🏝️ സ്വർഗ്ഗ ദ്വീപ് 7🏝️ [അതുല്യൻ]

“അല്ല, എന്നാലും കുഴപ്പമില്ല.” അവൾ പറഞ്ഞു. അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി സങ്കടത്തോടെ ഒരു പുഞ്ചിരി നൽകി.

അവിടെ ആർക്കും പ്രത്യേക ഇരിപ്പിടങ്ങൾ മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചിരുന്നില്ല. മനു വർമ്മയുടെ ശരീരത്തിന് ചുറ്റും ഒരു അർദ്ധ വൃത്താകൃതിയിൽ ആണ് കസേരകൾ ഇട്ടിരുന്നത്. ഒരു മേശയുടെ മുകളിൽ പൂക്കളാൽ അലങ്കരിച്ച് ഒരു ശവപ്പെട്ടിയിൽ ആണ് മനു വർമ്മയുടെ ശരീരം വച്ചിരുന്നത്. ഒരു ചെറിയ സ്റ്റേജ് അതിന്റെ രണ്ട് വശങ്ങളിലും ആയി ഒരുക്കിയിരുന്നു. ആ സ്റ്റേജുകളിൽ പല തരത്തിലുള്ള വാദ്യോപകരണങ്ങൾ നിരത്തി വച്ചിരുന്നു. പ്രിയ ആദിത്യന്റെ അടുത്ത് നിന്ന് മാറി കസേരകളുടെ രണ്ടാമത്തെ നിരയിൽ അവളുടെ സഹപ്രവർത്തകരുടെ അടുത്ത് പോയി ഇരുന്നു. ആദിത്യൻ ആദ്യത്തെ നിരയിൽ അവന്റെ പെങ്ങമ്മാരുടെ നടുക്ക് പോയി ഇരുന്നു.

അവന് ശെരിക്കും പരിചയം ഇല്ലാത്ത ഒരാളുടെ ശവ സംസ്കാര ചടങ്ങിന് ആദ്യത്തെ നിരയിൽ തന്നെ ഇരിക്കുന്നതിൽ ആദിത്യന് കുറച്ച് അസ്വസ്ഥത തോന്നി. എന്തായാലും അവർ മൂന്ന് പേരും അവിടെ മുൻപിൽ തന്നെ ഇരിക്കണം എന്ന് അവന് അറിയാമായിരുന്നു. അതിഥികൾ എല്ലാവരും കസേരകളിൽ ഇരുന്നപ്പോൾ ദ്വീപിലെ സ്റ്റാഫുകൾ അവരുടെ എല്ലാം പുറകിൽ നിരന്ന് നിന്നു.

എൽദോ ആണ് ആദ്യം സംസാരിച്ച് തുടങ്ങിയത്. മനു വർമ്മ തന്റെ കൂട്ടുകാരുടെയും സഹപ്രവത്തകരുടെയും ഇടലയിൽ അന്ത്യ വിശ്രമം നടത്താൻ ആഗ്രഹം പ്രകടിപ്പിച്ചതിനെ കുറിച്ചും എൽദോ സംസാരിച്ചു. മനു വർമ്മയുടെ ശവ സംസ്കാരത്തിന് വന്ന എല്ലാവരോടും അയാൾ നന്ദി പ്രകടിപ്പിച്ചു. സ്റ്റിംഗ് പിന്നീട് മനു വർമ്മയെ ആദ്യം കണ്ടതിനെ കുറിച്ച് സംസാരിച്ചു. അതിന് ശേഷം സ്റ്റിങ്ങും അദ്ദേഹത്തിന്റെ രണ്ട് സഹായികളും മനു വർമ്മയുടെ ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ട പട്ടയ ‘എ ഇംഗ്ലീഷ് മാൻ ഇൻ ന്യൂയോർക്’ എന്ന പാട്ട് പാടി.

അഡ്വക്കേറ്റ് പ്രഭാകരൻ മനു വർമ്മ ഈ സന്ദർഭത്തിന് വേണ്ടി എഴുതിയ ഒരു കത്ത് എല്ലാവരെയും വായിച്ച് കേൾപ്പിച്ചു. ആ കത്ത് തമാശ നിറഞ്ഞതും എന്നാൽ വികാരപരവും ആയിരുന്നു. നീൽ ഫിൻ പിന്നീട് മനു വർമ്മയുമായി ‘ഡോണ്ട് ഡ്രീം ഇറ്റ് ഈസ് ഓവർ’ എന്ന പാട്ടിനെ കുറിച്ച് സംസാരിച്ചതും പിന്നീട് ആ പാട്ട് ഒരു തരംഗമായി മാറിയതിനെ കുറിച്ചും സംസാരിച്ചു. പിന്നീട് അദ്ദേഹം ആ പാട്ട് അവിടെ കൂടിയിരുന്നവർക്ക് വേണ്ടി പാടി കേൾപ്പിച്ചു.

പ്രിയ ആദിത്യന്റെ തോളിൽ തട്ടി കൊണ്ട് അവന്റെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു. “ഇനി നിന്റെ ഊഴം ആണ്. പേടിക്കാതെ സമയം എടുത്ത് സംസാരിക്ക്.”

ആദിത്യൻ എഴുനേറ്റു അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന എല്ലാവരും അവനെ തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. മനു വർമ്മയുടെ ആസ്തികളുടെ ഉടമകളായ എവിടെ നിന്നോ വന്ന മൂന്ന് മക്കളെ മിക്കവരും ആദ്യമായി കാണുക ആയിരുന്നു. അവൻ നടന്ന് സ്റ്റേജിലേക്ക് കയറി.

ആദിത്യൻ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം എടുത്ത് വിട്ട് കൊണ്ട് എല്ലാവരെയും ഒന്ന് നോക്കി. അവൻ പോക്കറ്റിൽ നിന്ന് പ്രസംഗത്തിന്റെ പേപ്പർ എടുത്ത് അവരെ നോക്കി സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി.

അവൻ ആ പ്രസംഗം മനു വർമ്മക്കായി ഉള്ള ഒരു കത്തിന്റെ രൂപത്തിൽ ആണ് മാറ്റി എഴുതിയിരുന്നത്. അവൻ അത് വ്യക്തതിപരമായി അവന്റെ ഹൃദയത്തിൽ നിന്ന് സങ്കടത്തോടെ മനു വർമ്മയോട് സംസാരിക്കുന്നത് പോലെ ആണ് പ്രസംഗിച്ചത്.