ശ്രീകോവിലിനു ചുറ്റുമുള്ള നടവഴിയില് ശിലാഫലകള് വിരിച്ചിട്ടുണ്ട്..
ശിലാഫലകങ്ങള്ക്കിടയിലൂടെ വളര്ന്ന പുല്ലുകളില് നിറയെ പൂത്തു നില്ക്കുന്ന തരിമണിപൂക്കള് ..
നടയിലുള്ള കല്വിളക്കില് ഏതോ വള്ളളിച്ചെടി പടര്ന്ന് കയറി മുടിയിട്ടുണ്ട്…!
അല്പ്പം അകലെയായി ,ഇലകള് പൊഴിഞ്ഞ് ശോഷിച്ച ആല്മരം എന്തോ കണ്ട് ഭയന്ന പോലെ വിറങ്ങലിച്ച് നില്ക്കുന്നു ..!
മനുഷ്യ സാന്നിദ്ധ്യം അറിഞ്ഞിട്ടാവാം ഏതോ ഇഴജന്തുക്കള് പുല്ലുകള്ക്കിടയിലൂടെ പരക്കം പാഞ്ഞു..
സ്വപ്നത്തിലെന്നപോലെ സ്വയം മറന്ന് ഞാന് അവിടമാകെ നോക്കി നിന്നുപോയി….!
ശ്രീകോവിലിന്റെ മോന്തായത്തില് നിന്നും പക്ഷികള് ചിറകടിച്ചുയര്ന്നപ്പോഴാണ് എനിക്ക് പരിസരബോധം വന്നത്..
തെക്കേ മതിലോരത്തേയ്ക്കുള്ള വഴിച്ചാലിലൂടെ ഞങ്ങള് നടന്നു..
വഴിച്ചാലില് തലങ്ങും വിലങ്ങുമായി പാമ്പുകള് ഇഴയുന്നതുപോലെ വൃക്ഷവേരുകള് മണ്ണില് പുതഞ്ഞും പൊങ്ങിയും പടര്ന്നിരുന്നു..
പെട്ടെന്ന് ഞാന് വിക്രമേട്ടന്റെ കൈയ്യില് ബലമായി പിടിച്ച് തെക്കോട്ടുള്ള ഊടുവഴിയിലേയ്ക്ക് കണ്ണയച്ചു,
”ആ വഴിയല്ലേ ആത്മാക്കളുടെ സഞ്ചാരപഥം !-?”
” ഉം.. ആ വഴിയിലൂടെ നേരെ പോയാല് കാവിലെത്തും..”
” വേണ്ടാ വിക്രമേട്ടാ..അങ്ങോട്ട് പോവേണ്ടാ.”
” വല്ലഭുന് പേടിയാണെങ്കി പോണ്ടാ.. നമുക്ക് കുളകടവിലേയ്ക്ക് പോകാം .. ”
വെള്ളത്തിലേയ്ക്ക് ചാഞ്ഞ് വളരുന്ന ചെറുകാടുകളാണ് കുളത്തിനു ചുറ്റും..
ഒരു വശത്തു മാത്രം കുളത്തിലേയ്ക്ക് ഇറങ്ങാനുള്ള ചെറിയ കല്പ്പടവുകളുണ്ട്..