നാൻസിയുടെ കോലവും നോട്ടവുമൊക്കെ കണ്ട് അച്ചന്റെ ബർമുഡയ്ക്കുള്ളിൽ കണ്ടംപററി..റി ഡാൻസ് തുടങ്ങി…..
“നാൻസി ക്ക് കുഴപ്പമില്ലെങ്കിൽ …..നമുക്കിനിയും സുഖിക്കാം..”
കമ്പിളിപുതപ്പ് ഒറ്റയ്ക്ക് ചുമന്ന് വിരിച്ച്
അച്ചൻ.. നാൻസിയുടെ മനസറിയാൻ
തോണ്ടി… മെല്ലെ കുശുകുശുത്തു.
“അയ്യോ.. അച്ചാ…ഒന്നും തോന്നരുത്…
എനിക്ക് നല്ല ഇഷ്ടവാ….പക്ഷെ…
ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ….,അന്ന് കഴിഞ്ഞേ പിന്നെ മനസിന് ഒരു വെഷമം ,മാത്രമല്ല… ഇവിടെ ഒട്ടും പറ്റില്ല. ആശ എപ്പോ വേണെമെങ്കിലും വരും അതാ…””
നാൻസിക്ക് മനസിലുള്ള ഇഷ്ടം കൂടിയിട്ടേയുള്ളുവെങ്കിലും കളിക്കാനുള്ള താത്പര്യമില്ലെന്ന് മനസിലായ അച്ചന്
നിരാശ വന്നെങ്കിലും പതിവ് പോലെ
അത് പുറത്ത് കാണിച്ചില്ല.
“ഇഷ്ട വില്ലെങ്കിൽ വേണ്ട … നാൻസി
പക്ഷേ … വെഷമിച്ച് നടക്കരുതെന്ന് ഞാനന്നേ പറഞ്ഞതല്ലേ…”
വാതിൽ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറിയ അച്ചനും നാൻസിയും മുട്ടിയുരുമ്മി അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.
“അയ്യോ.. അങ്ങനെ വല്യ വെഷമം ഒന്നും ഇല്ലച്ചാ…. ഇച്ചായനെ പറ്റിച്ചോ …. എന്ന്
ഇടയ്ക്ക് തോന്നും അതാ..”
നാൻസി ചായയ്ക്ക് വെള്ളം വെച്ചു.
“നാൻസി… ഭർത്താവ് എന്ന് പറഞ്ഞാലെന്താ?” നാൻസിയോട് ചേർന്ന് നിന്ന അച്ചന്റെസ്വരം ഗൗരവത്തിലായി.
“അത് .. ഭാര്യയ്ക്ക് സുഖം കൊടുക്കുന്നവൻ” അച്ചന്റെ ആറടി പൊക്കത്തിലേക്ക് നോക്കി നാൻസി പറഞ്ഞു.
നാൻസിയുടെ കൊഴുത്ത ദേഹത്ത് തൊട്ട് തലോടി അച്ചന്റെ നിയന്ത്രണം പോയി തുടങ്ങി.. എങ്ങനെയെങ്കിലും ഒന്ന് സുഖിക്കാൻ മുട്ടി നിൽക്കുന്ന അച്ചൻ
നാൻസിയുടെ ചന്തിയിലേക്ക് തന്റെ മുൻഭാഗം ചേർത്തുരച്ച് ചേർന്ന് നിന്നു.
“മോളേ.. ഒരാഴ്ചയായിട്ട് നിന്റെ
താഴത്തെപെണ്ണിന്റെ
അവസ്ഥയെന്നാ… ഭർത്താവ് അടുത്തുള്ളപ്പം തന്നെ സുഖം കിട്ടാതെ
ജീവിച്ചിരുന്നവളല്ലേ.. അപ്പോ?”