വീണ്ടും
Veendum | Author : Ekalavyan

 

അളിയനെ എയർപോർട്ടിൽ കൊണ്ടുവിടാൻ എൽവിനും അനിയത്തി ആൻസിയും സമയത്ത് തന്നെ എത്തി.. ലഗേജുകളൊക്കെ ഇറക്കി അതും ഉന്തിക്കൊണ്ട് എൽവിനും അളിയനും മുന്നിൽ നടന്നു.

ഷാംപൂ തേച് പാറിക്കളിക്കുന്ന മുടിയും ഒതുക്കി കുഞ്ഞിനേം എടുത്ത് ആൻസി പുറകെയും.. ഒരു വയസ്സുള്ള കൊച്ച് മുലകുടി മാറിയിട്ടില്ല.. എല്ലാവരും ഉള്ളിലെത്തി അളിയൻ ക്ലിയറൻസിനു നിക്കുമ്പോൾ അതാ… കിളിനാദമുള്ള പെൺകൊച്ചു ദുബായിലേക്കു പോകേണ്ട ഫ്ലൈറ്റ് ലേറ്റ് ആണെന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.. എന്തോ പ്രശ്നം.

നെടുവീർപ്പ് ഇട്ടുകൊണ്ട് അളിയൻ എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി ഞാൻ തിരിച്ചും .. എന്നിട്ട് ആൻസിയെയും. മൂവരും പരസ്പരം നോക്കി.. ചിരിച്ചു..

“ഇനിയെന്താ നമ്മുക്ക് വെയിറ്റ് ചെയ്യാൻ അല്ലെ അവിടെ ചെയറുകൾ ..വരൂ ഇരിക്കൂ.. “ തമാശ രൂപേണ ആൻസി പറഞ്ഞു..

നമ്മൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവിടേക്ക് പോയി.. ഇരിപ്പിടം പിടിച്ചു.. അളിയനും ഞാനും എന്തൊക്കെയോ വർത്തനമൊക്കെ പറഞ്ഞു അതിലൂടെ നടക്കുന്നവരെയും ഒക്കെ നോക്കി ഇരുന്നു.. പിന്നെ അളിയൻ അവളുടെ അടുത്തായി സംസാരം. കുഞ്ഞു അവളുടെ കയ്യിൽ ഉറങ്ങുന്നു..

അതീവ സുന്ദരികളായ എയര്ഹോസ്റ്റസ്സുകളെ നോക്കിയും ഫോൺ നോക്കിയും ഞങ്ങൾ അവിടിരുന്നു…

പെട്ടെന്ന് അവളുടെ കുഞ്ഞു എണീച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങി.. മാറി മാറി എടുത്തിട്ടും കാര്യമില്ല..

“ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലെടി കുഞ്ഞിനെ വീട്ടിലാക്കി വന്നമതിയെന്നു… “ അളിയൻ പതുക്കെ അവളോട് പറഞ്ഞു.

“ചെറിയ കൊച്ചല്ലേ.. കൂടാതെ അമ്മ മോളുടെ വീട്ടിലല്ലേ .നാളെയല്ലേ വരൂ .. “ അതും പറഞ്ഞു അവള് കുഞ്ഞിന് നേരെ തിരിഞ്ഞു കൊഞ്ചിക്കാന് തുടങ്ങി…
“കരയല്ലടാ മുത്തേ.. അമ്മയല്ലേ എടുത്തേ… “ അവൾ കരച്ചിലടപ്പിക്കാൻ ശ്രമം തുടർന്നു.. കുറച്ചു നേരം എടുത്ത് നടന്നിട്ട് അളിയനും അവളും ഇടത്തെ വശത്തുള്ള ഒരു ക്യാബിനിൽ കയറി..

ഞാൻ ഇരിക്കുന്നിടത് നിന്നു അനങ്ങിയില്ല. ഒരു മിനുട്ട് കഴിഞ്ഞു അളിയൻ മാത്രം പുറത്തിറങ്ങി.. എന്റടുത്തു വന്നിരുന്നു
“പാലു കൊടുക്കുന്നുണ്ട് “ അളിയൻ പറഞ്ഞു..
“ ആ അതിന്റെയാ ഈ കരച്ചിൽ കുറുമ്പത്തി .” ഞാൻ ചിരിച്ചു..
“6 മണിയുടെ ഫ്ലൈറ്റ് ആണല്ലോ എൽവിയേട്ടാ … ഇവിടുന്ന് ഇനി പോയിട്ട് വീട്ടിലെത്താൻ ഇരുട്ടുമല്ലോ…

“ അതെ കുറച്ചു വൈകും.. “ ഞാൻ പറഞ്ഞു..
“ ഇവളുടെ വിസ കഴിഞ്ഞതാണ് പറ്റിയത്. ഈ എമർജൻസി ലീവ് സുഖമുള്ള ഏർപ്പാടല്ല.. പക്ഷെ ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞാൽ നാട്ടിൽ തന്നെ ആവാലോ ..
“അതെ അതാ നല്ലത്.. “