പുല്ലു മുളക്കാത്ത ഒറ്റയടി പാത ഒരു അരുവിയിൽ ചെന്ന് നിന്നും അക്കര എത്താൻ ഒരു മരപാലം. അമ്മയുടെ കൈ പിടിച്ചു പാലം കടത്തുമ്പോൾ ഒരു കൊച്ചു കുഞ്ഞിന്റെ പേടിയോടെ അമ്മ കയ്യിൽ കയറി പിടിച്ചു തോളിൽ ചാഞ്ഞു. പാലം കടന്നതും തണുത്ത കാറ്റ് എവിടെ നിന്നോ വീശി. അമ്മയുടെ വിയർപ്പിന്റെ മണം കാറ്റിൽ പടർന്നു. ആണ് ആദ്യമായി അമ്മയുടെ വിയർപ്പിന്റെ മണം ആസ്വദിക്കും പോലെ ആഞ്ഞു വലിച്ചു. ഏറെകലമായി തന്നെ മത്തു പിടിപ്പിച്ച കഞ്ചാവിന്റെ ഗന്ധത്തേക്കാം തീഷ്ണമായ അമ്മയുടെ കക്ഷത്തിൽ നിന്നും വമിക്കുന്ന ഗന്ധം.
അമ്മയോട് ചേർന്ന് കക്ഷത്തിലൊല്ലോടെ കയ്യിട്ടു നടന്നു. നിബിഢ വനത്തിൽ ഒരു നുള്ളിന് മാത്രം അരിച്ചിറങ്ങുന്ന സൂര്യ പ്രകാശം. നിശബ്ദത. അമ്മയുടെ തുടകൾ ഉരഞ്ഞ്ണ്ടാകുന്ന ശബ്ദം മാത്രം കേൾക്കാം. അല്ല അത് മാത്രം ആണു തനിക് കേൾക്കാൻ പറ്റുന്നത്. തടിച്ച തുടയിടുക്കിൽ നനഞ്ഞ പൂറിൽ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന വിയർപ്പു തുള്ളികൾ തുടകളെ എണ്ണ ഇടുന്നത് പോലെ ആവും വിഷ്ണു ചിന്തിച്ചു.
നടക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് കുറെ ഏറെ നേരമായി. നേർ രേഖയിൽ പോകുന്ന വഴിയിൽ ആവർത്തിച്ചു വരുന്ന മരങ്ങൾ. പക്ഷികൾ തങ്ങൾ വനത്തിന് ചുറ്റും കറങ്ങി കൊണ്ട് ഇരിക്കുവാണെന്നു തോന്നി പോയി. പേര് പോലെ തന്നെ ഈ സ്ഥലം ഒരു ചുരുളി തന്നെ. വാച്ചിൽ സമയം നോക്കി. 4.15. അവർ ചായ കടയിൽ വച്ചു നോക്കിയപ്പോഴും 4.15 തന്നെ ആയിരുന്നു സമയം. നാശം വാച്ചു വർക്ക് ചെയുനില്ല മൈര് വിഷ്ണു ദേഷ്യപ്പെട്ടു.
ഫോൺ എടുത്തു നോക്കി 2% ചാർജിൽ ഫോൺ ചാവാറായി
അമ്മയുടെ നടത്തതിന്റെ താളം കൂടി ചന്തി ആ താളത്തിൽ ആടി. അമ്മ എന്തോ കൂടുതലും ഉന്മേഷത്തിൽ. കുറച്ചു നടന്ന ശേഷം അമ്മ തിരിഞ്ഞും നോക്കി. അമ്മക് മൂത്രം ഒഴിക്കണം നാണത്തോടെ അമ്മ ആവശ്യം അറിയിച്ചു.
ഈ കൊടും കാട്ടിൽ നിൻ്റെ ചന്തിയും കൊതവും നോക്കാൻ ഒരുത്തനും വരാൻ പോണില്ല.നീ സാരീ പൊക്കി കുത്തി ഇരുന്നു മുള്ളടി അമ്മ പൂറി വിഷ്ണു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.