ഗീതാഗോവിന്ദം 6 [കാളിയൻ]

Posted by

“പോടി പുല്ലെ …….”

“ഓ….. പാവം മുത്തശ്ശി മാത്രം ……. ”

“ടീ പ്രാന്തി …….. നീ മുത്തശ്ശീടെ പഴയ ആൽബം എടുത്ത് നോക്ക്. അന്തക്കാലം പുള്ളിക്കാരി വേറെ ലെവലായിരുന്ന് ……”

“അത് വിട്. നീ ആ ഭാമേനെ വിളിക്ക് . പെണ്ണ് സീല് പൊട്ടിച്ചതാണോന്നറിയട്ടെ….”

“ച്ഛീ…. പോടി പട്ടീ…വന്ന് വന്ന് നീ തനി കൂതറ ആയല്ലോടീ…’

“നീ പോടി …..”

******************

“ശ്ശൊ എന്തൊരു കാലാവസ്ഥയാ ഇത് … കണ്ണുചിമ്മും പോലെയാ കാലാവസ്ഥ മാറുന്നത്. രാവില എന്ത് വെയിലായിരുന്നു. ഉച്ച കഴിഞ്ഞതും ദേ പേമാരിക്കുള്ള കോളുണ്ട്” കാറ്റത്ത് കിടന്നടിക്കുന്ന ജനലുകൾ പിടിച്ചടയ്ക്കാൻ ശ്രമിക്കവേ ഗീതു പറഞ്ഞു. റൂമിൽ കട്ടിലിലിരുന്നു ബുക്ക് വായിക്കുവാണെങ്കിലും എന്റെ ശ്രദ്ധയൊക്കെ ഗീതുവിലാണ്. എപ്പോഴൊ ഒളിഞ്ഞ് നോട്ടത്തിൽ ഞാൻ മാസ്റ്റേഴ്സ് എടുത്തിരുന്നു.

ഗീതു എല്ലാത്തിനും പെർമിഷൻ തന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അവളെ ഒളിഞ്ഞ് നോക്കുന്നതിന്റെ സുഖം ഒന്ന് വേറെ തന്നെയാ. ഞാൻ നോക്കുന്നുണ്ടെന്നറിഞ്ഞാൽ ആ സുഖം പോവും.

പരിഭവം നിറഞ്ഞ മുഖത്തോടെ അവൾ ചാടി എഴുന്നേൽറ്റ് ജനലരികിലേക്ക് ഓടിയത് പോലും വളരെ കൃത്യമായി എന്റെ കണ്ണുകൾ ഒപ്പിയെടുത്തു. കറുത്ത ബ്ലൗസിലെ ബ്രായ്ക്കുള്ളിൽ മുറുകെ പൊതിഞ്ഞ് വച്ചിരിക്കുന്നതിനാൽ ഇത്തവണ ചക്കകൾ അധികം കുലുങ്ങിയില്ല.

“അത് അടയ്ക്കണ്ട ഗീതൂ ….”

“ഇത് കിടന്നടിക്കുന്ന കണ്ടില്ലേ ഗോവിന്ദേട്ടാ … എന്തൊരു കാറ്റാ…. എറിച്ചിൽ അകത്ത് അടിക്കുന്നുണ്ട്….”

“നീ ആ വലിയ കൊളുത്തിട്ടാൽ മതി. അതാവുമ്പൊ പാളി കിടന്നടിക്കില്ല. തുറന്നിടേം ചെയ്യാം….”

“അപ്പൊ മഴ ചാറ്റലകത്ത് അടിക്കുന്നതോ?”

“നീ ഇങ്ങ് വന്നേ പെണ്ണേ … ആ കാഴ്ച നോക്ക് നീ … കാർമേഘം മൂടി കുത്തിയൊലിക്കാൻ തയ്യാറായിവരുന്ന മഴയുടെ ഭംഗി. കാറ്റത്ത് ആ മരച്ചില്ലകളും തെങ്ങുകളുമൊക്കെ ആടുന്നത് നോക്ക്യേ …. അടച്ചിട്ടാൽ ഇത് വല്ലതും കാണാനൊക്ക്വോ?….”

“ശരിയാ …….” ഗീതൂ പുറത്ത് നോക്കി നാണത്തോടെ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

പെട്ടെന്നാണ് കറണ്ട് പോയത്. റൂമിലെ വെളിച്ചമെല്ലാം അണഞ്ഞു. അതേസമയം തന്നെ ഒര് മിന്നല് വെട്ടി . റൂമിലേയ്ക്കുള്ള ഏക വെളിച്ച ഉറവിടമായ ജനലിനകത്തുടെ ടോർച്ച് കത്തിച്ച പോലെ നീല വെളിച്ചം മിന്നി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *