കാമിനി 2 [SARATH]

അമൽ : ഹായ്
അമ്മ : ഹായ്…
അമൽ  : എവിടെയായിരുന്നു ചേച്ചി…
അമ്മ : വല്ലാത്ത ഷീണം പോലെ… കിടക്കുവായിരുന്നു.
അമൽ : വയ്യായിക ഉണ്ടോ..
അമ്മ : ഇല്ലെടാ…  അത് ഇടയ്ക്ക് ഉണ്ടാവുന്നതാണ്..
അമൽ : ചേച്ചി ഞാൻ പറഞ്ഞ കാര്യമെന്തായി… 😁
അമ്മ : എന്ത് കാര്യം…
അമൽ : ഒരു ചാൻസ്…
അമ്മ : ഇങ്ങനെ ഒരു വഷളൻ…
അമൽ : ചാൻസ് ഇല്ലേ…. ☹️
” പൊലയാടി മോൻ ഇവന് എന്തിന്റെ കേടാണ് ”
അമ്മ : നോക്കാം 😅😅
അമൽ : അവസാനം ഞാൻ നോക്കി നിക്കലെ ഉണ്ടാവത്തൊള്ളൂ ☹️….
അമ്മ : അല്ലേടാ പൊട്ടാ ചാൻസ് തരാൻ  സമയമായാൽ ഞാൻ നിന്നോട് പറയാം പോരേ…
അമൽ : മതി, അവസാനം കാലുമാറരുതെ…
അമ്മ : ഹഹഹ… ഇല്ലെടാ പൊട്ടാ..
അമൽ : അത് കേട്ടാൽ മതി എനിക്ക് 😘😘😘💋
അമ്മ : എന്ന ശെരി ഞാൻ പോവാ കിടക്കട്ടെ…  ഗുഡ് നൈറ്റ്.. 😘
അമൽ : ഗുഡ് നൈറ്റ്😘.
“പൊലയാടി മൈരൻ ”
അവരുടെ ചാറ്റ് കണ്ട് ആരോടെന്നില്ലാതെ ഞാൻ പറഞ്ഞു. ഇവനെ തെറ്റ് പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ല അമ്മ ഇത്രക്കും മൂത്ത്നിക്കായിരുന്നോ. ഈ അച്ഛൻ ഇത് എന്ത് പൊങ്ങാൻ ആണ്. മനസ്സിൽ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ്  സോഫയിലിരുന്ന് ഞാൻ എപ്പോഴോ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു. പിറ്റേന്ന് രാവിലെ എണീറ്റതും ആദ്യം കണ്ടത് അച്ഛനെ ആയിരുന്നു.
അച്ഛൻ : എടാ നിനക്ക് ഇന്ന് എന്തെങ്കിലും പരിപാടി ഉണ്ടോ…
ഞാൻ : ഇല്ല എന്താ…
അപ്പോൾ അച്ഛൻ കുറച്ഛ് പൈസയും ഒരു പേപ്പറും തന്നു എന്നിട്ട് ” ഇത് നമ്മുടെ ഷോപ്പിന്റെ കറന്റ്‌ ബില്ലാണ് ഓൺലൈൻ ആയിട്ട് അടക്കാമെന്ന് വച്ചാൽ കൊറെയുണ്ട് അടയ്ക്കാൻ അത് കൊണ്ട് നീ പോയി ഒന്ന് അടച്ചിട്ടു വാ  എനിക്ക് ഒരു ഇടം വരെ പോവാനുണ്ട് ”
ഞാൻ : ഹാ ഞാൻ അടച്ചോളാം…
അച്ഛൻ : ഹാ…
അങ്ങനെ ബ്രേക്ഫാസ്റ്റും മറ്റും കഴിഞ്ഞ് വണ്ടിയുമെടുത്ത്‌ ഞാൻ ബില്ല് അടയ്ക്കാനായി ഇറങ്ങി. കോറോണയുടെ ശമനം എടുത്ത് കാണിക്കുന്നതായിരുന്നു ഇവിടുത്തെ ട്രാഫിക്ക്. പോരാത്തതിന് ഒടുക്കത്തെ വെയിലും. പിന്നെ ആകെയുള്ള ഒരു സന്തോഷം എന്തെന്നാൽ തരുണീമണികളും ചേച്ചിമാരും ആന്റിമാരും ഒക്കെ പുറത്തിറങ്ങുന്നതാണ്. വണ്ടി ഓടിക്കുമ്പോൾ ഇടയ്ക്കു കണ്ണ് ചില ആന്റിമാരുടെയും ചേച്ചിമാരുടെയും മേലാവും. അങ്ങനെ KSEB യിൽ എത്തി ബില്ല് ഒക്കെ അടച്ഛ് അവിടുന്ന് വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു. വരുമ്പോൾ കണ്ട ട്രാഫിക്ക് ഇല്ലാത്തത് ഒരു ആശ്വാസമായി അല്ലെങ്കിൽ അരമണിക്കൂറോളം ട്രാഫിക്കിൽ കുടുങ്ങിയേനെ. അങ്ങാടിയിൽ എത്തിയപ്പോൾ ദാസേട്ടന്റെ കടയിൽ നിന്നും ചായയും പഴംപൊരിയും കഴിച്ചു,  നല്ല  അസ്സല് ചൂടുള്ള പഴംപൊരിയായിരുന്നു. അവിടുന്ന് നേരെ വീട്ടിലേക്കാണ് ഞാൻ തിരിച്ചത്. അങ്ങനെ വീട്ടിലെത്തി വണ്ടി നിർത്തി അപ്പോഴും അച്ഛന്റെ കാർ പോർച്ചിൽ തന്നെയുണ്ടായിരുന്നു. ” ഇങ്ങേരു ഇന്ന് പുറത്തേക്കൊന്നും പോയില്ലേ “. ഞാൻ അകത്തേക്ക് കേറി  ചെല്ലുമ്പോൾ അച്ഛൻ ടീവിടെ മുന്നിലായിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് അച്ഛന്റെ മുഖത്തെ മാറ്റം ഞാൻ ശ്രെദ്ധിച്ചത് ,  എപ്പോഴും മസിലുപിടിച്ചിരിക്കുന്നയാളാണ് ഇപ്പൊ വളരെ കൂളായി ഹാപ്പിയായിരിക്കുന്നു. “ഇങ്ങേർക്ക് ഇത് എന്ത് പറ്റി” എന്തെങ്കിലുമാവട്ടെ ഞാൻ ബില്ല് അടച്ച രസീതും മറ്റും കാണിച്ചു അപ്പോൾ അച്ഛന്റെ പേഴ്സിൽ നിന്നും അയ്യായിരം രൂപ എടുത്ത്‌ എനിക്ക് തന്നു എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു. “ഇത് നീ കൈയിൽ വച്ചോ ” എന്നും പറഞ്ഞ് അച്ഛൻ പൈസ എന്റെ പോക്കറ്റിലിട്ടു. ഞാൻ പിന്നെ വേണ്ടന്ന് ഒന്നും പറയാൻ പോയില്ല ഒന്നാമത് കൈയിലുള്ള പൈസ പുട്ടടിച്ഛ് ഒക്കെ തീരാറായി. പിന്നെ അച്ഛൻ സന്തോഷത്തോടെ തന്നത് അല്ലെ  വേണ്ടന്ന് പറയണത് മോശമല്ലേ എന്ന് കരുതി.
അങ്ങനെ ഉച്ചയ്ക്ക് ശേഷം ഞാൻ അപ്പുവിനെ കാണാൻ അവന്റെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. അവനു കുറച്ച് ദിവസമായിട്ട് പണിയില്ലെന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു. അപ്പു വീട്ടിൽ ഉള്ളത്കൊണ്ട് അമലും സുജേച്ചിയും പട്ടിണിയാവും.
വീടിന്റെ മുന്നിലെത്തിയതും ആദ്യം കണ്ടത് അവന്റെ അച്ഛനെ ആയിരുന്നു. “രാവിലെ തന്നെ ബൈക്കും കഴുകികൊണ്ടിരിക്കുന്നു പൊങ്ങാൻ “