“ആആആ” ഒടുവില് വെട്ടി വിറച്ചുകൊണ്ട് അവള് ചീറി.
“എന്താ” ഞാന് ചോദിച്ചു. അവള് കിതച്ചുകൊണ്ട് എന്നെ നോക്കി. പിന്നെ മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റു.
“ഒന്നുമില്ല” ലജ്ജയോടെ അവള് പറഞ്ഞു.
“എനിക്കറിയാം. വിരലിട്ടു കളഞ്ഞതല്ലേ”
“പോ; ഞാനെങ്ങും ഇട്ടില്ല” ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവള് നിഷേധിച്ചു.
അന്ന് രാത്രി ഞാന് ഗീതയെ ഓര്ത്ത് എത്ര വാണം വിട്ടു എന്നെനിക്ക് അറിയില്ല. അത്രയേറെ ഞാന് അങ്ങനെ ചെയ്തു.
അടുത്ത ദിവസം ഉച്ചയ്ക്ക് ഗീതയുടെ വീട്ടില് അവളും കുട്ടികളും മാത്രമേ ഉള്ളായിരുന്നു. അതറിഞ്ഞു ഞാന് അനിയത്തിയെയും കൂട്ടി അവിടെത്തി. കുട്ടികള് ചീട്ടു വച്ചുള്ള ഒരു കളി തുടങ്ങിയപ്പോള് ഞാനും ഗീതയും കൂടി വീടിന്റെ പിന്നിലെത്തി.
“ഇന്നലെ രാത്രി ഞാന് കുറെ വാണം വിട്ടു” അവളോട് ഞാന് പറഞ്ഞു.
ഒരു കടുംപച്ച ബ്ലൌസും അതെ നിറമുള്ള നരച്ച, മുട്ടുകള്ക്ക് മുകളില് വരെ മാത്രം ഇറക്കമുള്ള പാവാടയുമായിരുന്നു അവളുടെ വേഷം.
“ഇന്നലെ അച്ഛന് അമ്മയോട് എന്റെ കല്യാണക്കാര്യം പറഞ്ഞു” തുടുത്ത് ലജ്ജയോടെ അവള് പറഞ്ഞു. ഞാന് നടുങ്ങി.
“ഉടനെ നടത്താനോ” വെപ്രാളത്തോടെ ഞാന് ചോദിച്ചു.
ഗീത മൂളി. അവള് ലജ്ജയോടെ എന്നെ നോക്കി.
“ആരാ ചെക്കന് എന്ന് വല്ലതും പറഞ്ഞോ”
“ഇല്ല, കണ്ടുപിടിക്കണം”
“എന്നത്തേക്ക് നടത്താനാ”
“എത്രേം വേഗം. ഞാന് ഒത്തിരി വളര്ന്നത്രെ”
അത് വളരെ ശരിയായിരുന്നു. ഗീത കൊഴുത്ത് ഒരു മാദകത്തിടമ്പു തന്നെയായി മാറിയിരുന്നു. അവളുടെ തെറിച്ച മുലകളിലേക്കും കൊഴുത്ത കൈകാലുകളിലേക്കും ഞാന് നോക്കി. പക്ഷെ ഈ സൌന്ദര്യം എനിക്ക് നഷ്ടമാകാന് പോകുന്നു. ഇത്ര നാളും അടുത്ത കൂട്ടുകാരായി ജീവിച്ചിട്ടും ഒന്ന് തൊടാന് പോലും സാധിക്കാതെ അവളെ നഷ്ടപ്പെട്ടാല്? എന്റെ മനസ്സ് അങ്കലാപ്പിലായി.
“അയാള് ശാന്തേടെ ഭര്ത്താവിനെപ്പോലെ ആണേല് നീ എന്ത് ചെയ്യും” ഞാന് ചോദിച്ചു.
ഗീത വിഷണ്ണയായി എന്നെ നോക്കി.
“എല്ലാരും അങ്ങനെ ആകുമോ”