Posted by “നീ കുണ്ടൻ പരിപാടിയും തുടങ്ങിയോ..? ചെക്കൻമാരൊക്കെ നോക്കി വെള്ളമിറക്കുന്നേ…” സോഫിയ അർജുനെ ചടപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞു.
“കുണ്ടൻ… നിൻറെ തന്ത ജോസപ്പ്…” അത് കേട്ട് എല്ലാരും ചിരിച്ചു. കുറച്ചുകഴിഞ്ഞ് ആ പയ്യന്മാർ എണീറ്റ് അവരുടെ ടേബിളിന് അടുത്തേക്ക് വന്നു.
“അർജുനേട്ടാ…. ഒന്ന് വരോ..?” അതിൽ ഒരു പയ്യൻ വിളിച്ചു.
“എന്താടാ കാര്യം…?”
“നമുക്ക് ഒന്ന് മാറി നിന്ന് സംസാരിക്കാം..” അവൻ തല ചൊറിഞ്ഞ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“താൻ ഇവിടെ നിന്ന് പറയാൻ പറ്റുന്നത് പറഞ്ഞാമതി…” അർജുൻ അവനോട് കടുപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു.
“അത്..അത്.. ഇവിടെ…” അവൻ നിന്ന് പരുങ്ങി. അൽത്താഫ് അടുത്തുള്ള ടേബിളിൽ നിന്നും രണ്ടു ചെയർ അവരുടെ ടേബിളിന് അടുത്തേക്ക് വലിച്ചിട്ടു.
“ഡാ.. ഇവിടെ ഇരിക്ക് എന്നിട്ട് കാര്യം പറ…” അൽത്താഫ് അവരെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവര് കസേരയിലേക്കിരുന്നു. രണ്ടു പേരും നന്നായി വിയർക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“നിങ്ങൾക്ക് തന്നെ തെറ്റാണെന്ന് തോന്നുന്ന എന്തോ ഒരാവശ്യത്തിന് വേണ്ടിയാണ് നിങ്ങൾ വന്നത്… അല്ലെ..?” അൽത്താഫ് അവരെ നോക്കി കൊണ്ട് ഒരു പണ്ഡിതനെ പോലെ പറഞ്ഞു. അത് കേട്ട് അവര് തല കുമ്പിട്ടിരുന്നു. അൽപ്പം കഴിഞ്ഞ് അതിൽ ഒരുത്തൻ എഴുന്നേൽക്കാൻ നോക്കി.
“എവിടെക്കാ… അവിടെ ഇരിക്ക്..” അൽത്താഫ് അവനെ അവിടെ തന്നെ പിടിച്ചിരുത്തി.
“നിങ്ങൾ പേടിക്കണ്ട… ധൈര്യായിട്ട് പറഞ്ഞോ…” സോഫിയ അവരെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു.
“ഇവൻ ഒരു പെൺകുട്ടിയെ ഇഷ്ട്ടാണ്…” ഒരുത്തൻ തല കുമ്പിട്ട് തന്നെ വിറയ്ക്കുന്ന ചുണ്ടുകളോടെ പറഞ്ഞു.
“മ്മ്… അതെന്താ… ഇവൻ പറയാൻ അറിയില്ലേ…?” അൽത്താഫ് ഒച്ചയെടുത്ത് ചോദിച്ചു.
“ഡാ… പിള്ളേരെ പേടിപ്പിക്കല്ലേട…” ആൽത്തഫിനോട് സുൽഫത്ത് ചൊടിച്ചു.
“നീ…പറ… ആരെയാ ഇവൻ ഇഷ്ട്ടം..”
“പേര് ഒന്നും അറിയൂല…”