” രാത്രി ഇതോർത്തു ഇന്ന് കിടന്നാൽ മതി. അപ്പോൾ വിഷമം വരില്ല.. ” നാണം കൊണ്ടു ചുവന്നു തുടുത്ത അവളുടെ മുഖം അപ്പോൾ അസ്തമയ സൂര്യന്റെ പ്രകാശത്തോളം ഭംഗിയുള്ളതായിരുന്നു..എന്നിൽ നിന്നവൾ അങ്ങനെ ഒന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ടാവില്ല…. .. എങ്കിലുമാ കണ്ണുകളിൽ തിളക്കത്തിന് പുറമെ കൂടുതൽ നിറഞ്ഞിരുന്നതായി തോന്നി.
” ഇനി എന്തിനാ പെണ്ണെ.. നീ ഈ കരയുന്നെ….. ? ”
അവളുടെ മുഖമെന്റെ നേരെ ഉയർത്തി ഞാൻ ചോദിച്ചു…
” പോ നന്ദുവേട്ട….. ”
എന്റെ വാക്കും എന്റെ നോട്ടവും നേരിടാനാവാതെ അവളെന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി.. നാണം കൊണ്ട്….
“എന്റെ ദേവൂട്ടിയുടെ ഈ കണ്ണുകൾ ഇനിയും നിറയാതിരിക്കാൻ ഞാൻ എന്താ ചെയ്യണ്ടേ….. ? ”
അവളെ മാറോടു ചേർത്തു നിർത്തി ഞാൻ ചോദിച്ചു….
” എന്നെ എന്നും ഇത് പോലെ സ്നേഹിക്കുവോ…. ? ”
അവളുടെ ആവശ്യം ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നതാണ്. മറുപടിയായി അവളെ എന്നിലേക്ക് ഞാൻ കൂടുതൽ ചേർത്തു വച്ചു..
” എന്റെ ഈ ജീവിതം മുഴുവൻ ഇനി എന്റെ പെണ്ണിനെ ഇങ്ങനെ ചേർത്തു പിടിച്ചു സ്നേഹിക്കാൻ ഉള്ളതല്ലേ…? ”
ആാാ വാക്കുകൾ അവളിലും ആശ്വാസമായി എന്നവളെന്നിലേക്കു കൂടുതൽ ചേർന്നിരുന്നപ്പോൾ എനിക്ക് മനസ്സിലായി….
” ദേവൂട്ടി….. ”
” മം….. ”
എന്റെ നെഞ്ചിലെ ചൂട് ആസ്വദിക്കേ മറുപടി അവളൊരു മൂളലിൽ ഒതുക്കി.
” ഇനി രാത്രി അച്ഛനേം അമ്മേനേം സ്വപനം കണ്ടു കരയുവോ…? ”
” പോ നന്ദുവേട്ട കളിയാക്കതേ…. ”
എന്റെ നെഞ്ചിൽ ശക്തിയായി അവളൊന്നിടിച്ചു ചിണുങ്ങി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
” തമാശ അല്ല പെണ്ണെ…. പറ.. ഇനി അവരെ സ്വപനം കാണുമോ? ”
” ഇല്ല… ” ഉടനെ തന്നെ മറുപടി എത്തി.