Posted by “ഈ പരിപാടി ഇവിടെ വച്ചു നിർത്തിയിരിക്കുന്നു, ഇനി ഒരുത്തനും പുതിയതായി വരുന്ന കുട്ടികളെ പരിചയപ്പെടേണ്ട, എല്ലാരും ക്ലാസ്സിൽ കേറിപ്പോകാൻ നോക്ക് “
അയാളുടെ ആ വാക്കിനു മറുവാക്കില്ലാതെ എല്ലാവരും ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോകുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ പാർവതിക്ക് അയാളുടെ ആ കോളേജിലെ പ്രാധാന്യം മനസ്സിലായി, ആ ബൈക്കിനു ചുറ്റുമായി നിന്നവർ മാത്രം എന്തോ പിറുപിറുക്കുന്നുണ്ട്
“എന്താടാ നിനക്കൊന്നും ഞാൻ പറഞ്ഞത് മനസ്സിലായില്ലേ ക്ലാസ്സിൽ കേറിപ്പോടാ… “
പിന്നെ അവരും അവിടെ നിന്നില്ല, പാർവതി അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.
“സഖാവേ “
പാർവതിയുടെ സ്വരം കേട്ടതും റോയ് തിരിഞ്ഞു അവളെ നോക്കി, അവളെ കണ്ടതും റോയ് അന്തം വിട്ടു
‘എല്ലാ ആണുങ്ങളും ഒരുപോലെയാണ് ഇത്രയും നേരം ഇയാളുടെ സംസാരം കേട്ടപ്പോൾ ഇയാൾ ഒരു മാന്യൻ ആണെന്ന് വിചാരിച്ചാണ് ഇയാളുടെ അടുത്തേക്ക് സഹായത്തിനു വന്നത്’ പാർവതി ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ തന്നെ റോയ് സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി
“പാർവതി അല്ലെ,… രാഘവേട്ടന്റെ മോൾ “
അവന്റെ ആ ചോദ്യത്തിൽ അവൾ ഒന്ന് അമ്പരന്നു, തന്നെ മനസ്സിലായിട്ടാണ് അയാൾ തന്നെ നോക്കിയത് അയാളെ താൻ വെറുതെ തെറ്റിദ്ധരിച്ചല്ലോ എന്ന വിഷമമായിരുന്നു അവൾക്കു അപ്പോൾ
“അതെ എന്നെ എങ്ങനെ അറിയാം “
“തന്നെ അറിയില്ല, തന്റെ അച്ഛനെ അറിയാം ഞങ്ങൾ ഒരു പാർട്ടിയിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നവരല്ലേ, തന്നെ ഞാൻ രാഘവേട്ടന്റെ ഒപ്പം കണ്ടിട്ടുണ്ട് “
പാർവതിക്ക് അപ്പോളാണ് അച്ഛൻ ഒരു കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌ പാർട്ടി പ്രവർത്തകനാണ് എന്ന ഓർമ തന്നെ വരുന്നത്, ഒരു കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌ എങ്ങനെ ആകണം എന്നതിനുള്ള ഉത്തമ ഉദാഹരണമായിരുന്നു രാഘവൻ, സ്ഥാനമാനങ്ങൾ മോഹിക്കാത്ത ഒരു മനുഷ്യ സ്നേഹി.അതുകൊണ്ട് തന്നെ അയാൾ ഇപ്പോഴും വെറും ഒരു പ്രവർത്തകനായി തുടരുന്നു
“സഖാവെ എനിക്ക് ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോകാൻ വഴി അറിയില്ല ഒന്ന് പറഞ്ഞു തരുമോ “
“അതിനെന്താ, താൻ ഏതാ ബ്രാഞ്ച്? “
“സിവിൽ “
“എന്റെ കൂടെ പോരെ ഞാൻ കൊണ്ടുവിടാം “
“വേണ്ട സഖാവേ വഴി പറഞ്ഞാൽ മതി ഞാൻ പൊയ്ക്കോളാം “
“ഞാനും ആ വഴിക്കു തന്നെയാടോ, എന്റെ ക്ലാസും അതിനടുത്തു തന്നെയാ. “
“ആണോ എന്നാൽ പോകാം “
അവർ നടന്നു സിവിൽ ഫസ്റ്റ് ഇയർ ക്ലാസ്സിന്റെ മുന്നിൽ എത്തി,
“അപ്പൊ താൻ കയറിക്കോ ഞാനും പോകുവാ, അതാണ്‌ എന്റെ ക്ലാസ്സ്‌ എന്തെങ്കിലും ആവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ അങ്ങോട്ട്‌ വന്നാൽ മതി “