കൃത്യം 3 ആയപ്പോൾ അലാറം അടിച്ചു.
ഞാൻ കണ്ണ് തുറന്നു നോക്കുമ്പോൾ എന്നെ തന്നെ നോക്കി കിടക്കുകയാണ് ചേച്ചി.
ഞാൻ : എന്താ ചേച്ചി ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നെ.
അശ്വതി : ചുമ്മാതെ , ഏതു ആയാലും സമയം ആയി നീ പോകോ. എന്നാലും ഞാൻ കെട്ടാതെ നിന്നാൽ മതിയായിരുന്നു. നീ പറഞ്ഞു കൊണ്ടു മാത്രം ആണ് ഞാൻ കല്യാണത്തിന് സമ്മതിച്ചത് തന്നെ.
ഞാൻ :അത് ഞാൻ പറഞ്ഞ് കാരണം ചേച്ചിയ്ക്കൂ അറിയാം മെല്ലോ. നിനക്ക് ഒരു ജീവിതം വേണ്ട അത് കൊണ്ടു അല്ലേ ഞാൻ നിന്നേ കല്യാണത്തിന് നിർബന്ധിച്ചത്. ഞാൻ പോകട്ടെ സമയം ഒത്തിരി ആയി.
അശ്വതി : മം മം
പോകാൻ നേരം അവൾ എനിക്ക് കെട്ടിപിടിച്ചു ഉമ്മ തന്നു.
ഞാൻ തിരിച്ചും കൊടുത്തു പിന്നെ ചുണ്ടുകൾ കൊണ്ടുള്ള ഒരു യുദ്ധം തന്നെ ആയിരുന്നു അവിടെ നടന്നെ തന്നെ.
ശ്വാസം എടുക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രമാണ് ഞങ്ങൾ അകന്നത് തന്നെ.
പിന്നെ ഞാൻ മുൻവാതിൽ തുറന്ന പുറത്തേക്ക് പോകുന്നെ വരെ എന്നെ തന്നെ നോക്കി ചേച്ചി നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.
ഒരു ഭാര്യയുടെ ചാരിതാർത്ഥ്യം അതിൽ കാണാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു.
അങ്ങനെ ഞാൻ വീട്ടിൽ എത്തി ഡോർ തുറന്നു അകത്തു കയറി.
അ സമയത്തിലും ചേട്ടന്റെ റൂംയിൽ വെളിച്ചം ഉണ്ടായിരുന്നു.