ഞാൻ വിളിച്ചു നോക്കി, ചേച്ചി കേട്ടില്ല….ആ പാത്രത്തിൽ എന്തോ വീണിരിക്കുന്നു…അയാൾ പറഞ്ഞു.
ചേച്ചിയെന്ന വിളി മാധവിയമ്മക്ക് ഇഷ്ടമായി,
ശെരി, ഞാൻ വേറെ പാത്രം കൊണ്ടൊന്നു വെക്കാം.
പിന്നെ, ഞാൻ കാവിന്റെ അവിടേക്കു പോവുകയാണ്, ഇത്തിരി താമസം ഉണ്ടാവും, എന്തെങ്കിലും വേണമെങ്കിൽ അവിടെ വന്നു വിളിച്ചോളൂ, അകത്തുള്ളോരേ ശല്യപ്പെടുത്തേണ്ട….
ആ ദാസിയോട് അയാൾക്ക് ഒരേ സമയം ബഹുമാനവും, സഹതാപവും തോന്നി.
അയാൾ മരംമുറിയിൽ വ്യാപൃതനായി, പടിപടിയായി അയാൾ മരം മുറിച്ചിറക്കി,
മുകളിലെ ഒരറയിൽ നിന്നു തന്നെ ഇടവേളകളിൽ ഉറ്റുനോക്കുന്ന സുന്ദരരൂപത്തെ അയാൾ കാണാതിരുന്നില്ല, അയാളുടെ ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞ ഗൂഢസ്മിതം അവൾ പക്ഷെ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല..
തമ്പുരാട്ടീ, തമ്പുരാട്ടീ…
മാധവി അപ്പുറത്താണ്…എന്താ വേണ്ടത് …സാവിത്രി ഒച്ചയുയരാതെ ശ്രദ്ദിച്ചു , അയാൾ കേവലം ഒരു തോർത്തുമുണ്ടാണ് ഉടുത്തിരുന്നത്, ഷർട്ടും ട്രൗസറും ഊരിക്കളഞ്ഞിരിക്കുന്നു, തുട പകുതി മുക്കാലും പുറത്താണ്, പറഞ്ഞാൽ കൂട്ടാക്കാത്ത അവളുടെ കണ്ണുകൾ അയാളുടെ ഭൂമിശാസ്ത്രം അളന്നു.
മണ്ണെണ്ണ ഉണ്ടാവുമോ എടുക്കാൻ, ഈർച്ചവാളിലെ ഇന്ധനം തീർന്നു പോയി…അയാളുടെ ശബ്ദം അവരെ ഉണർത്തി.
ആ വിറകുപുരയിൽ ചിലപ്പോ കാണും, പോയി നോക്കൂ.
തമ്പുരാട്ടി ഒന്ന് കാണിച്ചു തന്നാൽ…..അയാൾ പറഞ്ഞു പൂർത്തിയാക്കാതെ വിറകുപുരക്കു നേരെ നടന്നു….
സാവിത്രി ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി, പ്രിയ ഇനി ഊണിന്റെ നേരത്തെ ഭൂമിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി വരൂ, മാധവിയെ ഒരു മണിക്കൂർ നേരത്തേക്ക് ഇങ്ങോട്ട് പ്രതീക്ഷിക്കേണ്ട, ഇയാൾക്ക് മണ്ണെണ്ണ കാൻ കാട്ടിക്കൊടുത്തു വേഗം തിരിച്ചു വരാം…..
സാവിത്രി, വിറകുപുരയുടെ ഉള്ളിൽ കടന്നു, അവർ അടക്കിപ്പിടിച്ചു തുമ്മി….
അയാൾ വാതിൽ ചാരി…അതു നന്നായി വെറുതെന്തിനാ….
ദാ അവിടെ….സാവിത്രി വിരൽ ചൂണ്ടി..
അവിടെയല്ല…ഇവിടെ.. അയാൾ സാവിത്രിയുടെ സമീപം വന്നു നിന്നു.
മാ…. റൂ ……അവർ പ്രതിഷേധിച്ചു..
അയാൾ അവരുടെ ചുമലിൽ കൈവച്ചു മെല്ലെ വിരൽ കൊണ്ടു കഴുത്തിൽ ചിത്രം വരച്ചു……കോരിത്തരിപ്പിനിടയിൽ സാരിയുടെ പല്ലു ഊരി വീണതവർ അറിഞ്ഞില്ല…
നോ..ക്കൂ..എന്താ…ഈ…
അയാൾ കുനിഞ്ഞു അവരുടെ മുഖമാകെ ചുംബനം കൊണ്ടു മൂടി…