ശ്യാമ : “അതിപ്പോ എന്താ ഇത്ര ഓർക്കാൻ?”
ബാലു : “ഒഹോ കൂടുതൽ ഓർക്കാനൊന്നുമില്ലേ?”
അവൾ വലിയ അലോചിക്കുന്നതു പോലെ കാണിച്ചു, പിന്നെ പറഞ്ഞു.
ശ്യാമ : “വഴക്കുണ്ടാക്കില്ലെങ്കിൽ ഒരു കാര്യം പറയാം”
ബാലു : “പറയ്”
ശ്യാമ : “ഞാൻ വീടിനടുത്തുള്ള രമചേച്ചിയോട് എല്ലാം പറഞ്ഞു”
ബാലു : “എന്റെ ദൈവമേ, നിനക്ക് എന്തിന്റെ അസുഖമാണ്? അവർ ആരോടെങ്കിലും ഒക്കെ പറയില്ലേ?”
ശ്യാമ : “എനിക്ക് ടെൻഷൻ കാരണം വയ്യായിരുന്നു”
ബാലു : “എന്തോന്ന് ടെൻഷൻ?”
ശ്യാമ : “അറിയില്ല?”
“…” ബാലു എന്താണെന്ന മട്ടിൽ അവളെ തന്നെ നോക്കി.
ശ്യാമ : “എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാൽ എന്തുചെയ്യും?”
ബാലു : “ഓ അതോ, അതിനാണോ മാർഗ്ഗമില്ലാത്തത്?”
ശ്യാമ : “ങാ ഇനി മാർഗ്ഗം അന്വേഷിക്കേണ്ട, ഞാൻ തന്നെ കണ്ടുപിടിച്ചു”
ബാലു : “എന്തോന്ന്?”
ശ്യാമ : “ഇതു പോലുള്ള അവസരവാദികളോടൊപ്പം ഒന്നിനും പോകരുത് എന്ന്”
ബാലു : “നീ പോടീ”
ശ്യാമ : “ദേ എടീ പോടീ എന്നൊന്നും വിളിക്കാനൊക്കില്ലാട്ടോ”
ബാലു : “റാൻ”
ബാലുവിന് നല്ല ദേഷ്യം വന്നു തുടങ്ങി. ഈ പെണ്ണ് എല്ലാം കുളമാക്കുമോ?
“എടാ പൊന്നേ നീ എന്തൊക്കെയാ ചെന്ന് പറഞ്ഞു കേൾപ്പിച്ചത്?” ദേഷ്യം ഉള്ളിലൊതുക്കി അവൻ അവളെ സോപ്പിട്ട് കാര്യങ്ങൾ മനസിലാക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
കസേരയിൽ വലിയ സ്റ്റൈലിൽ ചെരിഞ്ഞിരുന്ന് മുട്ടുകൾ കൊണ്ട് മേശയിൽ ഭാരം താങ്ങിയാണിരിപ്പ്.
ശ്യാമ : “ഹും ഇവിടെ എന്നെ കാണിച്ചതൊക്കെ പറഞ്ഞു”
“കൊള്ളാം നല്ലത്”
ശ്യാമ : “ഉം എന്താ?”
“ഏയ് ഒന്നുമില്ല ബാക്കി എല്ലാവരോടും കൂടി പോയി പറയാൻ വയ്യായിരുന്നോ?”
ശ്യാമ : “പറയണോ?”
“ആ എന്നാൽ ചെന്ന് പറയ്”
ശ്യാമ : “ഞാൻ പറയും”
“എന്റെ പൊന്ന് കൂടപ്പിറപ്പേ പറഞ്ഞത് പറഞ്ഞു ഇനി പോയി ആരോടും എഴുന്നള്ളിച്ചേക്കരുത്”
ശ്യാമ : “ചേച്ചി ആരോടും പറയും എന്നോർത്ത് വിഷമിക്കേണ്ട”
“അതെന്താ?”
ശ്യാമ : “ചേച്ചിയുടെ ചില രഹസ്യങ്ങൾ എനിക്കറിയാം, എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, അതിനാൽ എന്റെ രഹസ്യങ്ങളും ചേച്ചി ആരോടും പറയില്ല.”