ഞാൻ അവിടേക്ക് ചെന്നു………..
ആരാണ് തല്ലുവാങ്ങുന്നത് എന്ന് നോക്കി……….
അജ്മലിനെ ആണ് അവർ തല്ലുന്നത്…………
അവന് ഇനിയും ബോധം വീണിട്ടില്ല………അവന്റെ കണ്ണുകൾ പാതി അടഞ്ഞിട്ടുണ്ട്……….
അവനെ ഷാരോണും കൂട്ടരും കൂട്ടമായി മർദിക്കുന്നു………. അജ്മലിന് ഒന്ന് തടയാൻ പോലും ആവുന്നില്ല…………ആ മരുന്നിന്റെ ശക്തി അവനിൽ നിന്ന് ഇനിയും പോയിട്ടില്ല………..
ഞാൻ അവരെ തടയാൻ വേണ്ടി മുന്നോട്ട് ചെന്നു………..
പെട്ടെന്ന് ഒരു കാർ ഇരമ്പിയാർത്തു കൊണ്ട് കോളേജിലേക്ക് കയറി വന്നു……….
അതിൽ നിന്ന് രണ്ടുമൂന്ന് പേര് ഇറങ്ങി ഓടി വന്ന് ഷാറോണിനെയും കൂട്ടരെയും തടഞ്ഞു……….
അതിൽ ഒരാൾ അജ്മലിനെ പിടിച്ചു…………
“അജു……അജു………….”……….അജ്മലിന്റെ മുഖത്ത് തട്ടിക്കൊണ്ട് അവൻ അജ്മലിനെ വിളിച്ചു……….
അവൻ അജ്മലിനെയും കൊണ്ട് കാറിന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി……..
ഷാരോണും കൂട്ടരും തല്ലിയിട്ടും മതി വരാതെ അവർക്ക് പിന്നാലെ വന്നു………
പക്ഷെ മറ്റുള്ളവർ അവരെ തടഞ്ഞു………..
അവൻ അജ്മലിനെ കാറിൽ കയറ്റി……….
“അവനെ കൊണ്ടുപോയിക്കോ………പക്ഷെ ഇനി അവനെ ഇങ്ങോട്ട് കെട്ടിയെടുത്താൽ പിന്നെ അവന്റെ ശവമേ നീയൊക്കെ കാണുള്ളു………… “………ഷാരോൺ ആക്രോശിച്ചു……….
അജ്മലിനെ കാറിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയവൻ ഷാരോണിനെ ഒന്ന് കടുപ്പിച്ചു നോക്കി……..എന്നിട്ട് കാറിലേക്ക് കയറി…………
കാർ കോളേജിന് പുറത്തേക്ക് പാഞ്ഞു……………
ഞാൻ നേരെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി……….
ഉമ്മയും ഉപ്പയും എന്നെ കാണാഞ്ഞിട്ട് നല്ലോണം ടെൻഷൻ അടിച്ചിരുന്നു………..
ഞാൻ പൊലീസുകാർ പിന്നാലെ കൂടിയപ്പോൾ ലാബിൽ ഒളിച്ചിരുന്നതാ പിന്നെ പുറത്തുകടക്കാൻ പറ്റാതായി എന്ന് പറഞ്ഞു അവരോട്…………
ഒറ്റയ്ക്കായിരുന്നോ എന്ന ചോദ്യത്തിന് അതെ എന്ന് മറുപടി നൽകാനാണ് എനിക്ക് തോന്നിയത്………..
ഉപ്പ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു എന്നെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ കൊണ്ടുപോയി………..
നേരത്തെ മരുന്ന് തേച്ചതുകൊണ്ട് പേടിക്കുക ഒന്നും വേണ്ട ഒരു ഓയിൽമെന്റ് മാത്രം തന്നു………….
അജ്മലാണ് മരുന്ന് തേച്ചത് എന്ന് ആരും അറിഞ്ഞില്ല പക്ഷെ എന്നെ രക്ഷിക്കുകയും മരുന്ന് തേച്ചു തരികയും ചെയ്തു തന്ന അവന് പക്ഷെ എന്താണ് തിരികെ കിട്ടിയത്………..അധിക്ഷേപം, തല്ല്, നാണക്കേട്……..അങ്ങനെ പലതും………ആദ്യമായി എനിക്ക് അവനോട് സഹതാപം തോന്നി………..