Posted by സമ്മതിക്കും, പിന്നെ FIR എഴുതി കോടതിയിൽ കൊണ്ടുചെല്ലണം
നിങ്ങൾക്ക് പറ്റുമെങ്കിൽ കിഷൻ ഭായിയെ ഒന്ന് കണ്ടു സംസാരിച്ചു നോക്ക് മൊഴി മാറ്റിയാൽ ഞാനിന്നു തന്നെ വിട്ടയക്കും”, എന്നിട്ട് അയാൾ ഒരു നാണം കേട്ട എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു.അയാളുടെ ജോലിയും കിഷൻഭായിയുടെ കാല്കീഴില് ആണെന്ന് മുൻപേ മനസിലാക്കിയതാണ്.
ഞാൻ എന്റെ മനസ് ആ ലോക്കപ്പിൽ തന്നെ വെച്ചുകൊണ്ട് ഓട്ടോയിൽ തിരികെ എന്റെ വീട്ടിലെക്കെത്തി. വാച്ചിലേക്ക് നോക്കി ഏകദേശം 7.30 PM. എന്റെ വിധി എനിക്കറിയാമായിരുന്നു,
ഇനി പേടിച്ചിരുന്നിട്ട് കാര്യമില്ല! അയാളുടെ നരിമടയിലേക്ക് ചെല്ലാതെ മറ്റു മാർഗവുമില്ല. അതിനാൽ ഞാൻ അധമന്റെ കിഷൻ ഭായിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോകാൻ തീരുമാനിച്ചു.
ഇരുട്ടിലൂടെ തനിയെ നടക്കുമ്പോ എന്റെ നേരെ തെരുവ് നായ്ക്കൾ കുരച്ചു. ഞാൻ വല്ലതെ പേടിച്ചുകൊണ്ട് ആ ബംഗ്ലാവിന്റെ അടുത്തെത്തി. കിഷൻ ഭായിയുടെ ഗേറ്റ്കീപ്പർ എന്നെ കണ്ടതും തടഞ്ഞു, ഞാൻ ആ പട്ടിയോടു “ശ്രീമതി അശ്വിൻ കിഷൻ ഭായിയെ കാണാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെന്ന് അറിയിക്കാൻ പറഞ്ഞു”.
കിഷൻ ഭായ് എന്നോട് 15 മിനിറ്റ് വീടിനു പുറത്തു കാത്തിരിക്കണമെന്നു പറയാൻ പറഞ്ഞു. ഞാൻ അശ്വിനെ കുറിച്ചോർത്തു എന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അശ്വിൻ ജയിലിൽ കിടന്ന ഓരോ നിമിഷവും പീഡനമാണെന്നറിയാം. അവനു ശരീരത്തിൽ ഏറ്റ മുറിവ് ആണെങ്കിൽ തനിക്ക് മനസിന് ഏൽക്കാൻ പോകുന്ന മുറിവാണ് ഇനിയെന്ന് ഓർത്തുകൊണ്ട് ഞാൻ ആ ഇരുട്ടിൽ അയാളുടെ വിളിക്കായി കാത്തിരുന്നു.
15 മിനിറ്റിനു ശേഷം എന്നെ അകത്തേക്ക് വിളിച്ചു. കാവൽനായ ഗെറ്റ് തുറന്നു, ഞാൻ പൂന്തോട്ടത്തിലൂടെ നേരെ വേഗത്തിൽ നടന്നു ബംഗ്ലാവിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി. നരി ഒരു കറുത്ത സോഫയിൽ നെഞ്ച് വിരിച്ചു കിടക്കുകയായിരുന്നു. ഒരു പൈജാമ മാത്രമേ ധരിച്ചിട്ടുള്ളു. അയാളുടെ ഗുണ്ടകൾ അരികിൽ കസേരയിൽ ഇരിക്കുന്നുണ്ട്. എല്ലാവരുടെയും കയ്യില് മദ്യഗ്ലാസ് ഉണ്ട്.
നരി പറഞ്ഞു”ഇരിക്കൂ, ശാലിനി നിങ്ങൾക്ക് എന്താണ് വേണ്ടത്”.
എനിക്കെന്താണ് വേണ്ടത് എന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടും അയാളുടെ കളിയാക്കുന്ന പോലെയുള്ള ചോദ്യം കേട്ട് ഞാൻ നിന്നു. “അശ്വിൻ ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല, ദയവായി നിങ്ങളുടെ മന്സൂറിനെക്കൊണ്ട് അശ്വിനെതിരെ കൊടുത്ത മൊഴി മാറ്റണം…” എന്ന് ഞാൻ അയാളോട് അഭ്യർത്ഥിച്ചു.
“എനിക്കറിയാം, പക്ഷെ ഞാൻ എന്തിനു അവന്റെ മൊഴി മാറ്റാൻ പറയണം? അശ്വിൻ ജീവപര്യന്തം ജയിലിൽ കിടക്കട്ടെ, എനിക്കെന്താ നഷ്ടം” എന്നെ നോക്കി കിഷൻ അട്ടഹസിച്ചു
“ദയവായി … ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്കു നിങ്ങൾ മാത്രമാണ് ഞങ്ങളുടെ ഏക പ്രതീക്ഷ, ഞങ്ങളെ ഒന്ന് സഹായിക്കൂ” ഞാൻ കേണപേക്ഷിച്ചു.
“നിന്നെ സഹായിച്ചാൽ? എനിക്ക് എന്ത് ഗുണം?” വിസ്കി ഗ്ലാസിൽ നിന്ന് മറ്റൊരു സിപ്പ് എടുത്ത് അദ്ദേഹം എന്റെ മാറിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.
“നിങ്ങൾക്ക് എന്താണ് വേണ്ടതെന്ന് ദയവായി എന്നോട് പറയൂ, എനിക്ക് സാധ്യമെങ്കിൽ ഞാനത് നൽകും….” ഞാൻ സൗമ്യമായി പറഞ്ഞു.
കിഷൻ ഭായ് അത് കേട്ടപ്പോൾ അയാളുടെ കണ്ണുകൾ വിടരുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു, അയാൾ ശ്വാസം എടുത്തുകൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റ് എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. എന്താണ് സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നതെന്ന് എനിക്ക് നന്നായിട്ടറിയാം ഞാൻ പക്ഷെ അയാളുടെ കാരാഗൃഹത്തിൽ ഒരടിമയെപ്പോലെ മരവിച്ചു