ഞാൻ: ഒന്നുമില്ല നിനക്കു തോന്നുന്നതാ
നിത്യ: എന്നാ പിന്നെ അമ്മ ചോദിക്കുമ്പോ പറഞ്ഞോ
ഞാൻ: എടി വേണ്ട
നിത്യ : എന്നാ പറ
ഞാൻ: എല്ലാം കഴിഞ്ഞെടി അവക്കിഷ്ടമല്ല എന്നു പറഞ്ഞു
നിത്യ: ആര്
ഞാൻ: ഞാൻ നോക്കിയ പെണ്ണ്. ആദ്യമായി തോന്നിയതാ അത് ഇങ്ങനെ
നിത്യ : ടാ നീ ഇത്രയേ ഉള്ളോ
ഞാൻ: അറിയില്ലടി ഇത് ഞാൻ ശരിക്കും തളർന്നു
നിത്യ: ടാ
ഞാൻ: നീ തലക്കു പിടിച്ചോ എന്നു രാവിലെ ചോദിച്ചതോർമ്മയുണ്ടോ
നിത്യ: ആ
ഞാൻ: സത്യായിരുന്നെടി അതെനിക്കിപ്പോ മനസിലായി
നിത്യ: നി ഇപ്പോ എവിടാ
ഞാൻ: ബിച്ചില്ലാ
നിത്യ: അവിടെ എന്താ
ഞാൻ: ഒന്നുമില്ല ഇവിടെ ഒറ്റക്കിങ്ങനെ കിടക്കുമ്പോ ഒരാശ്വാസം
നിത്യ: നീ വല്ലതും കഴിച്ചോ
ഞാൻ: ഇല്ലെടി വിശപ്പില്ല
നിത്യ: ടാ നീ
ഞാൻ: നിത്യാ എൻ്റെ ഇപ്പോയത്തെ അവസ്ഥ നിനക്കു മനസിലാവില്ല
നിത്യ : എടാ അതല്ല ഞാൻ പറയട്ടെ
ഞാൻ : ടി ഇപ്പോ ഒന്നും പറയണ്ട ഈവനിംഗ് ഞാൻ പിക്ക് ചെയ്യാൻ വരാ
നിത്യ: ടാ
അവൻ ഫോൺ കട്ടാക്കി. അവൾ തിരിച്ചു വിളിച്ചപ്പോൾ ഫോൺ സ്വിച്ച് ഓഫ്. അവൾ അവിടെ ഇരുന്ന് കരയാൻ തുടങ്ങി. ഇതെല്ലാം കണ്ടും കേട്ടും ജിൻഷയും.
ജിൻഷ: എടി എന്താ ഇത് നീ കരയല്ലെ
നിത്യ: അത് നിനക്കു പറഞ്ഞാ മനസിലാവില്ലെടി ഇന്ന് ഈ കണ്ണീരു തോരില്ല എനിക്ക്
ജിൻഷ: നിങ്ങൾ ശത്രക്കളല്ലെ അപ്പൊ എന്തിനാടി കരയുന്നെ
നിത്യ: ശത്രുക്കളാടി ഞങ്ങൾ എന്നാൽ ലോകത്തു ഒരാൾക്കും ഇല്ലാത്ത അല്ലെ ചിന്തിക്കാനാവാത്ത ശത്രുത
ജിൻഷ: നിനക്കു വട്ടാ
നിത്യ: നിനക്കെൻ്റെ ഏട്ടനെ പറ്റി എന്തറിയാ
ജിൻഷ: ഒന്നും അറിയില്ല
നിത്യ: അതാ നീ ഇങ്ങനെ പറയുന്നത്.
ജിൻഷ: എന്നാ നീ പറ ഞാൻ കേൾക്കാ
നിത്യ : അപ്പോ നീ ക്ലാസ്സിൽ കേറുന്നില്ലെ
ജിൻഷ : അതെന്താ നീ കേറുന്നില്ലേ
നിത്യ: ഇല്ലെടി ക്ലാസ്സിൽ ആയാലും ഞാൻ കരയും അല്ലാതെ എനിക്ക് പറ്റില്ല പിന്നെ നൂറു ചോദ്യമാവും
ജിൻഷ: എന്നാൽ ഞാനും കേറുന്നില്ല
നിത്യ: അതു വേണ്ടടി നീ കേറിക്കോ
ജിൻഷ: ഒന്നു പോയെ നീ ഇങ്ങനെ നിക്കുമ്പോ ഞാൻ പോവോ
നിത്യ: അതല്ലെടി
ജിൻഷ: നീ ഒന്നും പറയണ്ട