” …. ചെക്കാ … നീ വലുതായില്ലേ …. ഈ പ്രായത്തിൽ നിനക്ക് മുല തന്നാൽ നാട്ടാര് എന്ത് പറയും … “.
സീതാലക്ഷ്മി രസം കളയാതെ തന്നെ അവനോട് ചോദിച്ചു.
“…. പിന്നേ, നാട്ടാരെ ബോധിപ്പിച്ചിട്ടാണോ അമ്മ ഇത്രയും കാലം ജീവിച്ചത് …. “.
” …. ആഹാ … നീ സംസാരിക്കാനൊക്കെ പഠിച്ചല്ലോ … എന്നാല്ലെ നിനക്ക് കുടിക്കാൻ മുല തരുന്നില്ലെന്ന് അങ്ങ് ഞാൻ വിചാരിച്ചാലോ …. “.
സീതാലക്ഷ്മി ചിരിച്ചുക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
” …. വേണ്ടത് ചോദിച്ച് വാങ്ങാൻ അമ്മേടെ ഈ മോനറിയാം … “.
മാധവനും തിരിച്ച് അതേ ഈണത്തിൽ പറഞ്ഞു. അവന് ഒരുപാട് നേരം അങ്ങനെ സംസാരിക്കാൻ കൊതിയായി.
” …. നീയിങ്ങ് ചോദിക്കാൻ വരുബോൾ അങ്ങ് തരാൻ ഞാൻ നില്ക്ക്യല്ലേ …. “.
” …. അപ്പൊ ഈ മോൻ ചോദിച്ചാൽ അമ്മ തരില്ലേ … “.
” …. അതെന്താടാ മൊല കുടിക്കാൻ ഇത്ര പൂതി നിനക്ക് … വേണേൽ നീ നാട്ടിലുള്ള വെല്ല പെണ്ണുങ്ങളുടെ കുടിച്ചോ … “.
” …. അങ്ങനെ കുടിക്കാൻ തോന്നിയാൽ ഈ നാട്ടിൽ നിന്ന് കിട്ടില്ലാന്ന് അമ്മയ്ക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ ??? “.
ചെറിയ ദേഷ്യത്തോടെ മാധവൻ അമ്മയോട് ചോദിച്ചു. അതിനുള്ള കഴിവൊക്കെ ധാരാളം മകനുണ്ടെന്ന് അവൾക്കറിയാം.
” …. എന്നാൽ അങ്ങനെ സംഘടിപ്പിച്ച് കുടിച്ചോ …. “.
മകന്റെ മനമറിയാനായി സീതാലക്ഷ്മി കുസൃതിയോടെ ചോദ്യമെറിഞ്ഞു.
” …. എനിക്ക് അമ്മയുടെ മൊല മതീ …. അമ്മേടെ മൊലേടെ അഴകും ചന്തമൊന്നും മറ്റുള്ളവരുടെ മൊലക്കുണ്ടാക്യോ … “.
മാധവൻ നിഷ്കളങ്കത നടിച്ച് ചോദിച്ചു.
സീതാലക്ഷ്മിയുടെ മനസ്സിൽ കുളിർ മഴ പെയ്യിച്ചു.
” …. നീ പറയുന്നത് കേട്ട് ഞാനങ്ങ് പൊങ്ങി പോയി കേട്ടോ മോനേ …. “.
സീതാലക്ഷ്മി ചിരിച്ചു. വളരെ കാലങ്ങൾക്ക് ശേഷമാണ് അമ്മ ഇത്രയും സന്തോഷവതിയായി ചിരിക്കുന്നതെന്ന് അവന് തോന്നി.