Posted by
കുറച്ച് നേരമായി ദേവു എന്റെ തോളിൽ തല ചേർത്ത് ഇരുപ്പുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ലായിരുന്നു.
അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ കൈ ചേർത്ത് എന്നോടടുപ്പിച്ച കൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“ദേവു.. നീ ഹാപ്പി തന്നെയാണോ?”
“അമ്മയെ മിസ് ചെയ്യുന്നെടാ.”
എനിക്കതിനു കൊടുക്കുവാൻ ഒരു മറുപടിയും ഇല്ലായിരുന്നു.
“അമ്മയ്ക്ക് നിന്നോട് ഭയങ്കര സ്നേഹം ആയിരുന്നെടാ. അതെന്താണ് എനിക്കറിയില്ല… ചിലപ്പോൾ ഞാൻ എന്തൊക്കെ കുരുത്തക്കേട് ഒപ്പിച്ച് വന്നാലും നീ എന്നെ തള്ളിപ്പറയാത്തതിനാലാകും… മരിക്കുന്നതിന് കുറച്ച് നാൾ മുൻപ് അമ്മ എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നു രാജീവിന്റെ കാര്യത്തിലും ബിജുവിന്റെ കാര്യത്തിലും എനിക്ക് തെറ്റ് പറ്റി ഡിപ്രെഷനിൽ എത്തി ആത്മഹത്യക്ക്‌വരെ ശ്രമിച്ചപ്പോഴും നീ ആണ് കൂടെ നിന്ന് എന്നെ തിരികെ കൊണ്ട് വന്നത്.. ആ നിന്നെ തള്ളിപ്പറഞ്ഞ് ഞാൻ ബിബിന്റെ കൂടെ പോയി വീണ്ടും അതെന്റെ ഒരു തെറ്റായ തീരുമാനം ആയി മാറുവാണെങ്കിൽ അമ്മ പോലും ആഗ്രഹിച്ച് പോകും എന്ന് നീ എന്റെ കൂടെ വീണ്ടും വരരുതെന്ന്. എന്നിട്ട് അമ്മ ഒരു കാര്യം കൂടി പറഞ്ഞു… അമ്മ അങ്ങനെ ആഗ്രഹിച്ചാലും എനിക്കെന്തെങ്കിലും പറ്റിയെന്നറിഞ്ഞാൽ നീ വീണ്ടും എന്റെ അരികിലേക്ക് വരുമെന്ന് അമ്മയ്ക്ക് ഉറപ്പാണെന്ന്.”
എന്റെ കണ്ണുകൾ ചെറുതായി നിറഞ്ഞു. എനിക്ക് പലപ്പോഴും തോന്നിയിട്ടുണ്ട് ഞാൻ ഉള്ളപ്പോൾ ദേവു ഒറ്റക്കാകില്ലെന്ന് അമ്മ മരിക്കുമ്പോഴും കരുതിയിട്ടുണ്ടാകും എന്ന്.
ദേവു അവളുടെ കണ്ണ് തുടച്ച ശേഷം ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
“ഒരിക്കൽ അടുക്കളയിൽ ഓരോന്ന് ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന കൂട്ടത്തിൽ ഞാൻ അമ്മയോട് തമാശയായി പറഞ്ഞു ഒരിക്കൽ ഞാൻ ഇന്ത്യ മൊത്തം യാത്ര ചെയ്യുമെന്ന്. അതുകേട്ട അമ്മ എന്നോട് തിരിച്ച് ചോദിച്ചത് ഞാൻ കൂട്ടിന് നിന്നെയാണോ കൊണ്ട് പോകുന്നതെന്നാണ്… അമ്മയ്ക്ക് നിന്നെ ഒടുക്കത്തെ വിശ്വാസം ആണല്ലോടാ.”
അവളുടെ മുടിയിൽ കൂടി എന്റെ വിരലുകളോടി.
“ദേവു.. ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചോട്ടെ?”
അവൾ ജിജ്ഞാസയോടെ എന്നെ നോക്കി.
“ഞാൻ എപ്പോഴാ നിന്നെ ഏറ്റവും അധികം വേദനിപ്പിച്ചത്.”
ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ അവൾ പറഞ്ഞു.