ദലമർമ്മരം – 1

Dalamarmmaram rathi Author:Rathikkuttan

പണ്ടെങ്ങോ പഴയൊരു മ വാരികയിൽ വന്ന നോവലിന്റെ അരുകും മൂലയും ഓർമ്മയിൽ നിന്നു പൊടി തട്ടിയെടുത്ത്, അതിനെയൊരു ലിറ്ററോട്ടിക്കയാക്കുവാൻ ശ്രമിക്കുകയാണിവിടെ. കഥാസാരം കടമെടുക്കുന്നു. നോവലിന്റെയോ കഥാകാരന്റെയൊ പേരോർമ്മയില്ലത്തതിനൽ കടപ്പാട് വെക്കുന്നില്ല. ഇതൊരു സോഫ്റ്റ് പോൺ വിഭാഗത്തിൽപ്പെടുന്നതാണു, അതായത് വിസ്തരിച്ച് കളിയെഴുത്തുണ്ടാവില്ല.

……………..
കനത്ത് പെയ്യുന്ന മഴയിലൂടെ ഗേറ്റിലേക്ക് നോക്കി ദിവ്യ നിൽക്കുവാൻന്തുടങ്ങിയട്ടേറെ നേരമായി. രവിയേട്ടനെന്താ വൈകുന്നത്? രവി വരാൻ വൈകുന്ന ഒരോ നിമിഷവും അവൾക്ക് ആധിയാണു. ആക്സ്മികമായി, പൊടുന്നനെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടന്ന വന്ന രവിയൊട് അവളിപ്പോൾ അത്ര മേൽ അടുത്തിരിക്കുന്നു, അത്രമേൽ സ്നേഹിക്കുന്നു. നിന്റെ ഭാഗ്യം കൊണ്ടാണു രവിയെപ്പോലെയൊരാളെ കിട്ടിയത്. നല്ലവിദ്യാഭ്യാസം, മികച്ച ജോലി.. ദിവ്യയ്ക്കെന്തു കൊണ്ടും ചേരും രവി. മറ്റുള്ളവരുടെ വാക്കുകൾ ദിവ്യയുടെ കാതിലിപ്പോഴുംമ്മുഴങ്ങുന്നു. സുന്ദരനും ദൃഡഗാത്രനും സൽസ്വഭാവിയുമായ രവിയേട്ടനെ എത്രയോ തവണ ഞാൻ കണ്ടിരിക്കുന്നു, അപ്പോഴൊന്നും ഒരു കാലത്ത് ഇയ്യാളെന്നെ വരണമാല്യം ചാർത്തുമെന്ന് ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽല്പോലും കരുതിയില്ല.

കാറിന്റെ ഹോൺ ശബ്ദം ദിവ്യയെ ചിന്തകളിൽ നിന്നുണർത്തി. കുട നിവർത്തി അവൾ ഗേറ്റിങ്കലേക്കോടിപ്പോയി, അത് തുറന്ന് കൊടുത്തു.
എന്താ വൈകിയത് രവിയേട്ടാ.. ?
മഴയത്ത്, മുടിഞ്ഞ ട്രാഫിക്കല്ലെ, പതുക്കയല്ലേ ഓടിക്കാൻ പറ്റു?
രവിയവളുടെ തോളത്ത് കയ്യിട്ട് ചേർത്ത് പിടിച്ച് അകത്തേക്ക് നടന്നു. പോകും വഴി അരുമയോടെ അവളുടെ കവിളുകളിൽലൊന്നു ചുംബിക്കാൻ രവി മറന്നില്ല.

രവിയേട്ടാ , രാജി വരുന്നു.
യേത് രാജി