Posted by രണ്ടുപേരുടെയൂം മുഖത്തു ആ ചമ്മൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.
രണ്ടുപേരും അല്പം നേരത്തേക്ക് ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
“നീ എന്നെ ഇത്ത എന്നല്ലേ വിളിക്കുന്നെ. അതു കൊണ്ടു ഒരു കുഞ്ഞനുജൻ എന്ന് കരുതി ഞാൻ ക്ഷമിച്ചിരിക്കുന്നു.” തസ്ന അവന്റെ മുഖത്തു നോക്കി ഒരു കള്ളച്ചിരി പാസ്സാക്കി പറഞ്ഞു.
“താങ്ക്സ് ഇത്ത…” അവനും ഒരു കള്ളാ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു…
“ഇപ്പോ ഞാൻ എവിടെ കിടക്കും എന്നാ??….” തസ്ന മുഖത്തു ഒരു ശങ്ക ഭാവം വാരിത്തികൊണ്ടു ചോദിച്ചു.
“കുഞ്ഞനിയൻറെ അടുത്ത് കിടന്നോ…. ” തന്റെ അരികിൽ കിടക്കയെ ചൂണ്ടികാണിച്ചു കൊണ്ട് അഫ്സൽ പറഞ്ഞു.
തസ്ന കേൾക്കാൻ കൊതിച്ചതും അത് തന്നെയായിരുന്നു. അവൾ കിടക്കയിൽ മെല്ലെ കേറി. റുബിയയെ അല്പം ഒന്ന് നീക്കികിടത്തു. അത് കണ്ടപ്പോൾ അഫ്സലും തസ്നയ്ക്കു കിടക്കാൻ ആയി അൽപ്പം ഒന്നീങ്ങി കിടന്നു.
തസ്ന കിടക്കയുടെ നടുക്കയിട്ടു അഫ്സലിനരികിലായി കിടന്നു. ഇരുവർക്കും അപ്പോൾ വല്ലാത്ത അവസ്ഥയിലായിരുന്നു.
അല്പം നേരം ലേശം അകലം പാലിച്ചു മുട്ടാതെ എക്കെ കിടന്ന ഇരുവരും, സമയം പൊഴിഞ്ഞു പോകുംതോറും ഒന്ന് അനങ്ങിയും തിരിഞ്ഞും മുട്ടി മുട്ടിയില്ല എന്ന രീതിയിലേക്കെയായി.
അവരുടെ ഇടയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു ആ ചമ്മലും ആ അകലുകയും എക്കെ അതിനോടൊപ്പം തന്നെ കുറഞ്ഞു കുറഞ്ഞു വന്നു. ഒടുവിൽ അവരുടെ ശരീരം തമ്മിൽ ഒരു മുടിനാരിഴ ദൂരം മാത്രം ആയി. അപ്പോളും അവരുടെ ഇടയിൽ ആ വലിയ ദൂരം ആര് ആദ്യം കടക്കും എന്ന ചോദ്യം ആയിരുന്നു.
ഒടുവിൽ അഫ്സൽ താന്നെ മുൻകൈ എടുത്തു.