അവർ അനന്തുവിനെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നമട്ടേയില്ല.
ഗ്രാമീണത വിളിച്ചോതുന്ന ആ ചായക്കട അനന്തുവിനെ ആശ്ചര്യപ്പെടുത്തി.
“എന്താ മോനെ വേണ്ടേ?”
ചായക്കടക്കാരൻ കുമാരേട്ടൻ അപ്പുറത്തുള്ള ആൾക്ക് ചായ നൽകിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
അവന്റെ മുഖം കണ്ടതും അയാളുടെ മുഖത്ത് അമ്പരപ്പ് വിരിഞ്ഞു.
“കഴിക്കാൻ എന്താ ഉള്ളേ ചേട്ടാ ?”
അനന്തു തിരക്കി.
“ഉള്ളിവട,നെയ്യപ്പം,പരിപ്പുവട,ബോണ്ട,സുഖിയൻ പിന്നെ നല്ല ചൂട് ഇലയടയും ”
കുമാരേട്ടൻ പറഞ്ഞതുകേട്ട് അനന്തുവിന്റെ കണ്ണുകൾ സമീപത്തുള്ള പഴക്കം ചെന്ന ചില്ലരമാലയിലേക്ക് നീണ്ടു.
അതിൽ കിടക്കുന്ന നയന മനോഹരങ്ങളായ പലഹാരങ്ങൾ അവനെ മാടി വിളിച്ചു.
അത് കണ്ടതും അവന്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി.
അതിൽ ഏതെടുക്കുമെന്നോർത്ത് ആശയകുഴപ്പത്തിലായി.
“ചേട്ടാ പരിപ്പ് വട മതി”
“ശരി മോനെ… കുമാരേട്ടൻ തിരിഞ്ഞു നിന്നുകൊണ്ട് ചില്ലരമാലയിൽ നിന്നും ഒരു പിഞ്ഞാണം എടുത്തു തോർത്തുകൊണ്ട് അമർത്തി തുടച്ചു വൃത്തിയാക്കി.
അതിനു ശേഷം അലമാരയുടെ ഡോർ തുറന്നു 2 പരിപ്പ് വട ഇട്ട പിഞ്ഞാണം അവന് നേരെ നീട്ടി.
അനന്തു അത് വാങ്ങിയ ശേഷം ഒരു പരിപ്പ് വട കയ്യിലെടുത്തു നാസികയിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു വച്ചു .
പരിപ്പ് വടയുടെ അഭൗമ്യമായ ഗന്ധം അവനെ വല്ലാതെ ആകർഷിച്ചു.
കൊതിയോടെ അനന്തു അത് വായിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചപ്പോഴാണ് കുമാരേട്ടന്റെ അടുത്ത ചോദ്യം വന്നത്.
“ചായയെടുക്കട്ടെ മോനെ?”
“ആയ്ക്കോട്ടെ ചേട്ടാ ”
അനന്തു സമ്മതമെന്ന മട്ടിൽ തലയാട്ടി.
കുമാരേട്ടൻ കട്ടനിലേക്ക് പാല് ചേർത്തു കൊണ്ട് ചായ അടിച്ചോണ്ടിരുന്നതും അവൻ പരിപ്പ് വട കഴിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
അസാധ്യമായ അതിന്റെ മണവും രുചിയും ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ട് കൊണ്ടിരുന്നതും അനന്തുവിന്റെ മനസിന്റെ കടിഞ്ഞാൺ തെല്ലൊന്ന് നഷ്ട്ടപെട്ടു.
അവൻ ആർത്തിയോടെ അതിലേക്ക് മൂക്കും കുത്തി വീണു.
ഈ സമയം കുമാരേട്ടൻ നല്ല ചൂട് ചായ ആക്കിക്കൊണ്ട് അനന്തുവിനോട്