🖤അമ്മ..അറിയാൻ 2 [പങ്കജാക്ഷൻ കൊയ്‌ലോ]

കടലോരക്കാറ്റിനെ കുട കൊണ്ട് മറച്ച്

പരസ്പരം ഉപ്പുരസം നുകരുന്നവർ കടൽത്തീരങ്ങളിലും നിറയെ ഉണ്ടെങ്കിലും.., മുകളിലാകാശവും…താഴെ തണലില്ലാത്ത കടലും……………..ചുറ്റും മണലുമായി തുറന്ന് കിടക്കുന്നത് കൊണ്ടാവാം………… എനിക്കെന്തോ അവിടെ അവരെക്കാണുമ്പോൾ വളരെ സന്തോഷമായിരുന്നു.

ബീച്ചിൽ അദ്ധ്യാപകന്റെ കീഴിൽ കായികാഭ്യാസനത്തിനെത്തിയ കുറേ പെൺകുട്ടികളുടെ നേതാവ് എന്നോട് പരിശീലനം കഴിഞ്ഞ് പോവാൻ നേരം

ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു…;

“”ആർ യൂ… ഹിന്ദി…?ചേട്ടാ……..””

ബീച്ചിൽ മറ്റാരും ശ്രദ്ധിക്കാത്ത അവരുടെ കരണം മറിച്ചിലുകൾ ആസ്വദിച്ചിരിക്കുന്ന..ഞാൻ അവർക്കൊരു പതിവില്ലാത്ത കൗതുകമായിരിക്കാം…. പാടുകയും ആടുകയും ചെയ്യുന്നവരെപ്പോലെ

ഓട്ടച്ചാട്ടക്കാരികളെ നമ്മളങ്ങനെ ശ്രദ്ധിക്കാത്തതു കൊണ്ടായിരിക്കാം..

മറുപടി അത്മാർത്ഥമായ ഒരു പുഞ്ചിരിയിലൊതുക്കി ഞാൻ അവരെ

യാത്രയാക്കി………

ആ കന്യകമാർ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു പോവുകയാണ്……………………………

വീട്…..! കാത്തിരിക്കാൻ ആരെങ്കിലുമുള്ള വീട്…….!.

ഒരു മേൽക്കൂരയില്ലെങ്കിലും കൂട്ടിന്

ആരെങ്കിലുമുണ്ടായിരിക്കുക…..!,

അമ്മയുണ്ടെങ്കിൽ ഏറ്റവും നല്ലത്….

അല്ലെങ്കിലാരെങ്കിലും….

കൈയ്യിലൊന്നുമില്ലാതാകുന്നതിനൊപ്പം

കൂട്ടിനാരുമില്ലാതാകുന്നതാണ് ഏറ്റവും

ഭീകരമെന്ന് ഞാനറിഞ്ഞു തുടങ്ങി….

 

രണ്ട് ദിവസം അലഞ്ഞപ്പോഴേക്കുംവീടിന്റെ

വില അറിഞ്ഞു തുടങ്ങിയെങ്കിലും……..

കാരാഗൃഹമാകുന്ന വീടുകൾ മരണത്തേക്കാൾ അസഹനീയമാണെന്ന്

നെപ്പോളിയന്റെ പോലും അവസാന കാലം

നമ്മളോട് പറഞ്ഞു തരുന്നുണ്ടല്ലോ.

ഒന്നും അസാധ്യമല്ല എന്ന് പറഞ്ഞ് അനേക യുദ്ധങ്ങൾ ജയിച്ച് നെഞ്ച് വിരിച്ച് നിന്ന ആ ധീരനെ……. ഒരു കാരാഗൃഹവീട്ടിലെ

വിഷം പുരണ്ട ചുവരുകൾ തളർത്തി..!

അവിടെ അദ്ദേഹത്തെ തളർത്തിയതും