അടയാളങ്ങൾ [സിമോണ]

ലിംഗത്തിന്റെ കാഴ്ചയ്ക്കു മുൻപിൽ, കഴപ്പ് മൂത്ത് ഇരിക്കപ്പൊറുതിയില്ലാതായ തന്നിലെ പച്ചയായ പെണ്ണിനെ പൂർണമായും തുറന്നുകാണിക്കാൻ അവളുടെ മനസ്സ് വല്ലാതെ വെമ്പൽ കൊണ്ടുകൊണ്ടിരുന്നു…

അവന്റെ അതിശയം നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾക്ക് മുൻപിൽ അവളുടെ കൈകൾ സ്വന്തം മുലയെ വീണ്ടും വീണ്ടും പിഴിഞ്ഞുവലിച്ചു…
താഴെ, തറയിലേക്ക് അവളുടെ തുടുത്ത മുലക്കണ്ണിൽ നിന്ന് ശക്തിയോടെ പാലുറവകൾ അളവില്ലാത്തവണ്ണം ചുരന്നൊഴുകി തളം കെട്ടി……

അരക്കെട്ടിലെ മാംസദണ്ഡിന്റെ വിറളി സഹിക്കവയ്യാതെ റിയാസ് തന്റെ ക്യാമറ ലിംഗത്തിലേക്ക് ഫോക്കസ് ചെയ്തുകൊടുത്തു….
ആ കറുത്തിരുണ്ട ലിംഗത്തിന്റെ അഗ്രചർമ്മമില്ലാത്ത മുൻവശം മുഴുവൻ കൊഴുത്ത കാമിനീരിനാൽ നനഞ്ഞു തിളങ്ങിയിരുന്നു…
ആ കാഴ്‌ച കണ്ട രമ്യയുടെ ഭാര്യായോനിയിൽനിന്ന് വഴുവഴുപ്പ് ധാരധാരയായി കിനിഞ്ഞിറങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു…

കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് അല്പസമയം വെയ്റ്റ് ചെയ്യാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ച് അവൾ കുഞ്ഞിനെ മെല്ലെ തന്റെ മുലക്കണ്ണിൽ നിന്ന് വിടുവിച്ചു…

“……മതീട്ടോ… ഇനി അമ്മേടെ മോൻ പോയിരുന്നു കാർട്ടൂൺ കണ്ടോ…
‘അമ്മ ഇത്തിരി കഴിഞ്ഞ് കുറുക്കു തരാം… ”

കുഞ്ഞിനെ മെല്ലെ മുറിയ്ക്ക് പുറത്തേക്ക് വിട്ട് വീണ്ടും ബാത്റൂമിലേക്ക് കയറും മുൻപേ അവൾ തന്റെ അടിപ്പാവാട അഴിച്ചെറിഞ്ഞ് പൂർണ നഗ്നയായിരുന്നു….
അവന്റെ മുൻപിൽ അവളുടെ തടിച്ച കുണ്ടികളും കൊതിപൂണ്ട യോനിയും വീണ്ടും നഗ്നമായി പിളർന്നു….

തന്റെ മദാലാസമായ ശരീരസൗന്ദര്യം നോക്കി സ്വയംഭോഗം ചെയ്യുന്ന ആ പത്തൊൻപതുകാരന്റെ ലിംഗത്തിൽ നിന്നു ചീറ്റിതെറിച്ച കൊഴുത്ത ശുക്ലത്തിന്റെ കാഴ്ചയിൽ അവളുടെ വായും യോനിയും കൊതിനീരിനാൽ നിറഞ്ഞിരുന്നു…

അന്നുരാത്രി, അത്താഴത്തിനുള്ള സമയമാകും മുൻപേ, തന്റെ സ്ഥിരം കണ്ണീർസീരിയലുകളിൽ മുഴുകിയിരുന്നിരുന്ന ഭർത്തൃമാതാവിന്റെ മുൻപിലൂടെ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും നടന്ന്, അവൾ മുൻകൂട്ടി പ്ലാൻ ചെയ്തിരുന്നതുപോലെ തന്റെ ഫ്രണ്ട് ആയിഷയോട് സംസാരിക്കുന്നെന്ന വ്യാജേന ഫോൺ സംഭാഷണം അവതരിപ്പിച്ചു…

“……ഹോ.. അതൊന്നും സാരമില്ലെന്റെ ആയിഷൂ…
നിന്റെ അനുജൻ എനിക്കും സ്വന്തം അനുജനെപ്പോലെ അല്ലേടി..
ഇങ്ങനെയൊക്കെ പരസ്പരം സഹായിച്ചില്ലെങ്കിൽ, അതും ഇങ്ങനൊരു സമയത്ത്…
പിന്നെ ഞാനെന്തിനാടി മോളേ നിന്റെ ഉറ്റസുഹൃത്താണെന്ന് പറഞ്ഞു നടക്കുന്നത്…
നീ ഒന്നും പേടിക്കണ്ട… റിയാസിനെ ഞാനെന്റെ സ്വന്തം അനുജനെപ്പോലെ നോക്കിക്കോളാം…
അവൻ രണ്ടു ദിവസമോ, രണ്ടാഴ്ചയോ രണ്ടു മാസമോ… എത്ര നാൾ വേണേലും ഇവിടെ നിന്നോട്ടെ..
ഞങ്ങൾക്കെല്ലാം അതുകൊണ്ട് സന്തോഷമേ ഉള്ളു… കേട്ടോ….”

ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഫോൺ വെച്ച് അവൾ ഹാളിലെ സോഫയിൽ വന്നിരുന്നു…

“……ആരാ രമ്യേ ഫോണില്??….
ആരാ വരുന്നേ ഇങ്ങോട്ട്???….”

കരുതിയിരുന്നത് പോലെത്തന്നെ, ഫോൺ സംഭാഷണം അവസാനിച്ചതും അമ്മയുടെ ആകാംക്ഷ നിറഞ്ഞ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോൾ അവൾ മനസ്സാലെ പുഞ്ചിരിച്ചു….
“……അത്… അമ്മേ.. അമ്മയ്‌ക്കോർമ്മയില്ലേ… ആയിഷയെ…
കോഴിക്കോടുള്ള എന്റെ ഫ്രണ്ട്….
അന്ന് വീട് പാർക്കലിന് വരാൻ പറ്റാഞ്ഞിട്ട് പിറ്റത്തെ ആഴ്‌ച വന്ന…