രാവണ ഉദയം 2 [Uncle jhon]

അച്ചു.. അമ്മേ ആാാാ അമ്മേ അയ്യോ ആാാാാ

ഭദ്രൻ. നീ എത്ര ഉച്ചത്തിൽ കരഞ്ഞാലും ആരും വരില്ലെടാ പുല്ലേ

ശേഖരൻ… അമ്മ നിന്റെ അമ്മ മിനക്ഷി ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുങ്കിൽ നിനക്ക് ഇ ഗതി വരിലായിരുന്നെടാ മോനെ

അച്ചു കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ശേഖരന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി

ശേഖരൻ… അവൾ ഒന്നും പ്രസാദിച്ചിരുന്നെഗിൽ നിന്നെ ഞാൻ എന്റെ മോൻ ആയി ദെത്തെടുത്തേനേ ഹാ ഹാ ഹാ ഓഹ് അവളെ പോലെ ഒരു പെണ്ണിനെ ഞാൻ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഇതുവരെയിക്കും കണ്ടിട്ടില്ല

കരച്ചിൽ ശക്തി കുറഞ്ഞു അവന്റെ അമ്മയെ പറ്റി പറയാൻ പോകുന്നത് കേട്ട് അവന്റെ പല്ലുകൾ ഞരിയൻ തുടങ്ങി ചുണ്ട് വിറച്ചു തുടങ്ങി

ഭദ്രൻ… വേണ്ട ശേഖര അവളെ പറ്റി പറയലെ എന്റെ കണ്ട്രോൾ പോകും

സാബു… അത് എന്താ

ശേഖരൻ.. എടാ നിനക്ക് അറിയുമോ ഇവന്ന് മാണിക്യനോട്‌ അസൂയ ആയിരുന്നു

ഭദ്രൻ… അളിയാ വേണ്ട നിർത്തികൊ

ശേഖരൻ… എന്തായാലും ഇവൻ ചാവും അതിന് മുൻപേ അവന്റെ മനസ് ഒന്നും കുത്തി നോവിക്കട അങ്ങനെ അങ്ങ് അവനെ ഇല്ലാതാകാം

ഭദ്രൻ അച്ചുവിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഇതുവരെ താല് കൊണ്ട് കരഞ്ഞ മുഖം മാറി എന്തോ ഒരു ശൗരി അവന്റെ മുഖത്തു വന്നിരിക്കുന്നു അവന്റെ വേദനകൾ അവൻ മറന്നിരിക്കുന്നു

ഭദ്രൻ… നീ പറയെടാ ബാക്കി ഞാനും പറയാം അയാൾ ഒരു ചിരിയിൽ ഒതുക്കി

ശേഖരൻ… കണ്ടോ അവന്റെ പൂഞ്ചിരി കണ്ടോ അളിയോ… സാബു നീ കണ്ടിട്ടില്ലാലോ അവളെ

സാബു.. ഇല്ലാ

ശേഖരൻ… മീനാക്ഷി ഓഹ് അവളൊരു നല്ല കടഞ്ഞെടുത്ത ഒരു ഉരുപിടി ആയിരുന്നു തെ ഇവന്റെ അമ്മ ആണ് എന്നൊന്നും പറയില്ല ഒന്നും പെറ്റത് ആണ് എന്നൊന്നും തോന്നില്ല താൻ ഇ മിൽക്ക് മൈഡ് കണ്ടിട്ടുണ്ടോ ആ ഒരു കളർ ആയിരുന്നു അവൾ നല്ല ഓവൽ ഷൈപ്പ് മുഖം നല്ല നെറ്റിത്തടം കരിമഷി ഇട്ട രണ്ടും കണ്ണുകൾ ആ മുക്കും ഓഹ് എന്റെ സാബു ഇ ചമ്പക്ക ഇല്ലേ നല്ല തുടുത്ത ചാമ്പക്ക ആ ചുണ്ട് ആയിരുന്നു അവൾക് ഇ ചമ്പക്ക പോള പൊന്തി നിക്കിലെ അതുപോലെ ആയിരുന്നു ആ ചുണ്ടുകൾ കൂടുന്ന ഇടത്തിൽ അത് അങ്ങനെ പൊന്തി നിക്കും ഓഹ്ഹ് എന്റെ സാബു അത് ഒന്നും കടിച്ചു ഊമ്പാൻ എന്റെ മനസ്സ് എത്ര കൊതിച്ചനാണ് എന്നറിയുമോ