Posted by എന്നിട്ടും കലി തീരതെ അവര് മറ്റൊരു ബുക്കും കയ്യിലോങ്ങി കൊണ്ട് എന്റെ നേർക്കു പാഞ്ഞടുത്തു…
“‘കെട്ടിയവളെ മര്യാതക്ക് നോക്കത്തും ഇല്ല. എന്നിട്ടു ഉപദേശിച്ച നന്നായാലോ എന്ന് കരുതി ഓരോന്ന് പറയുമ്പോൾ കളിയാക്കുന്നോ ? “
കയ്യിലിരുന്ന ബുക്ക് കൊണ്ട് അവരെന്നെ തല്ലാൻ കൈ ഓങ്ങിയതും ഞാൻ ഏടത്തിയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും ബുക്ക് തട്ടിപ്പറിച്ചു.
” ഏടത്തി സോറി . ഞാൻ വെറുതെ പറഞ്ഞതാ…. “
എന്റെ ക്ഷമാപണത്തിൽ വലിയ ആത്മാർത്ഥത ഉണ്ടായിരുന്നില്ല എങ്കിലും ഏടത്തിയെ തണുപ്പിക്കാൻ അത് മതിയായിരുന്നു.
” എടാ നന്ദു നീ എന്താടാ ഇങ്ങനെ? ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും നിന്നെ വിശ്വസിച്ചു ഇറങ്ങി വന്നതല്ലേ അവൾ.. എന്നിട്ട് നീയിപ്പോഴും ഈ കുട്ടികളിയും മറ്റുമായി നടന്നാലോ… “
കട്ടിലിൽ എന്റെ അരികിലായി ഇരുന്നു ഏടത്തി വീണ്ടും ഉപദേശം തുടങ്ങി. അവരെ സത്യാവസ്ഥ പലതവണ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടും അതൊന്നും കാര്യമാക്കാതെയുള്ള ഏടത്തിയുടെ സംസാരം എനിക് അരോചകം ആയി തോന്നി. അവരുടെ സംസാരം ശ്രദ്ധിക്കാതെ കയ്യിൽ ഇരുന്ന പുസ്തകത്തിന്റെ താളുകൾ തുറന്നും അടച്ചും ഇരുന്ന് ഞാൻ എന്റെ പ്രതിഷേധം അറിയിച്ചു..
ഇതൊന്നും വകവെക്കാതെ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കയാണ് ഏടത്തി.
ഏടത്തിയിൽ നിന്നും എന്റെ ശ്രദ്ധ പൂർണമായും ആ പുസ്തക താളുകളിലേക്കു തിരിഞ്ഞപ്പോളാണ്‌ കയ്യിലിരിക്കുന്നത് ദേവുവിന്റെ ഡയറി ആണെന്ന് മനസിലായത്. ഒരുതവണ തുറന്നു നോക്കിയപ്പോൾ ദേവുവിന്റെ വക ശകാരം കിട്ടിയതാണ് എങ്കിലും കയ്യിലിരുന്നപ്പോൾ തുറന്നു നോക്കാതിരിക്കാൻ സാധിച്ചില്ല. പിടിച്ചു വാങ്ങിക്കാൻ ഇപ്പോൾ അവളിവിടെ ഇല്ലല്ലോ.
ആദ്യ താളു മറിച്ചതെ കണ്ട കാഴ്ച എന്റെ ഹൃദയം നിലക്കാൻ പോകുന്നതായിരുന്നു.
കഴുത്തിൽ തുളസി മാല. അതിനുമിടയിൽ നെഞ്ചോടു ചേർന്നു ഒളിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന ആലില താലി…. നെറുകയിൽ സിന്ദൂര രേഖ…… എല്ലാറ്റിനും അപ്പുറം എല്ലാം പിടിച്ചടക്കിയവുളുടെ കൊല്ലുന്ന പുഞ്ചിരിയോടെ എന്നെ ചേർന്നു നിൽക്കുന്ന ദേവു. … ഞങ്ങളുടെ വിവാഹ ഫോട്ടോ… ആരെയും കാണിക്കാതെ അവൾ സൂക്ഷിച്ചു വച്ചിരുന്ന വിവാഹ ഫോട്ടോ എന്റെ വിറയാർന്ന കയ്യിൽ ഇരുന്നു വിറച്ചു………..