മനസ്സിലായി..ഭർതൃവീട്ടിൽ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം തീരുമാനിക്കുന്നത് അമ്മായിയച്ചൻ ആണ്..അച്ഛൻറെ പേരു ശ്രീധരൻ നായർ..നാട്ടിലെ പ്രമാണി..ഒരു ആജാനബഹു..67 വയസ്സ്..എന്തു കാര്യത്തിനും അവസാന വാക്കു അദ്ദേഹമായിരുന്നു..മാത്രമല്ല നാട്ടിൽ എല്ലാർക്കും അദ്ദേഹത്തെ നല്ല ഭയവും ബഹുമാനവും ആയിരുന്നു..കുടുംബത്തിലെ കാര്യം പിന്നെ പറയേണ്ട കാര്യമില്ലല്ലോ..എനിക്കും അമ്മായിയച്ഛനെ നല്ല പേടിയായിരുന്നു..അമ്മായിയച്ഛന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കാൻ പോലും ഞാൻ ഭയപ്പെട്ടിരുന്നു..പക്ഷെ എന്നോടിതുവരെയും മോശമായി ഒരു പ്രവർത്തിയും അമ്മായിയച്ചന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്നുണ്ടായിട്ടില്ല…അമ്മായിയമ്മക്കും അച്ഛൻ എന്നാൽ ജീവൻ ആയിരുന്നു..പിന്നെ ദേവേട്ടനും എന്നെ ജീവനാട്ടോ..രാത്രി കാലങ്ങളിൽ പണ്ണൽ കാര്യത്തിൽ ദേവേട്ടൻ ഒരു കുറവും വരുത്തിയിട്ടില്ല..പക്ഷെ പുള്ളിയുടെ സുഖം മാത്രമേ പുള്ളി നോക്കാറുള്ളൂ..എനിക്ക് സംതൃപ്തി ആവുന്നതിനു മുന്നേ നിർത്തിക്കളയും..എന്നാലും എന്നും സുഖം കിട്ടുന്നുണ്ടല്ലോ..അതുകൊണ്ട് ഞാൻ പരിഭവം ഒന്നും കാട്ടാറില്ല..മാനസികമായും ശാരീരികമായും നല്ല രീതിയിൽ തന്നെ ഞങ്ങളുടെ വിവാഹജീവിതം മുന്നോട്ടുപോകുന്നു..ഭർതൃവീട്ടിൽ പോലും സ്വന്തം മകളെ പോലെ തന്നെ എന്നെ എല്ലാവരും നോക്കുന്നു..ഇതിൽ പരം എന്തു ഭാഗ്യം വേണം..21ആം വയസിൽ ഞാനൊരു അമ്മയായി…മകൻ അക്ഷയ് ദേവ്.. ഇപ്പോൾ 2 വയസ്സ്..അയ്യോ..സോറി..അമ്മായിയമ്മയുടെ പേരുപറയാൻ വിട്ടു പോയി..സുജാത..55 വയസ്സുണ്ട്..ഭർത്താവിന്റെ അനിയത്തി അതായത് എന്റെ നാത്തൂൻ, ദേവിക 21 വയസ്സ്.വളരെ സന്തോഷപൂർവ്വം എന്റെ കുടുംബജീവിതം മുന്നോട്ടു പോകുന്നു..
ഭർത്താവിന്റെ അനിയത്തി ദേവികക്ക് കല്യാണപ്രായമായി..നല്ല നല്ല ആലോചനകളും വന്നുതുടങ്ങി..ഒടുവിൽ നല്ലൊരു ബന്ധം ലഭിച്ചു..ഗൾഫിൽ ജോലി ചെയ്യുന്ന ചെറുക്കനാണ്..തരക്കേടില്ലാത്ത കുടുംബം..പെണ്ണാണെങ്കിൽ ഡിഗ്രിയും തോറ്റു പുരനിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു..ഒരു മാസം മുന്നേ കോളേജിലെ ഏതോ ചെക്കനുമായി ബീച്ചിലോ മറ്റോ കറങ്ങാൻ പോയി..ചേട്ടന്റെ കൂട്ടുകാരൻ അതു കണ്ടു..രണ്ടിനെയും കയ്യോടെ പിടിച്ചു ..അതിനാൽ അധികം വൈകാതെ തന്നെ പെണ്ണിനെ കെട്ടിച്ചു വിടാമെന്ന അവസ്ഥ ആയി..പെണ്ണുകാണലും നിശ്ചയവുമെല്ലാം ശഠ പടെ എന്നായിരുന്നു..
അങ്ങനെ കല്യാണത്തിന്റെ ദിനങ്ങൾ ആയി..നാളെയാണ് താലികെട്ട്…കുടുംബത്തിലെ ഏക മരുമോളല്ലേ..കുടുംബത്തിൽ ഒരു കല്യാണം വരുമ്പോൾ അറിയാമല്ലോ..തിരക്ക്..പിടിപ്പത് പണി…ദേവേട്ടൻ ബന്ധുക്കളെ സൽകരിക്കുന്ന തിരക്കിൽ..അമ്മായിയമ്മ അടുക്കളേൽ.. എന്റെ വീട്ടിൽ നിന്നും അച്ചനും അമ്മേം അനിയത്തിമാരും വന്നിട്ടുണ്ട്..അവളുമാരു ഉള്ളത് കൊണ്ട് കൊച്ചിനെ നോക്കുന്നതിൽ നിന്നും ആശ്വാസം ലഭിച്ചു…ഞാനാണെങ്കിൽ ആകെ ക്ഷീണിച്ചു.. രണ്ടു ദിവസമായി ഉള്ള പണിയാണ്.. എന്തു ചെയ്യാനാ..വേഗം ഇതൊന്നു കഴിഞ്ഞുകിട്ടിയാൽ മതിയെന്നായി ചിന്ത..മൈലാഞ്ചി ഇടലും ,പാട്ടും, കളികളും, ബഡായി പറച്ചിലും മറ്റുമായി എല്ലാരും അടിച്ചു പൊളിച്ചു ആഘോഷിക്കുമ്പോൾ ഞാനിവിടെ ഓരോരോ പണിയുമായി കഷ്ടപ്പെടുന്നു..അങ്ങനെ തലേദിവസത്തെ പരിപാടികൾ എല്ലാം കഴിഞ്ഞു രാത്രി ആയി..അപ്പോഴാണ് വലിയൊരു പ്രശ്നം..എല്ലാവരും എവിടെ കിടക്കും..നല്ലൊരു കൂട്ടം ആൾക്കാർ വീട്ടിലുണ്ട്..ഒടുവിൽ അമ്മായിയച്ചൻ തന്നെ എല്ലാത്തിനും ഒരു തീരുമാനം ഉണ്ടാക്കി..ആണുങ്ങൾ എല്ലാം പുറത്ത് പന്തലിൽ..പെണ്ണുങ്ങൾ എല്ലാം വീട്ടിനുള്ളിൽ…പാച്ചകക്കാർ അടുക്കളയുടെ ഭാഗത്ത്..അങ്ങനെ എല്ലാവർക്കും ഓരോരോ സ്ഥാനങ്ങൾ നൽകി..എന്നോട് കുട്ടി ഉള്ളെയല്ലേ..അകത്തു