Posted by ഈ ബന്ധം ഇനി തുടരാന്‍ താത്പര്യമില്ല എന്ന് എന്‍റെ ഭര്‍ത്താവ് പറഞ്ഞു എന്ന് പറയാന്‍. എനിക്ക് ഒരു സങ്കടവും തോന്നിയില്ല. ഞാന്‍ കരഞ്ഞത് പോലുമില്ല. അയാള്‍ എന്‍റെ മനസ്സില്‍ എപ്പോഴേ മരിച്ചിരുന്നു. ചെറുപ്പം തൊട്ടെ അവഗനണകള്‍ ഒരുപാട് അനുഭവിച്ചതാണ്. അതിനാല്‍ ഈ അവഗണന ഫേസ് ചെയ്യാന്‍ എളുപ്പമായിരുന്നു. ഇരുനിറമായിതിനാല്‍ പലരും എന്നെ അവഗണിക്കുന്നത് ഞാന്‍ നേരിട്ട് മനസ്സിലാക്കിയതാണ്. എന്‍റെ ഭര്‍ത്താവ് പോലും അത് പറഞ്ഞ് എന്നെ കളിയാക്കിയിട്ടുണ്ട്. അന്ന് ഞാന്‍ ഒരുപാട് കരഞ്ഞത് ഓര്‍ക്കുന്നു.
ശ്ശെ! എന്തിനാണ് ഞാന്‍ അതിന് വേണ്ടി കരഞ്ഞത്? ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ എന്നോട് പോലും ദേഷ്യം തോന്നുന്നു. “നമ്മളെ വേണ്ടാത്തവരെ നമ്മള്‍ക്കും വേണ്ട”. കണ്ണന്‍ പറഞ്ഞ വാക്കുകളാണ്. ഹാ കണ്ണന്‍, എന്നാലും എങ്ങനെ ഞാന്‍ അവനുമായി…. 27 വയസ്സുള്ള ഒരു അമ്മയായ ഞാന്‍ ഒരു 23 വയസ്സുള്ള പയ്യനുമായി സംഗമിച്ചത്…. ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ പോലും എന്തോ പോലെ. എനിക്കറിയില്ല എന്താണ് എന്നെ അതിന് പ്രരിപ്പിച്ചത് എന്ന്. വര്‍ഷങ്ങളായി കിട്ടാതെയിരുന്ന ലൈംഗീക സുഖമാണോ? അതോ പരിഗണനയോ അറിയില്ല.
ആദ്യമായി ക്ലാസ്സില്‍ കേറി ചെന്നപ്പോള്‍ ഞാന്‍ കണ്ടതാണ് അവന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ എന്നെ മുഴുവനായി കൊത്തിമുറിക്കുന്നത്. എന്‍റെ ശരീരത്തിലൂടെ ഓടി നടന്ന ആ കണ്ണുകള്‍ എന്നില്‍ ആദ്യമൊക്കെ ആരോചകം ഉണര്‍ത്തിയെങ്കിലും പതിയെ പതിയെ ഞാന്‍ അത് ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു. ഒരു പക്ഷെ എന്നെ പോലെ ഇരുനിറമായത് കൊണ്ടായിരിക്കും അവനും എന്നെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടത്. അവന്‍റെ ഓരോ നോട്ടങ്ങളും ചെയ്തികളും. മറ്റാരും ശ്രദ്ധിക്കാത്ത എന്‍റെ ആകാരവടിവുകള്‍ അവന് ആസ്വദിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ പോലും അറിയാതെ എന്‍റെ നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെടുകയായിരുന്നു. അവന് വേണ്ടി ഞാന്‍ എന്നെ തന്നെ മാറ്റിയെടുത്തു.
കോളേജില്‍ എന്നും ഞാന്‍ സാരിയുടുക്കുവാന്‍ തുടങ്ങി. അവനെ കാണിക്കുവാന്‍ വേണ്ടി സാരി ഞാന്‍ പൊക്കിളിന് താഴെയുടുത്തു. എന്‍റെ കുഴിഞ്ഞ പൊക്കിള്‍ ചുഴി ആര്‍ക്കും കാണാവുന്ന രീതിയില്‍, സാരികൊണ്ട് ഇടത്തെ മുലയും ഇടുപ്പും മറച്ചോണ്ടിരുന്ന ഞാന്‍ അവ കാണത്തക്ക രീതിയില്‍