എന്താടാ തുറിച്ചു നോക്കി നിക്കണെ.. വന്ന് എന്നെ എണീപ്പിയ്ക്കാൻ നോക്കടാ. തായൊളി.
അമ്മയുടെ അട്ടഹാസം കേട്ടാണ് എനിയ്ക്ക് സ്ഥലകാലബോധമുണ്ടായത്. സത്യം പറഞ്ഞാൽ എന്റെ കണ്ണുകൾക്ക് മൂന്നിൽ അവരുടെ യോനി മാത്രമാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്. അവശയായി കിടക്കുന്ന അമ്മയാണ് മുന്നിലെന്ന കാര്യമെല്ലാം മറന്നു പോയി ഒരു തരം മാനസിക വിഭാന്തി. എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ സമചിത്തത കൈവിട്ട നിമിഷങ്ങൾ.
അവരുടെ പുറകിൽ പോയി ഞാൻ മെല്ലെ അവരെ കക്ഷങ്ങളിലൂടെ കൈ കടത്തി പൊക്കാൻ നോക്കി. വേദന കൊണ്ട് അവർ പുളയുന്നു. ഉടനെ മനസ്സ് പറഞ്ഞു. ഇത് സ്പയിനൽ ഇൻഞ്ചറിയാണ് അനക്കിയാൽ സ്ഥിതി ഗുരുതരമാകും. ഉടനെ അയയിലുണ്ടായിരുന്ന അവരുടെ മുണ്ട് കൊണ്ട് നഗ്നത മറച്ചു. എന്തോ ബ്ലൗസ്സുവർ ഊരിയിരുന്നില്ല.
സുഹൃത്തിനെ വീണ്ടും വിളിച്ചു കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു. അവനുടനെ ആംബുലൻസുമായെത്താമെന്നേറ്റു. അല്പനേരത്തെ കാത്തിരിപ്പിനു ശേഷം മെഡിക്കൽ സ്റ്റാഫും ആംബുലൻസും എത്തിയപ്പോഴാണ് ശ്വാസം നേരെ വീണത്. അവർ വിധിപ്രകാരം ശരീരമനക്കാതെ സ്റ്റച്ചറിൽ കയറ്റി ബെൽറ്റിട്ട് കെട്ടി വണ്ടിയിൽ കയറ്റി ആസ്പ്രതിയിലെത്തിച്ചു. ഉദ്ദേശിച്ച പോലെ സ്പൈൻ ഇൻഞ്ചറി തന്നെ. 48 മണിക്കൂർ ഒബ്സർവേഷൻ. ബൈഢിൽ പലക പുറത്ത് ഒരനക്കവുമില്ലാതെ 2 ദിവസം കിടക്കുക. ഈശ്വരാ ഏതു ഭാഗമാണാവോ തളരാൻ പോകുന്നത്. ഒന്നുമിപ്പോൾ പറയാനില്ല, എല്ലാം ദൈവത്തിന്റെ കയ്യിൽ. എന്റെ മനസ്സിൽ അഥമ വികാരങ്ങൾ ഉണർത്തിയ പിശാചിനെ ശപിച്ചു കൊണ്ട് 2 നാൾ തള്ളി നീക്കി. അവസാനം ന്യൂറോളജിസ്റ്റ് എത്തി പരിശോധിച്ചു കാൽ വിരലുകൾ അനങ്ങുന്നു, അമ്മ മെല്ലെ കാലുകളും അനക്കി. എനിയ്ക്ക് അല്പം മനസ്സമാധാനമായി. അവസാനം എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞു.
യു ആർ ലക്കി. സേനൽ കോഡ് എല്ലാം ഓകെ. പെരാലിസിസിന്റ് സാദ്ധ്യതയില്ല.
പിന്നെ എന്നോട് പറഞ്ഞു. അരക്കെട്ടിലെ ലിംഗമെന്റ്സിന്റ് ചെറിയ ക്ഷതമുണ്ട് കുറച്ചു നാൾ എഴുന്നേറ്റ് നിൽക്കാനും നടക്കാനും പാടില്ല, ബാക്കി ഇരിയ്ക്കുന്നതിനും അങ്ങുന്നതിനും ഒന്നും കുഴപ്പമില്ല. അപ്പോൾ അതിന്റ് മാത്രം ബെഡ് റെസ്റ്റ്.
അങ്ങിനെ ഒരാഴ്ചയ്ക്ക് ശേഷം അമ്മ വീട്ടിലെത്തി. അപ്പോഴാണു ബാക്കി കാര്യങ്ങൾ തല പൊക്കിയത്. ആർ നോക്കും അമ്മയെ. കളിക്കണം പെടുക്കണം. മറെറന്തെല്ലാം. ലീവെടുക്കാം എന്ന് വെച്ചാലും യുവാവായ ഒരു മകൻ ചെയ്തു കൊടുക്കാവുന്നതാണോ. യവ്വനം വിട്ടിട്ടില്ലാത്ത അമ്മയ്ക്കിതെല്ലാം…?. പൂനൊന്ന് കണ്ടപ്പോഴേയ്ക്കും സ്തംഭിച്ചു പോയ മകനാണോ പൂറ് കഴുകി കൊടുക്കാനും കളിപ്പിക്കാനുമെല്ലാം സമചിത്തതയോടെ കഴിയുക.?