മ വന്നു” അവളുടെ തുടുത്ത മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഞാന് പറഞ്ഞു.
“എന്തുവാ”
“ദേഹത്ത് കാണാന് പറ്റാത്ത സ്ഥലത്ത് ഏതെങ്കിലും വാക്കെഴുതുക. എഴുതുന്നത് മനസിലാക്കി വാക്ക് കണ്ടുപിടിക്കണം” അവളുടെ ഭാവം നിരീക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് ഞാന് എന്റെ കുതന്ത്രം മെല്ലെ അവതരിപ്പിച്ചു.
ഷൈല ആലോചനയോടെ മുടി അഴിച്ചുകെട്ടാന് തുടങ്ങി; മുലകളുടെ മുഴുപ്പും തള്ളലും വിയര്ത്ത കക്ഷങ്ങളും കാട്ടി. അവള് എന്റെ ഉടായിപ്പ് മനസിലാക്കി വേണ്ടെന്നു പറയുമോ എന്ന ആധിയും എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു.
“എന്തുവച്ചാ എഴുതുന്നത്? അതുപിന്നെ കഴുകിയാല് പോവോ?” അല്പനേരം കഴിഞ്ഞപ്പോള് അവള് ചോദിച്ചു.
എനിക്കുണ്ടായ സന്തോഷത്തിന് അതിരുകളില്ലയിരുന്നു. അപ്പോള് അവള്ക്ക് എതിര്പ്പില്ല! ഹാവൂ.
“വിരലുകൊണ്ട് എഴുതും. എഴുതുമ്പോള് ഊഹിക്കാമല്ലോ അക്ഷരം”
ഷൈല മൂളി. അവളുടെ മുഖം തുടുക്കാന് തുടങ്ങിയിരുന്നു. കെട്ടിയ മുടി വീണ്ടും അവള് അഴിച്ചുകെട്ടി. വളരെ സുഖകരമായ, അങ്ങേയറ്റം പിരിമുറുക്കമുള്ള ഒരു മൌനം ഞങ്ങള്ക്കിടയില് തളംകെട്ടി. ഷൈല എന്ന എന്റെ ചരക്കിനെ തൊടാന് കിട്ടുന്ന ഒരു മാര്ഗ്ഗമങ്ങനെ തെളിഞ്ഞിരിക്കുകയാണ്!
“എവിടാ എഴുതുന്നത്” എന്നെ നോക്കാതെ അവള് ചോദിച്ചു.
“നേരെ നോക്കി കാണാന് ഒ…ക്കാത്തടത്ത്” എന്റെ തൊണ്ട വരണ്ടിരുന്നു.
“എന്ന് പറഞ്ഞാ?” അവളും മെല്ലെ കിതയ്ക്കാന് തുടങ്ങിയിരുന്നു. മുലകള് വല്ലാതെ ഉയര്ന്നു താഴുന്നു.
“പുറത്തോ മറ്റോ”
ഷൈല മൂളിയിട്ട് കിതച്ചു. അവള് ക്ലോക്കിലേക്ക് നോക്കി.
“അമ്മ വരുവോ?”
എനിക്ക് അമറാന് തോന്നിപ്പോയി. എന്റെ കളിയില് ഉടായിപ്പുണ്ട് എന്നവള് മനസിലാക്കിയിരിക്കുന്നു; അതിലവള്ക്ക് പ്രശ്നവുമില്ല. അല്ലെങ്കില് അമ്മ വരുമോ എന്നവള് എന്തിന് ചോദിക്കണം? അമ്മ ഈ കളി അറിയാന് പാടില്ല എന്നല്ലേ അതിനര്ത്ഥം?
“അ..അമ്മ നാലുമണി കഴിഞ്ഞല്ലേ വരൂ” എന്റെ തൊണ്ട വീണ്ടും വരള്ച്ച മൂലം ഇടറി.