അവൻ അടുത്തുള്ള തലയിണയും ചേർത്ത് പിടിച്ചു കിടന്നു.
പെട്ടന്ന് ജനാലക്കരികിൽ നിന്ന് ഒരു വെളിച്ചം വന്നു.
തനിക്ക് തോന്നിയതായിരിക്കുമെന്ന് കരുതി അവനത് കാര്യമാക്കിയില്ല.
പെട്ടന്ന് അതേ സ്ഥലത്തു നിന്നും ഒരു ആളനക്കം കേട്ടു.
അവന് പേടിയായി. പുതപ്പ് മൂടി കിടന്നു.
പെട്ടന്ന് ആരോ നടക്കുന്ന ശബ്ദം. അത് നടന്നു നടന്നു അവന്റെ അടുത്തു വരുന്നത് പോലെ.
അവൻ ആകെ പരിഭ്രാന്തിയിലായി.
വേഗം പുതപ്പ് മാറ്റി ഓടിച്ചെന്ന് ലൈറ്റ് ഓൺ ചെയ്തു.
മുൻപിൽ കണ്ട ആ രൂപം കണ്ട് അവൻ ഞെട്ടി.
താൻ ഇത്രയും കാലം ജീവന് തുല്യം സ്നേഹിച്ച, ആരാധിച്ച ആ രുപം.
*** Wonder Women ***
തന്റെ കണ്മുന്നിൽ അതേ രൂപത്തിൽ പുഞ്ചിരിച്ചു നിൽക്കുന്നു.
അവന് വിശ്വസിക്കാനായില്ല. ഇനിയിത് സ്വപ്നമാണോ..? അവൻ സംശയിച്ചു.
” എന്താ ഇങ്ങനെ ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു നിൽക്കുന്നത്…? ”
ഡയാന പ്രിൻസ് ( വണ്ടർ വുമൺ ) ചോദിച്ചു.
അവൻ സ്വന്തം മുഖത്ത് അടിച്ചു. നല്ല വേദന. ഇത് സ്വാപ്നമല്ലെന്ന് മനസ്സിലായി.
” എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ സാധിക്കുന്നില്ല.. ഞാൻ.. ഞാൻ…
ആഗ്രഹിച്ച രുപം എന്റെ മുൻപിൽ.. ”
അവൻ തലയിൽ കൈവച്ചു പറഞ്ഞു.
” നീ എപ്പോഴും സ്മരിക്കുന്നത് ഞാൻ അറിയുന്നു. അതുകൊണ്ട് നിന്റെ ആഗ്രഹം നിറവേറ്റാനാണ് ഞാൻ വന്നത്.. ”
ഡയാന പ്രിൻസ് പറഞ്ഞു.
” അപ്പൊ എന്റെ ആഗ്രഹവും പ്രാർത്ഥനയും വെറുതെയായില്ല… ”
അതിന് മറുപടിയായി അവൾ ചിരിച്ചു കാണിച്ചു.
ഡയാനയുടെ ചിരിയെ കുറിച്ച് പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ. അത്രയും ഭംഗിയാണ് അതിന്.
ഡയാന നടന്നു നടന്ന് അവന്റെ അടുത്തു ചെന്നു.
” ഈ രാത്രി മുതൽ നേരം വെളുക്കുവോളം ഞാൻ നിനക്ക് സ്വന്തമാണ്… ”
ഡയാന പറഞ്ഞു.