💥ചെറിയമ്മയുടെ സൂപ്പർഹീറോ 6💥[Hyder Marakkar]

“ആരാ തന്നത്??”

“കടുവ….”
അത് കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ ഒന്ന് അന്ധം വിട്ട് പോയി, ആരോടും മിണ്ടാതെ നടക്കുന്ന പുള്ളി ഇവൾക്ക് മിഠായി വാങ്ങി കൊടുക്കാനോ…

“നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ അമ്മു ആരെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും തന്ന വാങ്ങി കഴിക്കരുതെന്ന്”
ദേവു ഇപ്പോഴും നല്ല കലിപ്പിൽ തന്നെ ആണ്

“ആരെങ്കിലും അല്ലാലോ അമ്മേ… കടുവ അങ്കിൾ അല്ലേ”

“എന്ത് പറഞ്ഞാലും പെണ്ണിന് ഒരു തർക്കുത്തരം പറയാൻ ഉണ്ടാവും, അതെങ്ങനെ കൊഞ്ചിച്ചു വഷളാക്കാൻ ഇവിടെ ആളുകൾ ഉണ്ടല്ലോ”
എന്ന് പറഞ്ഞു എന്നെ ഒരു നോട്ടം നോക്കി. ഞാനും അമ്മുവും പരസ്പരം നോക്കി കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു.

അന്ന് പിന്നെ ദേവൂനെ എനിക്ക് ഒറ്റയ്ക്ക് കിട്ടിയില്ല, അമ്മുവിനെ കണക്ക് പഠിപ്പിക്കുന്നത് ദേവൂന്റെ ഡ്യൂട്ടി ആണ്, ഇന്ന് കണക്ക് പഠിക്കുന്ന ദിവസം ആയത് കൊണ്ട് രാത്രി വരെ ദേവു അവളുടെ കൂടെ തന്നെ ആയിരുന്നു, ഞാൻ ടിവി ഇട്ട് ഒരു അടിപൊളി ത്രില്ലെർ പടവും കണ്ട് സമയം കളഞ്ഞു, രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിച്ച ശേഷവും ദേവു പണിയൊക്കെ വേഗം കഴിച്ച് അമ്മുവിന്റെ കൂടെ കിടക്കാൻ പോയി, എന്നെ കാര്യമായി ഒന്ന് മൈൻഡ് ചെയ്യ കൂടി ചെയ്തില്ല. എനിക്ക് എന്തോ ചെറിയ വിഷമം ഒക്കെ തോന്നി ദേവു ഇങ്ങനെ പിണങ്ങി നടന്നപ്പോൾ, പക്ഷെ ഇത് ഒരുപാട് കൊച്ചു കൊച്ച് പിണക്കങ്ങളുടെ തുടക്കം മാത്രം ആയിരുന്നു എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായില്ല.
###

രാവിലെ അമ്മുവും ദേവും പോയ ശേഷമാണ് റോഷൻ വന്നത്, കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ചിത്രയും എത്തി, ഇത് ഇപ്പോ ഒരു ടൈം ടേബിൾ പോലെ ആയിട്ടുണ്ട്, എന്തായാലും ഇവരൊക്കെ ഉള്ളതു കൊണ്ട് സമയം പോവുന്നുണ്ട്
ഇന്ന് എന്തോ ഭാഗ്യത്തിന് രണ്ടും നല്ല മൂഡിൽ ആയത് കൊണ്ട് വല്യ അടിയൊന്നും ഉണ്ടായില്ല, ചിത്ര ആദ്യമായി ആണ് കേരളത്തിൽ വരുന്നത്, അതുകൊണ്ട് ഒരു ചെറിയ ട്രിപ്പ്‌ പോവണമെന്ന് പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് ഇന്നത്തെ പ്രധാന പണി എന്റെ കാല് ശരിയായി കഴിഞ്ഞ പോവേണ്ട ട്രിപ്പ് പ്ലാൻ ചെയ്യൽ ആയിരുന്നു. എന്തായാലും കാര്യമായി ഒരു തീരുമാനവും ആയില്ല, അല്ലെങ്കിലും പ്ലാൻ ചെയ്തു പോവുന്ന യാത്രകളേക്കാൾ പെട്ടെന്ന് പോവുന്ന യാത്രകൾ ആണ് നല്ലത്.

വൈകുന്നേരം റോഷൻ പോയ ശേഷം അമ്മുവും ചിത്രയും നടക്കാൻ പോയി, ഞാൻ പിന്നെ പ്രത്യേകിച്ച് വേറെ പണിയൊന്നും ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ടിവിയുടെ മുനിൽ ഇരുന്നു

അങ്ങനെ ടിവിയും കണ്ട് ഇരിക്കുമ്പോഴാണ് അതാ ദേവു കയറി വരുന്നു, മുഖം ആകെ വല്ലാതെ ആയിട്ടുണ്ട്
ഈശ്വരാ ഇന്ന് എന്താണ് ആവോ പ്രശ്നം, ഇന്നലെ ഇത്ത വന്നു പോയതിന്റെ ക്ഷീണം ഇപ്പോഴും മാറിയിട്ടില്ല, അപ്പോഴേക്കും അടുത്ത പണിയും ആയിട്ടാണ് വരുന്നത് എന്ന് ആ മുഖം കണ്ട തന്നെ അറിയാം.

പക്ഷെ ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ച പോലെ ആയിരുന്നില്ല കാര്യം, കയറി വന്ന പാടെ ദേവു ഓടി വന്നു എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു നെഞ്ചിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി കരയാൻ തുടങ്ങി, ഞാൻ പെട്ടെന്ന് എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് അറിയാതെ ഇരുന്ന് പോയി.

“ദേവു……..
ദേവു……….
ദേവു…. എന്ത് പറ്റി കാര്യം പറ”
എവിടെ……. ഒരു അനക്കവും ഇല്ല, അതെ ഇരിപ്പ് തന്നെ, നെഞ്ചിൽ നിന്ന് ഒന്ന് മുഖം മാറ്റിയിട്ടു വേണ്ടെ കാര്യം ചോദിച്ചു അറിയാൻ, ഹ…. പാവം…. എന്തായാലും ഈ വിഷമം ഒന്ന് അടങ്ങിയിട്ട് കാര്യം ചോദിച്ചു അറിയാം. ഒരു പത്ത് മിനിറ്റ് അതെ ഇരുത്തം ഇരുന്ന് കാണും, പെട്ടെന്ന് എന്റെ നെഞ്ചിൽ നിന്നും അടർന്നു നാറി നേരെ മുറിയിലേക്ക് ഓടി പോയി, എനിക്ക് ഒന്ന് സംസാരിക്കാനുള്ള ഗ്യാപ് കിട്ടിയില്ല,