ഹിമകണം 3 [കണ്ണൻ]

വിഷ്ണു അടിക്കുന്നതിനിടയിൽ അവളോട് ചോദിച്ചു
“മ്… അകത്തു …വിട്ടോ… ഹോ… ഹായ്…”
സുഖത്തിനിടയിലും അവൾ വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു,
അവന്റെ അടിയുടെ താളത്തിൽ ദീപയുടെ മുലകൾ തുള്ളി
താളത്തിൽ തന്നേ ശബ്ദം ആ മുറിക്കുള്ളിൽ പ്രതിധ്വനിച്ചു, കൂടെ അവളുടെ സീൽക്കാരങ്ങളും
വേഗം കൂട്ടിയും കുറച്ചും അവൻ മുന്നേറി
കുറച്ചുനേരം അടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ ദീപ അവനെ അവളുടെ ദേഹത്തേക്ക് പിടിച്ചിട്ടു, അവൻ അവളുടെ കഴുത്തിൽ ഉമ്മവച്ചോകൊണ്ട് അടിച്ചു, ഇടക്കവൻ ആ മുലകൾ ഉറുഞ്ചികുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു,
“ഉണ്ണി……മോനേ……ചേച്ചിക്ക് വീണ്ടും……വരുന്നെടാ… സ്പീഡിലടിക്കടാ……”
അവൾ കിടന്നലറി
“എനിക്കും……വരുന്നു… മോളേ…”
വിഷ്ണുവും വിളിച്ചു പറഞ്ഞു
“അടിച്ചൊഴിക്കടാ… അകത്തു… അയ്യോ…എന്നൊന്ന് താങ്ങൂ… ഹാ…അമ്മേ……”
ദീപ കണ്ണടച്ചുകൊണ്ട് വീണ്ടുമൊരു രതിമൂർച്ചക്കു തയ്യാറെടുത്തു, വിഷ്ണു അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ട് വേഗത്തിലടിച്ചു
“എനിക്ക് വന്നൂ……”
ദീപ അവനെ പരമാവധി ഇറുകെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് പല്ലുകടിച്ചുകൊണ്ട് അലറി, അതേ സമയത്തുതന്നെ വിഷ്ണുവും അലറി,
“മോളേ……എനിക്കും… വന്നൂ……”
അവളുടെ പൂറിലേക്ക് പരമാവധി അവന്റെ അരക്കെട്ട് തള്ളിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു, അവന്റെ പാൽത്തുള്ളികൾ അവളുടെ ഗർഭപാത്രത്തിൽ അഭിഷേകം നടന്നു കുറച്ചുനേരം രണ്ടുപേരുടേം ഉള്ളിൽ ചില ഞെട്ടലും മറ്റും നടന്നു, പിന്നീട് രണ്ടു ശരീരങ്ങളും നിശ്ചലമായി കിതച്ചു…
കുറച്ചുനേരം രണ്ടുപേരും ആ നിർവൃതിയുടെ ക്ഷീണത്തിൽ മയങ്ങിക്കിടന്നു, വിഷ്ണു കണ്ണുതുറന്നു നോക്കുമ്പോൾ ദീപ പരിപൂർണ നഗ്നയായി അവന്റെ ദേഹത്തേക്ക് ഒരു കയ്യും, ഒരു കാലും കയറ്റിവച്ച് ചെറുതായി മയങ്ങുന്നു, മുറിയിലെ ടേബിൾ ഫാനിന്റെ കാറ്റിൽ അവളുടെ മുടികൾ പറക്കുന്നു,
‘നീയീ ചെയ്തത് ഒരിക്കലും പൊറുക്കാനാവാത്ത തെറ്റല്ലേ…?, സ്വന്തം സഹോദരിയെപോലെ കാണേണ്ടവളെ ഭോഗിച്ചിരിക്കുന്നു, നിന്റെ ദേവുവിനോട് നീ വിശ്വാസവഞ്ചയല്ലേ കാണിച്ചത്,’
വിഷ്ണുവിന്റെ മനസ്സാക്ഷി അവനോട് ചോദിച്ചു
‘എന്ത് ചെയ്യാൻ, പറ്റിപ്പോയി ആ ഒരു നശിച്ച നിമിഷത്തിൽ അങ്ങനെ പറ്റിപ്പോയി, സുന്ദരിയായ ഒരു പെണ്ണ് അവളുടെ സൗന്ദര്യവും യവ്വനവും വച്ചുനീട്ടുമ്പോൾ ഞാനുമൊരു പുരുഷനല്ലേ ആ നേരത്തു ഞാൻ മുറ നോക്കിയില്ല, ഇന്നുവരെ അവളെ ഞാൻ വേറൊരു കണ്ണിൽ കണ്ടിട്ടില്ല, എന്റെ ദേവുവിനല്ലാതെ മറ്റൊരു പെണ്ണിനെക്കുറിച്ചു ഞാൻ ആലോചിച്ചിട്ടില്ല. പക്ഷേ പറ്റിപ്പോയി,’
വിഷ്ണു മനസാക്ഷിയോട് പറഞ്ഞു
‘നിനക്ക് ഒരു വഴിയേ ഉള്ളു, ദേവികയോട് എല്ലാം തുറന്നുപറയുക… അതേ നിനക്ക് മുന്നിൽ ഉള്ളു…’
‘എന്തിന്റെ പേരിലായാലും ദേവൂനെ എനിക്ക് നഷ്ടപ്പെടുത്താൻ വയ്യ, പക്ഷേ അവളോട് ഒന്നും ഒളിച്ചുവയ്ക്കാൻ തോന്നുന്നില്ല’
അവനും അവന്റെ മനഃസാക്ഷിയും തമ്മിൽ വലിയൊരു വാഗ്‌വാദത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടു കിടക്കവേ അവൻ ചരിഞ്ഞു ദീപയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി,