പൊടുന്നനെ ബുള്ളറ്റിൽ നിന്നും ചാടിയിറങ്ങിയ അവൾ റോഡിന് ഓരം ചേർന്നു നിന്നു.
ദക്ഷിണ മാറി നിന്നതും അയാൾ അനന്തുവിനെ പിടിച്ച് വെളിയിലേക്കെറിഞ്ഞു.
റോഡിലേക്ക് കമിഴ്ന്നു വീണ അനന്തു പയ്യെ മലർന്നു കിടന്ന് അവരെ തന്നെ നോക്കി.
തന്നോടൊപ്പം നിലത്തേക്ക് വീണു കിടക്കുന്ന ബുള്ളറ്റിനെ കണ്ട് അനന്തുവിന് സഹതാപം തോന്നി.
അവൻ കൈകൾ നിലത്തു കുത്തി കാലുകൾ പ്രത്യേക ആകൃതിയിൽ പൊന്തിച്ച് അഭ്യാസിയെപ്പോലെ വായുവിൽ ഉയർന്നു ചാടി നേരെ നിന്നു.
അതു കണ്ടതും ദക്ഷിണയുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു.
പെട്ടന്ന് ആ തടിമാടൻ മുരണ്ടുകൊണ്ടു അനന്തുവിന് നേരെ മരക്കഷ്ണ്ണം വീശി.
അത് മുൻകൂട്ടി കണ്ട അവൻ തന്ത്രപൂർവം ഒഴിഞ്ഞുമാറി.
അത് ലക്ഷ്യം കാണാതെ പിഴച്ചതിന്റെ ദേഷ്യത്തിൽ അയാൾ അവന്റെ കാലിന് നേരെ ഊക്കിൽ വീശി.
അപ്പോഴക്കും വായുവിൽ ഉയർന്നു ചാടിയ അവൻ അയാളുടെ ആ ലക്ഷ്യത്തെയും നിഷ്പ്രഭമാക്കി.
തടിമാടൻ മൂന്നാമത് വീശുന്നതിന് മുൻപ് അനന്തുവിന്റെ മുഷ്ടി അപ്പോഴേക്കും അയാളുടെ മുഖത്ത് പതിച്ചിരുന്നു.
“ആാാഹ് ”
അലർച്ചയോടെ അയാൾ പുറകിലേക്ക് മറിഞ്ഞു വീണു.
അത് കണ്ടതും കൂട്ടത്തിലെ മറ്റൊരുത്തൽ ആക്രോശിച്ചു കൊണ്ട് വാക്കത്തിയുമായി ഓടിയെത്തി.
അയാൾ അടുത്തെത്തിയതും നിലത്ത് കിടക്കുന്ന മരക്കഷ്ണമെടുത്ത് അനന്തു അയാളുടെ കാലുകൾ നോക്കി വീശി.
“പ്ഠക് ”
കാലിൽ ശക്തിയിൽ അടി കിട്ടിയ അയാൾ മുന്നോട്ടേക്ക് മലക്കം മറിഞ്ഞു വീണു.
മുഖമടച്ചുള്ള വീഴ്ചയിൽ അയാളുടെ കൈയിൽ നിന്നും വാക്കത്തി ദൂരേക്ക് തെറിച്ചു പോയി.