Posted by ലാവണ്യയുടെ ഭാവം മാറി.
ഇത്ര പെട്ടെന്ന് കരച്ചിലോ!
പ്രേം കുമാർ ആദ്യമൊന്ന് ഞെട്ടി.
ഇവള് കൊള്ളാല്ലോ! എത്ര ഇൻസ്റ്റന്റ്റ് ആയാണ് ഭാവങ്ങൾ മാറുന്നത്!
“വക്കച്ചൻ സാറേ! നമ്മളെന്നാ മുറിയ്ക്കാത്തത് ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നേ? ഞാൻ എന്റെ ഫ്രണ്ട് സിനിമയ്ക്ക് വേണ്ടി എഴുതിയ കഥ പറഞ്ഞ് കേൾപ്പിക്കുവല്ലാരുന്നോ! എന്നിട്ടീ പ്രേം സാർ എന്നതാ ഈ പറയുന്നേ! അതും എന്നെപ്പോലെ വളർന്ന് വരുന്ന ഒരു പാവം നടിയെപ്പറ്റി!”
“ഇതുവരെ ബാലരമ പോയിട്ട് മുത്തിച്ചിപ്പിയിലെ കഥ പോലും വായിക്കാത്ത ഇയാൾടെ അടുത്തെന്തിനാടീ തലയും മുലയും വളർന്നു വരുന്ന പാവം നടിയായ നീ കഥപറയാൻ പോയത്? ഡയറക്റ്ററോടല്ലേ കഥ പറയണ്ടേ?”
പ്രേം കുമാർ വീണ്ടും ഒച്ചയിട്ടു.
“അതിന് ഞാൻ കഥ പറയുന്നത് പ്രേം സാറിന് ഇഷ്ടമല്ലല്ലോ”
കരച്ചിലിൽ നിന്ന് പൊടുന്നനെ കുണുങ്ങളിലേക്ക് മടങ്ങിയെത്തി ലാവണ്യ പറഞ്ഞു.
“ലാവണ്യ!”
ശാന്ത സ്വരത്തിൽ പ്രേം കുമാർ വിളിച്ചു.
“എന്താ സാർ?”
വിനീത വിധേയയായി അവൾ വിളികേട്ടു.
“ഒരുപകാരം ചെയ്യാമോ?”
“എന്തും!”
അയാൾക്ക് നേരെ കടക്കണ്ണെറിഞ്ഞ് അവൾ പറഞ്ഞു.
“പറയൂ സാർ!”
അയാൾ വക്കച്ചനെ നോക്കി.
പിന്നെ അവളെയും.
“ഒരു അരമണിക്കൂർ വാ തുറക്കരുത്!”
പ്രേം കുമാർ പറഞ്ഞു.
പിന്നെ അവളുടെ നേരെ കൈകൂപ്പി.
“പ്ലീസ്!”
“ഓ!”
അവൾ മുഖം കോട്ടി കെറുവിച്ചിരുന്നു.
“ഫാമിലി അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ എന്നാ സബ്ജക്റ്റ്?”
വക്കച്ചൻ കോട്ടുവായിട്ടുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“ഹൊറർ!”