Posted by കളി കഴിഞ്ഞ ക്ഷീണത്തിൽ അഹമ്മദ് സോഫയിൽ പുറകോട്ടു ചാരി ഇരുന്ന് ഒരു സിഗരറ്റിനു തീ കൊളുത്തി. പയ്യനും വേലക്കാരിയും അയാളുടെ കുണ്ണ നക്കി വൃത്തിയാക്കികൊടുത്തു.
കല്യാണി: ഇനി എന്താ പരിപാടി?
അഹമ്മദ്: നിൻ്റെ വേലക്കാരിയും പയ്യനും കൊള്ളാം. നീ നല്ല പരിശീലനം കൊടുത്ത പോലെ ഉണ്ട്.
കല്യാണി: പിന്നല്ലാതെ. എൻ്റെ കടി മാറ്റാൻ എപ്പോളും കിട്ടുന്നവർ ഇവരല്ലേ ഉള്ളൂ. ആ ഖാലിദ് വല്ലപ്പോഴുമേ വരൂ. കുറച്ചു നാളായി അവൻ്റെ വിവരവും ഇല്ല. ആ മേനോൻ്റെ കാര്യത്തിൽ എന്താ നിൻ്റെ ഉദ്ദേശ്യം?
അഹമ്മദ്: അതൊക്കെയുണ്ട്. അവർ ഇപ്പോൾ അകെ കടത്തിൽ മുങ്ങി ഇരിക്കുവാ. കുറച്ചു വക്കീൽ നോട്ടീസ് അയക്കണം. പിന്നെ കോടതി ഉത്തരവ്. അതൊക്കെ പെട്ടെന്ന് ശരിയാകും. ഏതു ജഡ്‌ജിയാ ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ അനുസരിക്കാത്തത്. അതിനു മുൻപ് ആ പയ്യൻ്റെ കഥ തീർക്കണം.
അഹമ്മദ് തൻ്റെ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും ഒരു ചെറിയ പുസ്തകം കയ്യിലെടുത്തു അവിടുത്തെ ഫോണിൽ ആ പുസ്തകത്തിലെ ഒരു നമ്പർ കറക്കി.
അഹമ്മദ്: സലാം, അഹമ്മദ് ബോൽ രഹാ ഹും. ഭായ് കോ കണക്ട് കരോ.
കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം മറുതലക്കൽ ഒരു ഹലോ കേട്ടു.
അഹമ്മദ്: സലാം ഭായ്. ഖൈറിയത്? (സുഖമല്ലേ?)
മറുതലക്കലെ മറുപടിക്കു ശേഷം
അഹമ്മദ്: ഭായ്, മദത്ത് ചാഹിയെ. കിസി കോ ഠോക്നാ ഹൈൻ (സഹായം വേണം, ഒരുത്തനെ തട്ടാൻ ഉണ്ട് )
മറുതലക്കൽ എന്തോ പറഞ്ഞു.
അഹമ്മദ്: ഇംഗ്ലണ്ട് മെ ഹൈൻ. പത ഓർ തസ്വീർ ഭേജ്‌താ ഹുൻ. മാൽ ദുബായ് പഹുച് ജായേഗാ. (ഇംഗ്ലണ്ടിലാണ്. അഡ്രസ്സും ഫോട്ടോയും അയച്ചു തരാം. കാശ് ദുബായിയിൽ എത്തും).
മറുതലക്കൽ എന്തോ പറഞ്ഞു.
അഹമ്മദ്: ശുക്രിയ. ഖുദാഫിസ്.
കല്യാണി: ഇതാരപ്പ ഈ പാർട്ടി.
അഹമ്മദ്: ഗൂഡ്ഡമായി ചിരിച്ചിട്ട്. അതൊക്കെയുണ്ട്.
കല്യാണി: ഒന്നുകൂടെ കളിക്കണോ?
അഹമ്മദ്: ഇല്ല. ഞാനിറങ്ങുവാണ്.
കുറച്ചു ആഴ്ചകൾക്കു ശേഷം ഇലഞ്ഞിക്കലിൽ …….
ചന്ദ്രികയും ആതിരയും ആകെ വിഷമത്തിലായിരുന്നു. കൃഷ്ണദാസിനെ കാണ്മാനില്ല എന്ന് വിവരം വന്നു. അവൻ്റെ ഒരു സുഹൃത്ത് വിളിച്ചു പറഞ്ഞതാണ്. പോലീസ് അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ടത്രേ. കൂടാതെ മുറക്ക് വന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന വക്കീൽ നോട്ടീസുകളും. എന്നാണു വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങേണ്ടതെന്നു അറിയില്ല. ഇറങ്ങിയാൽ എന്ത് ചെയ്യണമെന്നും അറിയില്ല.
നസീബക്ക് മുന്നിലും ഒരു മാർഗവും തെളിഞ്ഞുവന്നില്ല. ഇലഞ്ഞിക്കലുകാർക്കു ഇനി തന്നെയും സലീനയെയും നോക്കാൻ പറ്റില്ലെന്ന് അവൾക്കു നന്നായി മനസ്സിലായി. മുൻപ് രാമദാസമേനോനെ പേടിച്ചു തന്നെ നേരിട്ട് നോക്കാത്തവരൊക്കെ ഇപ്പോൾ നന്നായി ശല്യം ചെയ്യുന്നു. എല്ലാവരും താൻ കാലകത്തികൊടുക്കുന്നതു പ്രതീക്ഷിച്ചിരിപ്പാണ്. സലീനയുടെ ഭാവിയെക്കുറിച്ചാലോചിച്ചും നസീബ സങ്കടപ്പെട്ടു.
അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം ഇലഞ്ഞിക്കലെ മുറ്റത്തു ഒരു പറ്റം വണ്ടികൾ വന്നു നിന്നു. പോലീസ് വണ്ടിയും, കോടതി ഗുമസ്തനും പിന്നെ വേറെ കുറെ ആളുകളും.
~ തുടരും