“അജിത്, എന്താ ഇപ്പൊ ചെയ്യുക?”
“ഫോണിന് ആണെങ്കിൽ റേഞ്ചും കിട്ടുന്നില്ല!”
വൈഗ നെറ്റിചുളിച്ചുകൊണ്ട് കൈകൊണ്ട് വിയർപ്പ് തുടച്ചു. അവളുടെ സാരി തുമ്പു കൈകൊണ്ട് മടക്കി വീശാൻ തുടങ്ങിയതും “വെള്ളം ഉണ്ടോ അമ്മേ?” “ഉഹും ഇല്ല!” വൈഗയും തൊണ്ടവരണ്ടു നില്പായിരുന്നു. ഫ്ലാറ്റിൽ കേറിയപ്പോൾ ഇരുവർക്കും ദാഹശമനത്തിനു വെള്ളം തന്നിരുന്നു. കുടിക്കണമെന്ന് തോന്നാഞ്ഞത് അബദ്ധമായാണെന്നു ഇരുവരുമോർത്തു. പെട്ടന്നാണ് ലിഫ്റ്റ് ഒന്ന് ഷേക്കായത്. പരിഭ്രമത്തിൽ വൈഗ അജിത്തിന്റെ നേർക്ക് ഒരടി വെച്ചുകൊണ്ട് അവനെ പിടിക്കാൻ കൈനീട്ടി. വൈഗയുടെ കൈകൾ വിടർത്തി അജിത്തിന്റെ നെഞ്ചിലവൾ അവൾ അമർത്തിയ നേരം, ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ അജിത്തും വൈഗയുടെ വയറിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവന്റെ ദേഹത്തേക്കമർത്തി. ഇരുവർക്കും തമ്മിൽ പെട്ടന്ന് മുഖത്ത് ചിരിവന്നതും ലിഫ്റ്റിലെ ലൈറ്റും ഉം പോയി. കൃത്യം സാരിയുടെ വിടവിൽ അവളുടെ മാംസളമായ വയറിലായിരുന്നു അജിത്തിന്റെ വലം കൈ, അമ്മായിമ്മയുടെ നെയ്മുറ്റിയ ദേഹം അവനിൽ അമർന്നസുഖത്തിൽ അജിത്തിന്റെ ഉള്ളിൽ മോഹതീ പടർന്നുകഴിഞ്ഞിരുന്നു. ദേഹത്തിൽ ഒട്ടി നില്കുമ്പോ പിന്നെ വിട്ടു നിൽക്കാനേ തോന്നില്ല! മാത്രമല്ല ലിഫ്റ്റിൽ ആരുമില്ലെന്ന ബോധ്യം അവനെ അമിത സ്വാതന്ത്ര്യമെടുക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചു. വയറിലമർത്തിയ അവന്റെ ഉള്ളം കയ്യിൽ വൈഗയുടെ അമൃതം പോലുള്ള വിയർപ്പിന്റെ നനവ് പടർന്നു. അവന്റെ കൈവിരലുകൾ തന്റെ വയറിൽ ആണെന്ന സത്യം വൈഗ മറന്നിരുന്നു.
“പേടിക്കണ്ട, ഞാനില്ലേ കൂടെ.” ആ ആശ്വാസവാക്ക് അത് തന്നെ വൈഗയ്ക്ക് മതിയായിരുന്നു അജിത്തിനെ തിരികെ പുണരാൻ. വൈഗ അവളുടെ കൈകൾ അജിത്തിന്റെ മാറിൽ നിന്നും മാറ്റിയതും അവളുടെ മുഴുത്ത മാംസ മുലകൾ അജിത്തിന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ഒട്ടിച്ചേർന്നു. തന്നെ കൊതിപ്പിക്കുന്ന ആ കരിക്കിൻ കുടങ്ങളുടെ ചൂട് അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ഇറങ്ങി ചെല്ലുന്ന നേരം. “ചൂട് പിന്നേം സഹിക്കാം ദാഹിച്ചിട്ടു വയ്യ അജിത്….!” അജിത് വൈഗയുടെ ഒഴുകുന്ന വിയർപ്പ് കണ്ടപ്പോൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വിക്കി പറഞ്ഞു. “ഇത് ഞാൻ…”
“എന്താ…”
“ഉഹും …”
“പറാ…”
“ഒന്നും വിചാരിക്കല്ലേ….”
“ഇല്ലെടാ…നീ പറ.”
“ഭാമയായിരുന്നെങ്കിൽ ഈ ഒഴുകി കളയുന്ന വിയർപ്പുകൊണ്ട് ഞാനെന്റെ ദാഹം മാറ്റിയേനെ….”
“ഉം” വൈഗയുടെ ഉള്ളിന്റെയുള്ളിൽ ഏറെ മോഹിക്കുന്ന ആ രംഗം മറനീക്കി തെളിഞ്ഞു വരുന്ന നിമിഷം അവളുടെ മനസിന്റെ നിയന്ത്രണം പതിയെ നഷ്ടപ്പെട്ട് തുടങ്ങിയിരുന്നു. പരവേശം കൊണ്ട് വൈഗ എന്ത് ചെയുമെന്നറിയാതെ അജിത്തിനെ ചേർന്ന് അവന്റെ മുതുകിൽ വിരലോടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.