അവൾ പറയുന്നത് പെട്ടെന്ന് നിർത്തിയിട്ട്…
അവർ ബെഡിൽ കെട്ടിപിടിച്ച് ഉരുണ്ടു. തുടർന്നു.. ജയരാജ് അയാളുടെ മറ്റേ കൈ കൊണ്ട് അവളുടെ മുല പിടിച്ചു… അയാൾ അത് കുഴയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി, എന്നിട്ട് ചോദിച്ചു,
ജയരാജ്: “എന്താടി വേശ്യയേ നീ സംസാരിക്കുന്നത് നിർത്തിയത് , നീ എന്താണ് പറയാൻ പോണത് എന്നത് പറ ”…
സ്വാതി അയാളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി, എന്നിട്ടും പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു, ” ഞാൻ ചേട്ടന്റെ വേശ്യയാണ് , ചേട്ടന്റെ മാത്രം വപ്പാട്ടിയും ”…
അത് പറയുമ്പോൾ സ്വാതിയുടെ കന്തിൽ നിന്ന് അവളുടെ നീരുറവ ഒഴികി പാന്റിയിൽ പടർന്ന് പിടിച്ചിരുന്നു ഇപ്പോൾ…
ജയരാജ്: ” അപ്പോൾ എന്താണ് എന്റെ വേശ്യയുടെ ജോലി ? ”
ജയരാജ് വൃത്തികെട്ട ഭാഷയിൽ സംസാരിക്കുന്ന മാനസികാവസ്ഥയിലാണെന്നും അവളും ഓരോ നിമിഷവും അത് ആസ്വദിക്കുന്നുണ്ടെന്നും സ്വാതിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു…
അവൾ ലജ്ജയില്ലാതെ അവളുടെ കൈ പുറകോട്ട് എടുത്ത്, ജയരാജിന്റെ കുണ്ണ ആ ടൌവലിനുമുകളിലൂടെ പിടിച്ച് അയാളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു,
സ്വാതി: “ഒരു വേശ്യയുടെ ജോലി അവളുടെ കാമുകന്റെ കിടക്ക ചൂടാക്കാനും അയാളുടെ കുണ്ണ വായിൽ എടുത്ത് ചപ്പി അയാളുടെ ശരീരത്തിന്റെ ദാഹം മാറ്റുക എന്നതും ആണ് ” .
അവരുടെ രണ്ടുപേരുടെയും സംഭാഷണത്തിൽ ശ്വാസം കനത്തതായി , അൻഷുലിന്റെ സാന്നിദ്യം ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് മനസ്സ് വളരെ ആവേശത്തിലായിരുന്നു, ഊഷ്മള രക്തം അവരുടെ സിരകളിലൂടെ അതിവേഗം ഒഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു , ഒപ്പം ശരീരം നിറഞ്ഞ സന്തോഷത്തോടും ആവേശത്തോടും കൂടി മുന്നേറി…
ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾക്കുശേഷം സ്വാതി അയാളെ വീണ്ടും കളിയാക്കി,
സ്വാതി: “നിങ്ങൾ ഒരു കോന്തനെപ്പോലെ ഈ രാത്രി സംസാരിച്ചിരിക്കാൻ പോവുകയാണോ ? അതോ നിങ്ങൾ ഒരു യഥാർത്ഥ ആണിനെപ്പോലെ എന്നെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാൻ പോവുകയാണോ ? ? ”
ജയരാജ് ചിരിച്ചു, ” ഹാഹഹാഹ, സ്വാതീ നീ വളരെ ലജ്ജയില്ലാത്ത വേശ്യയായിത്തീർന്നു, നിനക്ക് ഇപ്പോൾ ഒട്ടും ലജ്ജയില്ലാതെ എന്റെ കുണ്ണ ഊമ്പാൻ കൊതിയാകുന്നു അല്ലെ ?
ഇരുവരുടെയും മുഖത്ത് പരസ്പരം ചിരി വിടർന്നു.. സ്വാതിയുടെ താടിയെല്ല് അപ്പോഴും ജയരാജിന്റെ പിടിയിലായിരുന്നു, അവൾ ഇപ്പോഴും അയാളുടെ കുണ്ണയെ തിരുമ്മുകയായിരുന്നു…
അവൾ മറുപടി പറഞ്ഞു,
സ്വാതി: “നിങ്ങൾ അല്ലെ എന്നെ ഇത്തരത്തിൽ ആക്കി എടുത്തത് ”…
ജയരാജ് അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ചുംബിച്ചു… അവർ വീണ്ടും ആവേശത്തോടെ ചുംബിക്കാൻ തുടങ്ങി, അവൾ ജയരാജിനെ വളരെ ആവേശത്തോടെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു…
സ്വാതി: ” ഉം ആഹ്അഹ്ഹ്ഹ്ഹ്ഹ്ഹ്ഹ്ഹ്ഹ്ഹ്ഹ്ഹ്ഹ്ഹ്ഹ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മം… “