Posted by കൊച്ചിയിൽ എത്തിയാൽ ഈ വിഷയത്തിൽ എന്നെ “സഹായിക്കുന്നത് ” ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ…. അരുൺ… ആണ് (ദീര്ഘനാളായ് അവനുമായുള്ള അടുപ്പം വെച് അവനെ പിമ്പ് എന്നോ ബ്രോക്കർ എന്നോ കൂട്ടി കൊടുപ്പുകാരൻ എന്നോ വിളിക്കുവാൻ തോന്നുന്നില്ല….. വെറുമൊരു മോഷ്ടാവിനെ എങ്ങനെ കള്ളൻ എന്ന് വിളിക്കും ?)
ഇടക്ക് ഒരു നാൾ അരുൺ വിളിച്ചു, “സാർ ഈയിടെ എങ്ങാൻ.. ഇങ്ങോട്ട് ഇറങ്ങുന്നുണ്ടോ ?”
“എന്താടെ… പുതിയ ഉരുപ്പടി വല്ലതും….. ?”
“ഉണ്ട് സാറെ… കട്ടപ്പനെന്നു ഇങ്ങു ഇന്നലെ ഇറങ്ങിയതേ ഉള്ള്…. സാറുമായി ഉള്ള ഇരിപ്പ് വശം കൊണ്ടാ ആദ്യം സാറിനെ വിളിച്ചത്.. കണ്ടോണ്ടിരിക്കെ പൊങ്ങുക മാത്രാല്ല…. ലീക്ക് ആവും സാറെ…. സൊയമ്പൻ…. !”
“കേട്ടിട്ട് പൊങ്ങുന്നല്ലോടാ…. നീ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്…. അവളുടെ പടം ഒന്ന് വാട്ട്സാപ്പ് ചെയ്യ് “
രണ്ട് മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ എനിക്ക് അവളുടെ പടം കിട്ടി…
ഹിന്ദി നടി കജോൾ തന്നെ…
“ലവൻ “അസ്വസ്ഥനായി……. കണ്ട പാടെ ഞാൻ പിഴിഞ്ഞു കളഞ്ഞു….
അരുണിനെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു, “എടേ ഒന്ന് എളുപ്പം… “
“ഇനി ഈ മനുഷ്യൻ ഒരു സ്വൈര്യവും തരില്ല ” എന്ന് നന്നായി അറിയാവുന്ന അരുൺ കട്ടപ്പനയിലെ കാജോളിനെ ബന്ധപെട്ടു, എല്ലാം സെറ്റൽ ആക്കി…..
പിറ്റേന്നു പന്ത്രണ്ട് മണിക്ക് ഇടപ്പള്ളി ടോളിന്റെ അടുത്തു എത്തും…
എന്റെ ഉള്ളിൽ ആയിരം തുകിലുകൾ ഒന്നിച്ചു കൊട്ടി.
മനസ്സിൽ ലഡു പൊട്ടി. ….
“കട്ടപ്പനയിലെ കാജോളിനെ ” വരുന്ന ഏതാനും മണിക്കൂറുകൾക്കകം ഭോഗിക്കാൻ പോകുന്ന കാര്യം എന്നെക്കാൾ മുമ്പ് എന്റെ “മൂന്നാം കാൽ ” അറിഞ്ഞെന്ന് തോന്നുന്നു…. അവൻ ഉഗ്ര രൂപം പൂണ്ട് ഞെളിപിരി കൊള്ളുകയും….. ജെട്ടിയിൽ ഒതുങ്ങാതെ വന്ന് സ്ഥാനം തെറ്റി ഏത്തക്ക പോലെ ഒരു വശം മാറി കിടക്കുന്നത് ബോറായി എനിക്ക് തോന്നി എങ്കിലും മറ്റൊന്നും എനിക്ക് ചെയ്യാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല. .
എടപ്പള്ളിയിലേക്കുള്ള യാത്രാ മദ്ധ്യേ അരുൺ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു,, “സാറിനെ കാത്തു ഒരു സർപ്രൈസ് ഉണ്ട്…. ഇപ്പോ പറയില്ല.”
“എന്താവും അരുൺ എനിക്കായി കാത്തു വെച്ച ആ സർപ്രൈസ്.. ?” ചിന്തകൾ കാട് കയറിയത് തന്നെ മിച്ചം..
“കാജോളിനെ “മുന്നേ കാണാഞ്ഞത് കൊണ്ട് അന്യോന്യം അടയാളം ബോധ്യപെടുത്തിയിരുന്നു…
“കറുത്ത പാന്റ്സ്… ഇൻ ചെയ്ത് ചന്ദന കളർ സ്ലാക്ക്… “
“ക്രീം കളർ സാരി അതിനൊത്ത ബ്ലൗസ് “
11.30ആയപ്പോൾ തന്നെ ഞാൻ എടപ്പള്ളിയിൽ എത്തി.
ആൾ കൂട്ടത്തിനിടയിൽ ഞാനെന്റെ റാണിയെ പരതി…
കണ്ണ് കഴച്ചത് മിച്ചം…..