Posted by എന്റെ കൈകൾ അവളുടെ ശരീരത്തിലൂടെ ഓടി നടക്കുമ്പോൾ അവളുടെ ചിരിയും കൂടി വന്നു.
ഈ ഒരു ചിരിക്കായി ആണ് ഞാനിന്നു ജീവിക്കുന്നത്. എൻറെ പെണ്ണിന്റെ സന്തോഷം കാണാൻ മാത്രം കൊതിക്കുന്ന എന്റെ മനസ്സിന് അവളുടെ പുഞ്ചിരിക്കുന്ന മുഖം ഒരു ആവേശം ആയിരുന്നു….
രാഘവന്റെ മരണത്തെ തുടർന്നു പോകാൻ ഒരുങ്ങിയിരുന്ന ഞങ്ങളുടെ യാത്ര മുടങ്ങുകയും ആ ജോലി പോവുകയും ചെയ്തിരുന്നു. പിന്നെ ഈ നാട് വിട്ടു പോകാൻ മനസ്സില്ലാത്തതു കൊണ്ട് ഇവിടെ തന്നെ നിൽക്കാം എന്ന എന്റെ തീരുമാനത്തിന് പിന്നെ ആരും എതിരും പറഞ്ഞില്ല.
എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് ഒരു കിതപ്പോടെ എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് അവൾ വീണ്ടും ചാഞ്ഞു….
” നന്ദുവേട്ടൻ ഹാപ്പി ആണോ ? ”
വിരലുകൾ കൊണ്ടെന്റെ നെഞ്ചിൽ ചിത്രം വരക്കേ അവൾ ചോദിച്ചു.
” നന്ദുവേട്ടന്റെ ആഗ്രഹത്തിൽ ഉള്ള പോലെ ഒരു പെണ്ണായിരുന്നോ ഞാൻ.. ”
” അല്ല…. ”
എടുത്തടിച്ചുള്ള എന്റെ ഉത്തരം കെട്ടവൾ എന്നെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. ആ കണ്ണുകൾ അതായിരുന്നില്ല ഉത്തരമായി പ്രതീക്ഷിച്ചതെന്നു തെളിയിച്ചു.
” എന്റെ സ്വപനത്തിലുള്ള പെണ്ണെ ആയിരുന്നില്ല നീ.. പക്ഷെ ആഗ്രഹങ്ങൾ എല്ലാം മാറ്റി ചിന്തിക്കാൻ എന്നെ പഠിപ്പിച്ചത് നീയാണ്.. ഒരു പെണ്ണെങ്ങനെ ആയിരിക്കണം എന്നെന്നേ പഠിപ്പിച്ചത് നിയാണ്… ഒരു പെണ്ണിന്റെ സ്നേഹം കാട്ടിത്തന്നത് നിയാണ്….ആ നീ അല്ലെ ഇന്നെന്റെ എന്റെ സന്തോഷം..? ദേവൂട്ടി ഇല്ലാതെ ഈ നന്ദു ഇനി ഉണ്ടെന്നു തോന്നുന്നുണ്ടോ…? ”
നിറ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു നീക്കി അവളുടെ പവിഴ ചുണ്ടുകൾ എന്റെ ചുണ്ടുകളെ കവർന്നെടുത്തു അവൾ അതിനു മറുപടി തന്നു…. മുൻപെങ്ങും കാണാത്ത ആവേശത്തോടെ അവളെന്നെ വല്ലാതെ വലിഞ്ഞു മുറുക്കി… എന്നിലെ ശ്വാസം നിലക്കുമെന്നു തോന്നുന്ന നിമിഷം വരെ അവളെന്റെ ചുണ്ടിനെ രുചിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…
ഒരു ദീർഘ ശ്വാസത്തോടെ ഞാൻ ദേവുവിനെ എന്നിലേക്ക്‌ ചേർത്തു കിടത്തി…..
” എന്റെ ജീവിതം ഇവിടെ വരെയേ ഒള്ളു നന്ദുവേട്ട… എത്ര വലിയ സങ്കടം പോലും എന്റെ അച്ഛന്റെ ഓർമ്മകൾ പോലും ഈ നെഞ്ചിൽ ചേർന്നിരിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ മറക്കും…. സ്നേഹിക്കാനാരുമില്ലാതിരുന്ന എന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ ഇന്ന് ചുറ്റും എത്ര പേരാണ്…. ഞാൻ എത്രത്തോളം ഹാപ്പി ആണെന്ന് നന്ദുവേട്ടൻ ചിന്ദിച്ചിട്ടുണ്ടോ…? ”
അച്ഛനെന്ന വാക്കു കേട്ടതേ തെളിഞ്ഞു വന്നത് ജാനമ്മ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളാണ്… ഇന്നും ചെറിയൊരു വേദനയാണ് ദേവുവിന്റെ അച്ഛൻ. ഇനിയും ദേവുവിനോട് മറച്ചു വെക്കേണ്ട കാര്യമില്ല എന്നൊരു തോന്നൽ. എല്ലാമറിഞ്ഞാലും അതിനെ ഉൾകൊള്ളാൻ ഇന്ന് ദേവുവിന്റെ മനസിന്‌ പ്രാപ്തിയുണ്ട്..