“അരെങ്കിലും കാണുമെടാ”
“കാണ്ടാലെന്താ?”
“മോശമല്ലേ?”
“വെറുതെ മടിയിൽ തല വച്ചു കിടക്കുന്നതിന് എന്താ മോശം?”
“അവർ ചെന്ന് വേറെ എന്തെങ്കിലുമായിരിക്കും പറയുക”
“എന്തോന്ന്?”
“എന്തെങ്കിലും”
“പറ ചേച്ചി”
“ഒന്നുമില്ല”
“ങേ ഒന്നുമില്ലേ? ഉള്ളതൊക്കെ എന്തിയേ?”
“അതൊക്കെ അതു പോലുണ്ട്”
“എവിടെ ഞാൻ കണ്ടില്ലല്ലോ?”
“നിനക്ക് കാണാനുള്ളതല്ല”
അതെനിക്ക് സ്വൽപ്പം നൊന്തു, എങ്കിലും..
“അല്ലേലും അതെനിക്കറിയാം”
“ഓഹോ”
എന്റെ മുഖത്ത് നിരാശയുടെ ചെറിയൊരു വരണ്ട ചിരി പടർന്നു.
ഈ ഒരു സന്ദർഭ്ഭം എനിക്ക് നന്നായി മുതലാക്കാം എന്നൊരു പ്രതീക്ഷ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ചേച്ചി അത്രയ്ക്കങ്ങ് അടുക്കുന്നില്ലാ എന്നൊരു തോന്നൽ!.
“എന്താ മുഖത്തൊരു വാട്ടം” എന്റെ മുഖത്തെ മങ്ങൽ കണ്ടതേ ചേച്ചിക്ക് സങ്കടം വന്നു എന്നു തോന്നി, ഇന്ന് പതിവിലും സ്നേഹവായ്പ്പോടേയായിരുന്നു ചേച്ചിയുടെ സംസാരങ്ങൾ മുഴുവനും.
“ഏയ് എന്തോന്ന് വാട്ടം?, എനിക്കൊന്നുമില്ല”
“നിനക്കെന്നോട് ആവശ്യമില്ലാത്ത പല ചിന്തകളുമാണ് അല്ലേ?” അത് ചോദിക്കുമ്പോൾ ചെറുതായി പതറുന്നത് പോലെ
“അങ്ങിനൊക്കെ ചോദിച്ചാൽ” – കുറച്ച് ആലോചിച്ച് , സ്വൽപ്പം സമയം കഴിഞ്ഞ് – “സത്യം പറയണോ?”
“ആതാണ് കേൾക്കാൻ സുഖം, അതാണെനിക്ക് കേൾക്കേണ്ടതും” സാദാരണയിൽ നിന്നും വിഭിന്നമായി അച്ചടി ഭാഷയിൽ ഉള്ള മറുപടി.
“ആവശ്യമുള്ള പല ചിന്തകളുമാണ്” ഞാൻ കൗശല പൂർവ്വം ചിരിച്ചു.
“അത് അനാവശ്യമല്ലേ കുട്ടാ”
ചേച്ചി എന്റെ മൂക്കിൽ പിടിച്ച് ഇളക്കി.
“ആവശ്യമാണല്ലോ കുട്ടീ” ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ ചുണ്ടുകൾ കൈകൾ കൊണ്ട് തിരുമി. ഇത് മുൻപ് കട്ടിലിൽ കിടക്കുമ്പോഴും ഞാൻ ചെയ്തിരുന്നതാണ്, എന്നാൽ ഇപ്പോൾ സിറ്റുവേഷൻ എന്റേർലി ഡിഫ്രന്റ് ആണെന്ന് മാത്രം.
ചേച്ചി മുഖം മാറ്റി.
“പോ വിട്” അത് ചുമ്മാ ലാഘവ ഭാവത്തിൽ ആണ് ചേച്ചി പറഞ്ഞത്. അതിനത്ര ശക്തി പോരായിരുന്നു.
ചേച്ചി ചെറുതായി കാലുകൾ മടക്കി.
എന്റെ തലമുടി ഇപ്പോൾ ചേച്ചിയുടെ വലത്തെ മുലയിൽ തട്ടുന്നത് മനസിലാക്കാം.
ശരീരം ചൂടുപിടിക്കുന്നു.
എങ്കിലും മുൻകൈ എടുക്കാൻ അത്ര ധൈര്യം പോര. മറ്റൊരു കുസൃതിയിലൂടെയേ മുന്നോട്ട് പോകാനാകൂ എന്നു തോന്നി.
മുകളിലേയ്ക്ക് ചേച്ചിയുടെ മുഖത്തേയ്ക്കാണ് എന്റെ നോട്ടം.
പറയാൻ രണ്ടു പേർക്കും പലതും ഉണ്ട്, രണ്ടു പേർക്കും ധൈര്യവുമില്ല.