Posted by ഞാനൊന്നും മിണ്ടീല..
അയാൾ കസേരയിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് ഓപ്പൊസിറ്റ് മേശക്കിപ്പുറമിരിക്കുന്ന എന്റെയടുത്തേക്ക് നടന്നു.. എന്നിട്ട്!!..
“പിന്നെന്താ പോന്നത്!..”
“നേരത്തെ ഞാൻ പറഞില്ലെ, പ്രായത്തിന്റെ എടുത്തു ചാട്ടമെന്ന്, ആ പ്രായം കഴിഞ്ഞപ്പൊ പോന്നു.. അത്രതന്നെ,”
“ഓഹ്.. ഓകെ.. ഓകെ”!!
” ആരായിരിക്കും ഹാജ്യാരെ കൊന്നത്”? തനിക്ക് വല്ലതും അറിയൊ”?
“ഇല്ല”!!
അയാൾ ഞാനിരുന്ന കസേരയുടെ പിന്നിൽ കസേരയിൽ കൈകുത്തി നിന്നു..
“”ഈ ഉസ്മാൻ എങ്ങെനെയാ കൊല്ലപെട്ടത്”
“ആരാണു ഈ ഉസ്മാൻ?” ഞാൻ ചോദിച്ചു..
“തനിക്കറിയില്ല !?..
” ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ടല്ലെ ചോദിച്ചത്”!
“ആ പോട്ടെ”!!..”
“തൃശ്ശൂർ ന്ന് പോയിട്ട് എത്ര വർഷമായി.. ”
“പതിമൂന്ന് ആയിക്കാണും”!
“ഗൾഫിലായിരുന്നുല്ലെ”
“അതെ”
“താൻ തന്റെ അഡ്രെസ്സും ഫോൺ നമ്പരും ഇതിലൊന്ന് എഴുത്” ഒരു പേപ്പർ എന്റെ നേരെ നീട്ടി.
ഞാനത് വാങ്ങി എഴുതികൊടുത്തു.
“താൻ പൊക്കൊ… എന്തെങ്കിലും ആവശ്യമുണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ വിളിപ്പിക്കാം..”
“ശരി സർ..”. അതും പറഞ്ഞ് ഞാനിറങ്ങി..
” അതെ ഒരു മിനിറ്റ്”!!
പുറത്തിറങ്ങാൻ തുടങ്ങിയ എന്നെ പിന്നിൽ നിന്നും വിളിച്ചു. ഞാൻ നിന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കി..
അയാൾ എഴുന്നേറ്റ് എന്റെയടുത്തേക്ക് വന്നു..
“അതെ, ഈ ഹാജ്യാരോട് എന്തിനായിരുന്നു ദേഷ്യമുണ്ടായിരുന്നത് സാദിഖിനു??” എന്റെ തോളിൽ കൈവെച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു..
ചോദ്യത്തിൽ ഞാനൊന്ന് പതറിയെങ്കിലും..
എന്റെ തോളത്തിരുന്ന കൈ തട്ടി മാറ്റികൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു..
“അത് തൽക്കാലം താനറിയണ്ട..”
“അതും ഇതുമായി യാതൊരു ബദ്ധവുമില്ല..”
അയാളൊന്ന് ചീറികൊണ്ട് എന്റെ കോളറിൽ പിടിച്ചു..