പുതപ്പിനുള്ളിൽ നിന്നും മൂന്നുപേരുടെയും ശ്വാസനിശ്വാസങ്ങൾ മാത്രം നിറഞ്ഞു നിന്ന നിമിഷങ്ങൾ കടന്നുപോയി …
“ഷാ…..”
” ജാസൂമ്മാ ….” അവളുടെ വിളി കേൾക്കാനിരുന്നതു പോലെ അവൻ വിളികേട്ടു. ആ ഉമ്മയുടെയും മകന്റെയും പിണക്കങ്ങൾ അങ്ങനെ തന്നെയായിരുന്നു താനും… ഒന്നോ രണ്ടോ വാക്കുകൾ കൊണ്ടോ ഒരു പരിരംഭണം കൊണ്ടോ , കണ്ണിലും കവിളിലും വന്നു വീഴുന്ന അധരമുദ്രകൾ കൊണ്ടോ , സ്നേഹസമൃണമായി നാസികത്തുമ്പിൽ ചൂണ്ടുവിരലും തള്ളവിരലും ചേർത്ത് ഒന്നോ രണ്ടോ വലികളിലും പിണക്കങ്ങൾ അവസാനിച്ചിരുന്നു. എല്ലാവരുമുണ്ടായിട്ടും അനാഥത്വം പേറിയ അവന് എല്ലാം അവളായിരുന്നു. അവൻ അനാഥനല്ല എന്ന് അവനറിയേണ്ടത് അവളുടെ ഉത്തരവാദിത്വം കൂടെ ആയിരുന്നു … അവർ നല്ല ഉമ്മയും മകനുമായിരുന്നു …. അതേ, ആയിരുന്നു ……!
ഇനിയങ്ങോട്ട് …..?
“ഇയ്യ് പറ… ”
“എന്ത് ….?”
” സ്വപ്നത്തിന്റെ ബാക്കി പറയെടാ ….”
“അത് ഉമ്മാ ….”
” ഇയ്യ് പറ ഷാ….ഞാൻ അന്റെ ബെസ്റ്റിയല്ലേ ….?”
“പറയാം ല്ലേ ….”
” കേൾക്കട്ടേന്ന് ….”
“അത് ഞാനും ഇങ്ങളും കൂടെ ബീച്ചിൽ ….”
” ബീച്ചിലോ …?”
“അതേന്ന് ….”
” ഈ വയനാട്ടിലെവിടാ പൊട്ടാ കടൽ…?”
” സ്വപ്നത്തിലെ വയനാട്ടിൽ കടലുണ്ട് , ട്രെയിനുണ്ട് , എന്തിന് എയർപോർട്ട് വരെയുണ്ട് …” ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഷാനു പറഞ്ഞു.
” എന്നിട്ട് … ”
” എന്നിട്ടെന്താ… ബീച്ച് റൈഡിംഗ് …, ബീച്ചിലെ കുളി… മണ്ണപ്പം ചുട്ടു കളി ….”
“ഹ…ഹ…ഹ….” ജാസ്മിൻ അറിയാതെ തന്നെ ചിരിച്ചു പോയി ….
” ഇൻസ്റ്റായിലെ റൊമാന്റിക് റീൽസൊക്കെ കണ്ടു കിടന്നാൽ ഇതല്ല, ഇതിലപ്പുറവും ഇയ്യ് കാണും … ”
” സത്യമാണുമ്മാ ….” അവന്റെ നിഷ്കളങ്കതയാണ് സ്വരമായി പുറത്തുവന്നത്. അത് തിരിച്ചറിഞ്ഞ ജാസ്മിൻ ചിരി നിർത്തി .
“ബാക്കി പറ ….”
” ഇങ്ങക്ക് ചിരിക്കാനല്ലേ…”
“അല്ലടാ … ഇനി ഉമ്മ ചിരിക്കൂല, ഇയ്യ് പറഞ്ഞോ….” അവന്റെ കൈത്തലം വയറിലൂടെ തഴുകിക്കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു…. ഒരു വേള പൊക്കിളിനു മുകളിലൂടെ, ടോപ്പിനുള്ളിൽ അവൾ അവന്റെ കൈ തിരുകിക്കയറ്റി … ഉമ്മ ഒന്നു വിറച്ചതു പോലെ ഷാനു അറിഞ്ഞു. അവൻ തുടർന്നു …