പുറത്ത് ഇറങ്ങിയതും നിഖിൽ ലിൻഡയെ പിടിച്ച് ബെഡ്ഡിൽ വിലങ്ങനെ കിടത്തി. അവളുടെ മുകളിൽ കയറി കിടന്ന് അവൻ നെറ്റ് മുതൽ താഴെക്ക് ഉമ്മവെച്ച് ഉമ്മവെച്ച് ഇറങ്ങി. മുലകൾ ഞെക്കിയും ചപ്പിയും കളിച്ചു. മുലഞെട്ടുകൾ ഉറുഞ്ചിക്കുടിച്ചു. പൊക്കിളിൽ നാവ് കടത്തി ഇക്കിളി കൂൂട്ടി. ഉൾത്തുടകളിലെ മാംസളതയിൽ ഉമ്മ വെച്ചും നോവിക്കാതെ കടിച്ചും അവളെ പുളകിതയാക്കി. പിന്നെ അവൻ ലിൻഡയുടെ കാലുകൾ പിടിച്ച് അകത്തി; മുട്ടു കുത്തി നിന്ന് അവളുടെ രതിപുഷ്പത്തിലേക്ക് അവൻ മുഖം പൂഴ്ത്തി. യോനീദളങ്ങളെ നാവുകൊണ്ട് ഓമനിച്ച്, കൃസരിയെ ചെറുചുംബനങ്ങളാൽ താലോലിച്ച്, അവൻ ആ മധുചഷകം ആസ്വദിച്ച് നക്കിക്കൊടുത്തു. “ഉംംംഹ് … ആഹ് … മ്ര്ംംം … .” ലിൻഡയിൽനിന്ന് രതിസുഖത്തിൻ്റെ കുറുകലുകൾ ഉയർന്നു.
നിഖിലിൻ്റെ നാവ് അവളുടെ വിടവിൽ തുടരെത്തുടരെ ചലിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. അവൾ ഹർഷാതിരേകത്താൽ പിടഞ്ഞു. വൈകാതെ അവളുടെ ഉള്ളിൽ തിളച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന അനുഭൂതിയുടെ അഗ്നിപർവതം പൊട്ടിയൊഴുകി. “ആ … ങ്ഹാ … .” ലിൻഡ തേങ്ങി. ഭൂതാവിഷ്ടയെപ്പോലെ അവൾ വിറച്ചുലഞ്ഞു. മനം തൂവൽ പോലെ പാറിപ്പറന്നു. ആത്മാവ് നിർവൃതിയിൽ അലിഞ്ഞു.
ബോധം വന്നപ്പോൾ നിഖിലിനെ വലിച്ച് തൻ്റെ മേലേക്കിട്ട് അവൾ അവന് ഒരു ദീർഘചുംബനം നൽകി.
“കൊന്നല്ലോടാ നീയെന്നെ!” അവൾ കൊഞ്ചി.
“കൊല്ലാൻ പോകുന്നതല്ലേയുള്ളൂ മോളേ … .” ഈണത്തിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് നിഖിൽ എണീറ്റു. ബാഗിനുള്ളിൽനിന്ന് കോൺഡം പായ്കറ്റ് എടുത്തു. അതിൽനിന്ന് ഒരെണ്ണം റാപ്പർ കളഞ്ഞ് പുറത്തെടുത്ത് തൻ്റെ അവയവത്തിൽ ധരിച്ചു. വീണ്ടും അവളുടെ മീതെ കിടന്ന് അവൻ ലിൻഡയുടെ കാലുകൾക്കിടയിലെ കവാടത്തിൽ തൻ്റെ ഉദ്ധാരണം മുട്ടിച്ചു. അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയ അവൻ അവിടെ കണ്ടത് പരിഭ്രമമായിരുന്നു. ലിൻഡയുടെ മിഴിക്കോണിൽ നനവ്!
“എന്താടാ?” അവൻ വാത്സല്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“മ്ച്ചും.” അവൾ ദുർബലമായി പുഞ്ചിരിച്ചു.
“പേടിയാണോ?”
“മ്ം. ചെറുതായിട്ട്.”
“പണ്ടത്തെ സംഭവം ഓർത്താണോ?”
“ഉം.”
നിഖിൽ എണീറ്റിരുന്നു. അവളുടെ നെറ്റിയിൽ അവൻ ഉമ്മ വെച്ചു.
“സാരമില്ല മോളൂ. നിനക്ക് വേണ്ടെങ്കിൽ നമ്മൾ ഒന്നും ചെയ്യുന്നില്ല. മതിയാക്കാം.”
“വേണം!” ലിൻഡ അവൻ്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു. എണീറ്റിരുന്ന് അവൾ മിഴിനീര് തുടച്ചു. ഒരു നിമിഷം അന്തഃക്ഷോഭം അടക്കാൻ ശ്രമിച്ച് ഇരുന്നതിനു ശേഷം ലിൻഡ തുടർന്നു. “എനിക്ക് എൻ്റെ — എൻ്റെ മനസ്സായിട്ട് ഒരാണിൻ്റൊപ്പം … ചെയ്യണം. എന്നാലേ അന്നത്തെ മുറിവ് ഉണങ്ങുള്ളൂ. അതിന് ഇതു പോലൊരു ചാൻസ് ഇനിയെപ്പം കിട്ടാനാ. വേണം. അതെൻ്റെ വാശിയാടാ. പ്ലീസ്. ഞാൻ കരഞ്ഞാലും നീ മൈൻഡ് ആക്കണ്ട. ചെയ്തോ.”